Febroyarioy 708

-Γιατί μέ βάπτισαν, χωρίς A´ νά μέ ρωτήσουν; Β´

— Εἶναι σωστό νά βαπτίζουμε τά νήπια, πού δέν μποροῦν νά κατανοήσουν τό μεγαλεῖο τοῦ μυστηρίου; — Μήπως πρέπει νά περιμένουμε νά μεγαλώσουν, ὥστε νά μποροῦν νά χαροῦν τά δῶρα τοῦ μυστηρίου στή ζωή τους; Τό ἐρώτημα εἶναι λογικό, ἀφοῦ πράγματι ἡ ἀντιληπτική ἱκανότητα τῶν νηπίων εἶναι μικρή. Ἑπομένως μικρή ἤ ἀνύπαρκτη καί ἡ συνειδητή συμμετοχή τους στό μυστήριο. Στό σημεῖο αὐτό ὅμως πρέπει νά παρατηρήσουμε, ὅτι καί τοῦ ὥριμου ἀνθρώπου ἡ ἀντιληπτική ἱκανότητα δέν ἐπαρκεῖ, γιά νά κατανοήσει τό ἄρρητο ἀποτέλεσμα τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου. Ἡ ἐνέργεια τοῦ μυστηρίου δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τή διανοητική ἱκανότητα τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ θεία Χάρη ἐνεργεῖ στή ζωή μας ἀνάλογα μέ τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς μας καί ὄχι ἀνάλογα μέ τή διανοητική ἱκανότητά μας. Ὁ μόνος παράγοντας πού ἀναστέλλει καί ματαιώνει τή λυτρωτική της ἐνέργεια εἶναι ἡ ἁμαρτία. Τά νήπια δέν ἔχουν τό στοιχεῖο τῆς προσωπικῆς ἁμαρτίας. Συνεπῶς ἡ θεία Χάρη μπορεῖ νά ἐπιδράσει εὐεργετικά στήν τρυφερή καρδιά τους, ἀποδίδοντας στή φύση τους τήν πρωτόκτιστη ὡραιότητα. Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού

42

Φεβρουάριος 2009

παίρνουν μέ τό βάπτισμα, ἐργάζεται μυστικά στό δικό τους πνεῦμα καί ἀπολαμβάνουν ὠφέλεια πνευματική, πού βιώνεται ἀπ᾽ αὐτά ὡς αἴσθημα χαρᾶς καί ἀγαλλίασης. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, μεταξύ ἄλλων, χαρακτηρίζει τό βάπτισμα ὡς: λαμπρότητα ψυχῶν, ὄχημα πρός τόν Θεόν, κατάργηση τῶν δεσμῶν καί κλειδί τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Στή συνέχεια προτρέπει: Ἔχεις νήπιο; Μήν καθυστερεῖς νά τό βαπτίσεις καί προχωρήσει ἔτσι ἡ κακία μέ τήν ἡλικία του. Ἄς ἁγιαστεῖ, ἄς βαπτισθεῖ δηλαδή τώρα πού εἶναι βρέφος. Ἄς καθιερωθεῖ στόν Θεό καί ἄς σφραγισθεῖ μέ τό Ἅγιο Πνεῦμε ἀπό τώρα πού εἶναι ἁπαλό καί τρυφερό1. Τό ἅγιο βάπτισμα δέν προσφέρει μόνον ἁμαρτημάτων ἄφεση. Προσφέρει στόν ἄνθρωπο τή δύναμη γιά νά ἀνέβει στόν οὐρανό καί νά φτάσει στόν Θεό. Γι᾽αὐτό βαπτίζουμε τά παιδιά, ἄν καί δέν ἔχουν ἁμαρτίες, ὑπογραμμίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, γιά νά προστεθεῖ σ᾽ αὐτά ἁγιασμός καί δικαιοσύνη. Γιά νά γίνουν παιδιά τοῦ Θεοῦ, μέλη τοῦ Χριστοῦ καί κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος2. Ὅταν ἐνηλικιωθοῦν, μποροῦν, ἄν θέλουν, νά ἀποδεχθοῦν συνειδητά τή νέα τους κατάσταση, νά αὐξηθοῦν στήν πίστη καί στή

