ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Εσωτερική - Εξωτερική κλασματοποίηση (Memory Fragmentation) Μια διαδικασία που χρειάζεται m θέσεις μνήμης μπορεί να τρέξει σε μια περιοχή n bytes, όπου n ≥ m. Η διαφορά των δύο αυτών αριθμών (n – m) είναι η εσωτερική φύρα κλασματοποίηση (internal fragmentation), δηλαδή μνήμη που εμπεριέχεται σε μια περιοχή αλλά δε χρησιμοποιείται. Εξωτερική κλασματοποίηση (external fragmentation) έχουμε όταν μια περιοχή είναι αχρησιμοποίητη και διαθέσιμη, αλλά πολύ μικρή για οποιαδήποτε εν αναμονή διαδικασία. Και οι δύο τύποι τεμαχισμού σπαταλούν μνήμη στο σύστημα σταθερών τμημάτων. Οπές ορίζονται σαν ο διαθέσιμος χώρος μνήμης, οποιασδήποτε χωρητικότητας. Γενικά, μέσα στη μνήμη ανά πάσα στιγμή υπάρχει ένα σύνολο από οπές διαφόρων μεγεθών, σκορπισμένων τυχαία. Όταν μια διαδικασία αφιχθεί και χρειάζεται μνήμη, ο διαχειριστής μνήμης ψάχνει αυτό το σύνολο για μια οπή που να τη χωράει και ό,τι περισσέψει επιστρέφεται στο σύνολο των οπών. Όταν μια διαδικασία τερματίζει, απελευθερώνει την περιοχή της μνήμης της, που εντάσσεται στο σύνολο των οπών. Αν αυτή η νέα οπή είναι γειτονική (adjacent) με άλλες, τότε οι γειτονικές αυτές οπές ενώνονται για να σχηματίσουν μια μεγαλύτερη, η οποία πιθανόν να μπορεί να χωρέσει μια από τις διαδικασίες που περιμένουν στην ουρά ελλείψει ικανής συνεχούς μνήμης. Πολιτική διαχείρησης μνήμης •
Μέθοδος First-Fit: Βρίσκει τη πρώτη οπή (hole) που χωράει το process.
•
Μέθοδος Next-Fit: Σαν τον first-fit, μόνο που ξεκινά το ψάξιμο από τη προηγούμενη οπή που βρήκε.
•
Μέθοδος Best-Fit: Βρίσκει την οπή με το μικρότερο internal fragmentation.
•
Μέθοδος Worst-Fit: Βρίσκει την οπή με το μεγαλύτερο internal fragmentation.