νέα ζωή καί νά ἀπολαύσουν πλήρη τή χαρά τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιά νά ἀποφασίσει ὅμως ὁ ἄνθρωπος συνειδητά τήν ἔνταξή του στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἔχει ἀνάγκη νά φωτισθεῖ ἡ βούλησή του ἀπό τή Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτή τή Χάρη προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μέ τό Νηπιοβαπτισμό. Χωρίς τό φωτισμό τοῦ Θεοῦ καί τή σωστή καθοδήγηση, τό παιδί δέν μπορεῖ νά σταθεῖ ἱκανό, ὅταν ἐνηλικιωθεῖ, νά ἀναπτύξει κρίση καί νά κάνει σωστές ἐπιλογές. Ὁ νηπιοβαπτισμός εἶναι μέρος τῆς ἀγωγῆς τοῦ παιδιοῦ. — Γιατί οἱ πρῶτοι Χριστιανοί βαπτίζονταν σέ μεγάλη ἡλικία; Στήν ἀρχαία Ἐκκλησία οἱ ἄνθρωποι βαπτίζονταν σέ ὅποια ἡλικία προσέρχονταν στήν πίστη. Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι δέν βάπτιζαν τά νήπια. Ὅταν οἱ γονεῖς πίστευαν στόν ἀληθινό Θεό, ὁλόκληρη ἡ οἰκογένεια βαπτιζόταν, ἄρα καί τά νήπια3. Ὁ νηπιοβαπτισμός ἦταν συνηθισμένη πράξη τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία δέχθηκε τό Νηπιοβαπτισμό, μέ δύο προϋποθέσεις: πρῶτον, οἱ γονεῖς νά εἶναι βαπτισμένοι, καί νά ζητήσουν οἱ ἴδιοι νά βαπτιστοῦν καί τά παιδιά τους, καί, δεύτερον, ἡ ἐκκλησιαστική κοινότητα, μέ ἕναν ἀντιπρόσωπό της, τόν Ἀ-

νάδοχο-Νουνό, νά ἐγγυηθεῖ ὅτι θά ἀναλάβει τήν ἔνταξη τῶν παιδιῶν αὐτῶν στούς κόλπους της. Ἀκόμη καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία, χωρίς τή συγκατάθεση τῶν γονέων καί τήν παρουσία Ἀναδόχου, δέν δέχεται νά βαπτίσει κανένα νήπιο. Συμπερασματικά, ὅταν βαπτίζουμε τά νήπια, τά πηγαίνουμε κοντά στό Χριστό καί δέν τά ἐμποδίζουμε ἀπό Αὐτόν. Γιατί ἄν μιά φορά τά εὐλόγησε, ὅταν ζοῦσε καί ὡς ἄνθρωπος στή γῆ μας ὁ Χριστός, τώρα συνεχῶς τά εὐλογεῖ καί τά ἁγιάζει μέσα ἀπό τό Βάπτισμα, τό Χρίσμα καί τή Θεία Κοινωνία. Ἔτσι εἰσάγονται σ᾽ ἕνα συγκεκριμένο «δρόμο» πνευματικοῦ ἀγώνα γιά τήν ἀξιοποίηση τῶν δωρεῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν πραγματοποίηση τῆς θέωσης. Ὁ ἀγώνας αὐτός μπορεῖ νά κρατάει πάντα ζωντανή καί αὐξανόμενη μέσα τους τή χαρά καί τή Χάρη τοῦ Βαπτίσματος, πού ἀσυναίσθητα δέχθηκαν στή νηπιακή ἡλικία. Ἐρευνητής ——————— 1. Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος μ´ MPG 36, 361-381. 2. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Κατήχησις Γ´, ΕΠΕ 30, 388. 3. Στήν Ἁγία Γραφή ὑπάρχουν ἐνδείξεις περί βαπτίσματος ὁλόκληρων οἴκων, στούς ὁποίους εἶναι λογικό νά ὑποτεθεῖ ὅτι ὑπῆρχαν καί μικρά παιδιά. (Πράξεις 16, 31-33). * Ἡ εἰκόνα εἶναι ἀπό τό βιβλίο «Ὁ Θεός στή γῆ μας», ἐκδόσεις «ὁ Σωτήρ». Φεβρουάριος 2009

43

—¤±Ƨ§¬ ¶·ů ¯²°²³ů·¬¤ ·ƥµ ¯²¸¶¬­ƥµ Ą͵ĩ ͡ĚĚΖĝĜĠ ΁ ĚĢĬġĠ͞ ͠ĨģĦĤΖĘ… üͷĤ βħ͞ĨĮĜĠ īĨĦĮĠ͞ ħĦΰ Ĥ͞ ģͿĤ ħ͞ĢĢĜĠ, Ĥ͞ ģͿĤ īĨĘĚĦĬě͞ĜĠ Ī͞Ĥ ͤĚĚĜĢĦĩ ĪīΦĤ ħĘĢģΦ īĞĩ…. šůδŴţŧ Ͼ ŮŭŧťŲϕŰ... ͔Ű ŬţŨŧūϕűŭųŪţ ũŭŧŮϼū šŧδ ϑūş űųūşůŮşűŲŧŨϼ ŲşŬϬŢŧ űŲδ ŪŭūŭŮδŲŧş ŲϪŰ... ŪŭųűŧŨϪŰ. őŲşŦŪϽŰ ŮůПŲŭŰ: ͯ ŮůЗŲť ŪŭųűŧŨϖ ϑŪŮţŧůϭş ŲŭЏ ŨϽűŪŭų

†

ůŧűŨϼŪşűŲţ... űŲϕū ηůŵϕ-ηůŵϕ ŲϪŰ ŢťŪŧŭųůšϬşŰ. «ŊϬšŭ» ŪţŲδ Ųϕ ŋţšδũť ͩŨůťŬť!... ŋŧδ űŲŧšŪϕ ηŮϼ ŲϬŰ Ůũύŭū űųšŨũŭūŧűŲŧŨύŰ űŲϕū ϮűŲŭůϬş ŲŭЎ ŨϼűŪŭų. ŋŧδ ŮũťŪŪŪІůş ŴŷŲϼŰ ŨşϬ ϑūş (ηŨşŦϼůŧűŲŭ) űІūŭũŭ űŷŪşŲŧŢϬŷū ϐŨŲŭŬţІŭūŲşŧ ηŮϼ Ųϼ ŪťŢύū ŮůϼŰ Ųϼ κŮţŧůŭ... Ηũť ŨşϬ ϐūύůšţŧş, űŷŪşŲϬŢŧş ŨşϬ ηŨŲŧūŭŠŭũϬş, ηũũťũţŮŧŢůŭЎū ŨşϬ ηůŵϬŤţŧ ūδ ŮşϬůūţŧ ŪŭůŴϕ Ͼ ŨϼűŪŭŰ ŮŭІ šţūūŧύŲşŧ. ŋşŤϬ ЀŪŷŰ Ūύ Ųϼū ŨϼűŪŭ šţūūŧύŲşŧ ŨşϬ ϗ... ŪŭųűŧŨϕ. ͪūşŰ ζůŪŭūŧŨϼŰ ϝŵŭŰ ηůŵϬŤţŧ ūδ ŨųŨũŭŴŭůţϴ ηŮ’ κŨůť ű’ κŨůť Ūύűş űŲϼ űІŪŮşū ŮŭІ šţūūŧύŲşŧ. ńϵūşŧ ϑūşŰ ϝŵŭŰ Ūύ űşŴϕ ŦţŪţũŧЖŢť ŵşŪťũϼ Ųϼūŭ ŨşϬ ЈŶťũύŰ ζůŪŭūŧŨύŰ. ͔ū şЉŲϼŰ Ͼ ŦţŪţũŧЖŢťŰ ŲϼūŭŰ Ţύū ηūŧŵūţųϼŲşū űϕŪţůş űŲδ ϐůšşűŲϕůŧş ŔųűŧŨϪŰ, Ųϼ űţūδůŧŭ Ŧδ ϓŪŭŧşŤţ Ūύ ŮşůşŪІŦŧ.... ʼnŧ ЀŪŷŰ: ͐Ůϼ Ųϕū ηůŵşŧϼŲťŲş ηŨϼŪť ŭϮ ŪşŦťŪşŲŧŨŭϬ ŨşϬ ŴŧũϼűŭŴŭŧ űŲŭŵδŤŭūŲşū Ůδūŷ űŲϕ ŪŭųűŧŨϕ ŲОū ηűŲύůŷū. ΍ ŏųŦşšϼůşŰ, šŧδ ŮşůδŢţŧšŪş, «ϓŠũţŮţ» űŲϕū ŨϬūťűť ŲОū ŮũşūťŲОū Ūŧδ ζůŪŭūϬş, Ūŧδ ŪŭųűŧŨϕ ŮŭІ ζŮũОŰ Ţύū Ųϕū ηŨŭЎŪţ (͒ůŪŭūϭş ŲПū űŴşŧůПū). ʼnşϬ Ͼ ηűŲůŭūϼŪŭŰ ʼnύŮũţů (17ŭŰ Ū.ŕ. şϯ.), űŲϼ ŠŧŠũϬŭ Ųŭų «͒ůŪŭūϭş ŲŭЏ ŨϽűŪŭų» Ŧ’ ηűŵŭũťŦţϴ ŪţŲşŬІ κũũŷū ŨşϬ Ūύ ŲŭІŰ ϛŵŭųŰ ŮŭІ ŠšδŤŭųū ŭϮ ŢŧδŴŭůŭŧ ŮũşūϪŲţŰ ŨşŲδ Ųϕū ŨϬūťűϕ ŲŭųŰ, ŨşϬ Ŧδ šůδŶţŧ ŵşůşŨŲťůŧűŲŧŨδ: ϗ łϪ ŲůşšŭųŢδţŧ űύ Ūŧ-Ŵş-Ūŧ… őϕŪţůş ŭϮ ηűŲůŭūϼŪŭŧ ŮşůşŲťůŭЎū ЀŲŧ űŲϬŰ ŨŧūϕűţŧŰ ŲОū ŭЉůşūϬŷū űŷŪδŲŷū

48

¦µ²Á¿Å¬Á¹¿Â 2009

ЈŮδůŵţŧ Ūŧδ ζůŪŭūϬş, ŮŭІ ŢϬūţŧ Ųϕū ϐūŲІŮŷűť ЀŲŧ ϾũϼŨũťůŭ Ųϼ űІŪŮşū «ŮşϬŤţŧ ŪŭųűŧŨϕ». Ōδ ţϵūşŧ Ͼ ηŮϼťŵŭŰ ŲŭЎ ЊŪūŭų ŲОū ηššύũŷū, ŮŭІ ηūşŴύůţŲşŧ űŲϕū ŏ. ŃŧşŦϕŨť; ͥŨţϴ ŮŭІ Ͼ ŇţϼŰ ũύţŧ űŲϼū ΀ЖŠ: «ΑŲţ ϐšţūϕŦťűşū κűŲůş, ϣūţűδū Ūţ Ŵŷūϫ ŪţšδũϨ ŮδūŲţŰ κššţũŭϬ Ūŭų» (΀ЖŠ , ũťĵ, 7 ). ʼnŧ ηŨϼŪť: ŋϕŮŷŰ Ͼ ŇţϼŰ κŴťűţ şЉŲϕ Ųϕū ηůŵύšŭūť ϘŵЖ ūδ ŨųŨũŭŴŭůţϴ ηŨϼŪť űŲϼ űІŪŮşū šŧδ ūδ Ųϕū ηūŧŵūţІŭųŪţ űϕŪţůş ŨşϬ ūδ ŪϋŰ ŦųŪϬŤţŧ ЀŲŧ Ųϼ ŮůОŲŭ «ţЉŵşůŧűŲО» ŲŭЎ ŨϼűŪŭų šŧδ Ųϕ ŢťŪŧŭųůšϬş ϝŲşū šůşŪŪύūŭ űύ ϝŵŭ ζůŪŭūŧŨϼ;... őŲşŦŪϽŰ ŢţЇŲţůŭŰ: ͯ ŮůЗŲť ŪŭųűŧŨϖ ϑŪŮţŧůϭş ŲŭЏ θūŦůЗŮŭų ŁůŧűŨϼŪşűŲţ... űŲϕū ηůŵϕ-ηůŵϕ ŲϪŰ ŤŷϪŰ ŲŭЎ ŪŧŨůŭЎ ηūŦůЖŮŭų. «ŊϬšŭ» ŪţŲδ Ųϼ űŵťŪşŲŧűŪϼ ŲОū ŮůЖŲŷū Ųŭų Ͽůšδūŷū!... ŏύůşűşū ϛŢť 4, 5 ŪϪūţŰ ŨІťűťŰ ŨşϬ Ųϼ şЉŲϬ Ųŭų ϓŵţŧ ϾũŭŨũťůŷŦţϴ ŨşϬ ŪŮŭůţϴ ūδ ũţŧŲŭųůšϕűţŧ ŨşūŭūŧŨδ. ŒϬ ţЉŲųŵϬş! ͐Ůϼ ϐŢО ŨşϬ Ůύůş ŪŮŭůţϴ ū’ ηŨŭІţŧ κūţŲş! ͔ū ŨşϬ... ϑūşŰ šŧşŲůϼŰ, Ͼ dr. Tomatis, ϯűŵųůϬŤţŲşŧ ЀŲŧ ŨşϬ Ūύŵůŧ şЉŲϕ Ųϕū Кůş κŨŭųšţ ηůŨţŲδ Ũşũδ. ŃŧϼŲŧ, ЀŮŷŰ ũύţŧ, «ŨδŦţ ŨІŲŲşůŭ ŲŭЎ ϐŪŠůІŭų ţϵūşŧ ŨşϬ ϑūş şЉŲϬ». ͐ŨŭІţŧ ŢťũşŢϕ... Ūύ Ѐũş Ųŭų Ųδ ŨІŲŲşůş. ŒϬ ηŨŭІţŧ ЀŪŷŰ; • ͐ŨŭІţŧ Ųϕ Ŵŷūϕ ŲϪŰ ŪťŲύůşŰ Ųŭų. ńϵūşŧ Ųϼ Ůŧϼ űťŪşūŲŧŨϼ ŨşϬ Ųϼ Ůŧϼ šũųŨϼ κŨŭųűŪδ Ųŭų. ʼnşϬ ŪδũŧűŲş κū ϗ Ŵŷūϕ ŲϪŰ ŪťŲύůşŰ ţϵūşŧ ϐŪŮŭŲŧűŪύūť ηŮϼ űųšŨϬūťűť ŨşϬ ηšδŮť, şЉŲϕ ϗ űųšŨϬūťűť, ϗ ηšδŮť, ŲϪŰ ŮůŭűŢϬŢţŧ ϑūşū ŮδũũŭūŲş ζůŪŭūŧŨϼ Ųϼūŭ. ńϵūşŧ ϗ ŮůЖŲť ŪŭųűŧŨϕ ŮŭІ ηŨŭІţŧ Ͼ ŪŧŨůϼŰ κūŦůŷŮŭŰ Ũŧ ϓŵţŧ Ųϕū ϮŨşūϼŲťŲş ūδ ŭϯŨŭŢŭŪϕűţŧ ζůŪŭūŧŨδ Ѐũş Ųδ Ђůšşūδ Ųŭų, ŨşϬ ϯŢŧşϬŲţůş Ųϼū ϐšŨύŴşũϼ Ųŭų ŨşϬ Ųϼ ūţųůŧŨϼ Ųŭų űІűŲťŪş. • ͐ŨŭІţŧ ŨşϬ ŲŭІŰ ŮşũŪŭІŰ ŲϪŰ ŨşůŢŧϋŰ ŲϪŰ ŪťŲύůşŰ Ųŭų. ŀЉŲϼŰ Ͼ ůųŦŪŧŨϼŰ ϝŵŭŰ ŲОū ŮşũŪОū ŲϪŰ ŨşůŢŧϋŰ, ŮŭІ Ųϼū ηŨŭІţŧ űųūŭũŧŨδ ŮţůϬŮŭų 26 ϏŨşŲŭŪŪІůŧş ŴŭůύŰ, ŲŭЎ ŢťŪŧŭųůšţϴ ϑūş şϲűŦťŪş ŮůŭűŲşűϬşŰ ŨşϬ ηűŴδũţŧşŰ. • ͐ŨŭІţŧ ЀŪŷŰ ŨşϬ ϐŬŷŲţůŧŨϕ ŪŭųűŧŨϕ. Œϕū ηšşŮδţŧ ŨşϬ ŪδũŧűŲş Ũδūţŧ ŲϬŰ ϐŮŧũŭšύŰ Ųŭų! ͥūŭŵũţϴŲşŧ ηŮϼ Ųϕū ϓūŲŭūť ŪŭųűŧŨϕ ŨşϬ ηůůŷűŲşϬūţŧ ηŮϼ Ųϕū ŪŭūŲύůūş «heavy metal». ŃϬūţŧ, ũύţŧ, ŨũŷŲűŧύŰ űŲϕ ŪťŲύůş Ųŭų, ЀŲşū ηŨŭІţŧ şЉŲϕ Ųϕ ŪŭųűŧŨϕ. ͐ūŲϬŦţŲş, ŮůŭŲŧŪδţŧ Ųϕū ζŮşũϕ ŨũşűűŧŨϕ ŪŭųűŧŨϕ. őŲşŦŪϽŰ ŲůϭŲŭŰ: ͯ ŲţũţųŲşϭş ŪŭųűŧŨϖ ϑŪŮţŧůϭş ŲŭЏ θūŦůЗŮŭų Ũşϭ ŲŭЏ ŨϽűŪŭų. ńϵŮşū ŮЖŰ Ͼ ŨϼűŪŭŰ ŬţŨϬūťűţ Ūύ Ųϕ ŪŭųűŧŨϕ Ũŧ ЀŲşū ŲţũţŧЖűŭųū Ѐũş Ŧδ ŪţϬūţŧ Ůδũŧ ϗ ŪŭųűŧŨϕ. ŏůδšŪşŲŧ: ͮ ŲţũţųŲşϬş ŨşϬ ηŲţũţІŲťŲť ŪŭųűŧŨϕ ϐŪŮţŧůϬş ŲŭЎ ηūŦůЖŮŭų ŨşϬ ŲŭЎ ŨϼűŪŭų Ŧδ ţϵūşŧ Ͼ ЊŪūŭŰ ŲОū ηššύũŷū, ŮŭІ Ŧδ Ţŭūţϴ Ųϼū ŨϼűŪŭ ϾũϼŨũťůŭ űŲϕū şϯŷūŧϼŲťŲş....

¦µ²Á¿Å¬Á¹¿Â 2009

49

A ¶ O T O Â ˘A G G E L I O 15 Φεβρουαρίου 2009

ΤΙ ΠΑΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ!

T

ήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου σίγουρα τήν ἔχεις διαβάσει. Στίς παρακάτω γραμμές τῆς ἀνάλυσης τοῦ Εὐαγγελίου ἐπικέντρωσε τήν προσοχή σου στή συμπεριφορά τοῦ πατέρα τοῦ ἀσώτου, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν Πατέρα μας, τό Θεό. Καί βάλε τή σκέψη σου νά πάει λίγο πιό μακριά. Στίς δικές μας καθημερινές ἀποστασίες. Γιά νά δεῖς τί Πατέρα ἔχουμε... 50

Φεβρουάριος 2009

TH S K YR iAK H S TO ˘ A S V Ù Ô À

Λουκᾶ ιε΄ 11-32

Μήπως δέν ἦταν γυιός του αὐτός πού μέ τόση ἀγερωχία στεκόταν τώρα ἐμπρός του καί τόν διάταζε; Σπλάχνο του δέν ἦταν; Καί μάλιστα ὁ νεότερος γυιός, ὁ μικρότερος, πού συνήθως αὐτοί συγκεντρώνουν ἐπάνω τους ὅλη τή στοργή καί τή φροντίδα τῶν γονέων. Μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἀδιαφόρησε καί ὅ,τι ἔκανε τό ἔκανε μέ ψυχρότητα καί στωικότητα; Κάθε ἄλλο. Πόνεσε. Πόνεσε πολύ. Πόνεσε βαθιά. Ὃμως δέ μίλησε. Τίποτε δέν εἶπε. Οὔτε ἄρχισε τίς ἀπειλές, οὔτε τίς παρατηρήσεις, οὔτε «δέ ντρέπεσαι», οὔτε «δέ μέ λυπᾶσαι», οὔτε «τί θά πεῖ ὁ κόσμος» (ὅπως λένε κάποιοι γονεῖς) καί τά τέτοια. Γι᾿ αὐτόν σημασία εἶχε ὅτι τώρα τό παιδί του γύρευε νά τοῦ δώσει τήν περιουσία πού τοῦ ἀναλογοῦσε. Δέν ἄντεχε, βλέπεις, ἄλλο νά μένει μέσα στό σπίτι, στό παλάτι πού ἔμενε. Τοῦ φαινόταν φυλακή. Καί ἡ στοργή πού τοῦ ἔδειχνε ὁ πατέρας τόν ἔπνιγε. Ἔνιωθε καταπιεσμένος. Ζητοῦσε λοιπόν νά φύγει μακριά, νά βρεῖ τήν ἐλευθερία του, νά ζήσει τή ζωή του. «Δῶσ᾿ μου ἐδῶ καί τώρα ὅ,τι μοῦ ἀναλογεῖ»... Καί ὁ Πατέρας τοῦ ἔδωσε. Τίποτε δέν τοῦ στέρησε. Πλούτη, ὑγεία, χαρίσματα, δεξιότητες, ἐξυπνάδα. Ὅ,τι δίνει ὁ Θεός σ᾿ ὅλα Του τά παιδιά· καί σ᾿ αὐτά πού φεύγουν ἀπό κοντά Του. Καί μήπως δέν ἤξερε -Θεός εἶναι- ποῦ θά καταντοῦσε τό παιδί του; Σέ ποιά ἐξαχρείωση καί

ἐξαθλίωση; Ὅλα τά ἤξερε. Καί γιατί τότε να» κ.ο.κ.), οὔτε δεοντολογίες («εἶσαι δέν ἔκανε κάτι νά τό ἐμποδίσει; Δέν μπο- ὑποχρεωμένος τώρα νά κάνεις τοῦτο, ροῦσε; Αὐτό δέν τό μποροῦσε. Ὄχι ὅτι δέν ἐκεῖνο...»). Μόνο δυό χέρια νά ἀνοίγουν κι τό μποροῦσε, ἀλλά δέν θά τό ἔκανε. Γιατί ἕνα στόμα νά καταφιλεῖ. Κι ἔπειτα τά λόγι᾿ αὐτόν τόν Πατέρα τό μεγαλύτερο δῶ- για πρός τούς ὑπηρέτες: «Δῶστε του νά ρο πού ἔχει δώσει στό παιδί Του εἶναι ἡ ἐ- φορέσει τή λαμπρή στολή πού φοροῦσε λευθερία. Αὐτήν δέν τήν καταστρατηγεῖ πρῶτα, καί δαχτυλίδι στό χέρι (δεῖγμα οὔτε ὁ Ἴδιος! ἀρχοντιᾶς καί ἐξουσίας), καί ὑποδήμαΤοῦ ἔδωσε λοιπόν ὅ,τι ζητοῦσε γιά «νά τα». Πλήρης ἀποκατάσταση. «Καί ζήσει τή ζωή του», κι αὐτός - ὁ γυιός- τά σφάξτε τό καλύτερο θρεφτάρι πού συντημάζεψε κι ἔφυγε. Ἔφυγε καί ἄφηροῦμε, νά γίνει χαρά καί πανησε ἕναν πατέρα πίσω του νά γύρι τρανό στό σπίτι». πονᾶ, νά ὑποφέρει, νά ὑΚαί μετά ἀπ᾿ αὐτό; πομένει, νά ἐλπίζει, νά Πάλι στενοχώρια γιά προσδοκᾶ. Ἔφυγε καί τόν πατέρα. Ὁ ἄλλος Καί βάλε πῆγε μακριά. Κι ἐκεῖ γυιός τώρα, ὁ μεγατή σκέψη σου νά πάει «ἔζησε τή ζωή του», λύτερος. Tό «φρόλίγο πιό μακριά. ἔζησε τό χαμό του, τό νιμο» παιδί, πού Στίς δικές μας θάνατό του. Ἔφτασε ἦταν γεμάτο ζήλεια ἀποστασίες. τό ἀρχοντόπουλο νά καί φθόνο καί Γιά νά δεῖς τί Πατέρα βόσκει γουρούνια. πεῖσμα καί δέν ἤθεἔχουμε... Καί νά ἐπιθυμεῖ νά λε νά μπεῖ μές στή φάει ἀπό τήν τροφή χαρά, μές στόν παράτῶν γουρουνιῶν, καί καδεισο, γιατί ὁ Πατέρας νείς νά μήν τοῦ δίνει! ἦταν «ἄδικος» - ἔτσι ἔΚι ὁ πατέρας ἐν τῷ μεταξύ; λεγε. Καί ἄντε πάλι ὁ ΠατέΝά βγαίνει κάθε μέρα καί νά ρας, μέ τό πέλαγος τῆς ἀγάπης ἀγναντεύει μακριά, κατά κεῖ πού χάθηκε καί τῆς ὑπομονῆς, νά πηγαίνει νά παρακατό παιδί, μήπως καί ...ποιός ξέρει; λάει τό παιδί του νά μπεῖ στόν παράδεισο. Γι᾿ αὐτό καί ὅταν ἐκεῖνο μετάνιωσε καί Κι ἐκεῖνο νά μή θέλει!... ἀποφάσισε τό γυρισμό του, ὁ πατέρας *** ἦταν πού πρῶτος τό εἶδε ἀπό μακριά καί Φίλε μου, δέν ἔχω ἄλλο χῶρο νά γράψω ἔτρεξε καί ἄνοιξε τήν ἀγκαλιά του νά πέ- περισσότερα. Τά ὑπόλοιπα σκέψου τα, σέ σει μέσα τό παιδί του. Οὔτε πάλι λόγια παρακαλῶ, ἐσύ. Σκέψου, ἀναλογίσου τόν φορτικά («ποῦ ἤσουν τόσο καιρό», «πῶς Πατέρα μας. Τί Πατέρα ἔχουμε...  σέ περίμενα», «πόσο λυπόμουν γιά σέ51 Φεβρουάριος 2009

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ;;

;

Kάθε ἕνα ἀπό τά παρακάτω σχήματα ἀντιπροσωπεύει ἕνα ἀριθμητικό ψηφίο. Γράψε δίπλα σέ κάθε σχῆμα τό ψηφίο πού ἀντιπροσωπεύει. Οἱ παρακάτω ἐξισώσεις θά σέ βοηθήσουν. Θ.Β.Μ.

!G + %I = IM + + + ËL + OJ = !OO !!® + Ë! = G®!

G= %= M= J= ®=

!= I= O= L= Ë=

χωρίς λεξικ ό Βρές ὅσο περισσότερες λέξεις μπορεῖς μέ τήν ἑξῆς δέσμευση. Οἱ λέξεις νά ἔχουν 4 γράμματα καί τό δεύτερο καί τέταρτο γράμμα νά εἶναι Α, δηλ. _ A _ A ὅπως ΓΑΛΑ. Ἄν βρεῖς πάνω ἀπό 30, ἔχεις μεγάλη εὐκολία στή γλώσσα. Ἐάν βρεῖς πάνω ἀπό 50, εἶσαι κινητό λεξικό. Θ.Β.Μ.

Ἀπό τίς παράκατω λέξεις βρές αὐτή πού δέν ταιριάζει.

70

Θ.Β.Μ.

ΑΛΓΕΒΡΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΦΥΣΙΚΗ

ΧΗΜΕΙΑ

ΑΛΕΥΡΑ

ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ

Φεβρουάριος 2009

ΑΛΕΥΡΑ

;

ΠΟΙΑ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ;;;

G=2 %=3 M=6 J=7 ®=0

Ποιά δέν ταιριάζει;;

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΒΡΕΙ;;;

!=1 I =4 O=5 L=8 Ë=9

ΛΥΣΕΙΣ