Exercicios de repaso para preparación do exame. Temas 1 e2 1. Na seguinte táboa indícase una audiencia (en miles de espectadores) de tres canles de TV (A, B, C) nunha determinada semana e en cada unha das tres franxas horarias (M: mañá, T: tarde, N: noite): A B C M 40 60 20 N 60 40 30 T 100 80 90 Sen embargo, como consecuencia da calidade dos programas emitidos, hai unha estimación dunha redución das audiencias en todas as franxas horarias do 10% para a canle A, unha redución do 5% para a canle B e un aumento do 20% para a canle C. a) Obtén a matriz que representa a nova a nova audiencia das canles nas tres franxas horarias. b) Sabendo que o beneficio que obtén cada canle por espectador é de 3 euros pola mañá, 4 euros pola tarde e 6 euros pola noite; obtén mediante o cálculo matricial os beneficios para cada unha das canles. Resolución a) Canle A (redución dun 10%) 10% de 40 = 4; 40-4=36 10% de 60 = 6; 60-6=54 10% de 100 = 10; 100-10=90 Canle B (redución dun 5%) 5% de 60 = 3; 60-3=57 5% de 40 = 2; 40-2=38 5% de 80 = 4; 80-4=76 Canle C (aumento do 20%) 20% de 20 = 4; 20+4=24 20% de 30 = 6; 30+6=36 20% de 90 = 18; 90+18=108 Nova matriz de audiencia:
36 57 24 54 38 36 90 76 108 b) O beneficio podémolo expresar coa matriz (mañá, noite, tarde):
(3
6 4)
Polo tanto os cálculos son:
36 57 24 Beneficio A = 792000€ (3 6 4) 54 38 36 = (792 703 720) ⇒ Beneficio B = 703000€ 90 76 108 Beneficio C = 720000€ (xa que a matriz de audiencias está expresada en miles de espectadores)
2. Dadas as matrices:
− 4 0 A = 1 1
−1 2 B = 2 0
2 0 C = −1 2
Calcula a matriz X que verifica a ecuación: A·X·B = 2·C Resolución:
|A|=-4 e |B|=-4, polo tanto A e B son regulares. -1 -1 A ecuación matricial resólvese así: X = A 2CB -1 -1 Calculamos A e B , resultando:
1 0 − 0 −1 − 1 4 e B = A = 1 1 1 4 2
1 2 1 4
Polo que:
1 − X = 4 1 4 −1 0 2 = 2 1 2
0 2 0 0 2 1 1 − 1 2 2
1 1 − 2 = 4 1 1 4 4
0 4 0 0 1 1 − 2 4 2
1 − 1 0 0 2 = 1 − 1 4 1 4 2
3. Dada a matriz:
0 0 0 A = 1 0 0 0 1 0 Calcula: a) a matriz inversa, se existe, das matrices I + A e I - A -1 b) a expresión (I + A)(I - A) Resolución:
1 0 0 a) I + A = 1 1 0 0 1 1
0 0 1 I − A = −1 1 0 0 −1 1
Teñen inversa xa que o determinante da primeira e o da segunda é 1 Cálculo da adxunta de I+A:
( I + A)11 = 1 ( I + A)12 = −1 ( I + A)13 = 1 ( I + A) 21 = 0 ( I + A) 22 = 1 ( I + A) 23 = −1 ( I + A) 31 = 0 ( I + A) 32 = 0 ( I + A) 33 = 1 0 0 1 −1 1 1 1 t −1 Adx( I + A) = 0 1 − 1 ⇒ ( I + A) = [adx( I + A)] = − 1 1 0 I+A 0 0 1 1 −1 1 Cálculo da adxunta de I-A:
1 2 = 1 4
( I − A)11 = 1 ( I − A)12 = 1 ( I − A)13 = 1 ( I − A) 21 = 0 ( I − A) 22 = 1 ( I − A) 32 = 1 ( I − A) 31 = 0 ( I − A) 32 = 0 ( I − A) 33 = 1 1 1 1 1 0 0 1 t −1 Adx( I − A) = 0 1 1 ⇒ ( I − A) = [Axd ( I − A)] = 1 1 0 ( I − A) 0 0 1 1 1 1 b)
( I + A)( I − A)
−1
1 0 0 1 0 0 1 0 0 = 1 1 0 1 1 0 = 2 1 0 0 1 1 1 1 1 2 2 1
4. Resolve a ecuación matricial (N - I) X = C, onde
3 4 A = (2 1 − 1), B = − 2 , C = − 2 1 0 e N=B·A
Resolución:
3 − 3 3 6 N = − 2 (2 1 − 1) = − 4 − 2 2 1 2 1 − 1 3 − 3 5 −1 N − I = − 4 − 3 2 ⇒ N − I = 2 ≠ 0 ⇒ ∃( N − I ) 2 1 − 2 Polo tanto a ecuación matricial resólvese deste xeito: -1
X = (N-I) C -1
t
Calculemos (N-I) =1/2 [Adx(N-I)]
Calculamos previamente Adx(N-I):
( N − I )11 = 4 ( N − I )12 = −4 ( N − I )13 = 2 ( N − I ) 21 = 3 ( N − I ) 22 = −4 ( N − I ) 23 = 1 ( N − I ) 31 = −3 ( N − I ) 32 = 2 ( N − I ) 33 = −3 3 3 − 3 2 4 4 −4 2 2 1 Adx( N − I ) = 3 − 4 1 ⇒ ( N − I ) −1 = − 4 − 4 2 = − 2 − 2 2 1 − 3 2 − 3 1 − 3 1 2 2
− 3 2 1 − 3 2
Entón:
3 2 2 X = ( N − I ) −1 C = − 2 − 2 1 1 2
− 3 4 5 2 1 − 2 = − 4 − 3 0 3 2
5. Hacha os valores de k para os cales a matriz:
4 5 6 − k 1 2 3 − k A= −k −k 0 − 1 − k − k − k − 1 a) non ten inversa b) ten rango 3 Resolución: a)
4 5 6 4 5 6 − k − k −k 1 2 3 F4 − F3 − k 1 2 3 − k → = −( − k ) − k − k − k 0 − 1 −k −k 0 − 1 −k − k − k − k − 1 0 0 − k 0 1
4
= k (−k ) 1 1 1 −k
4 1 −k
6 3 = −1
6 3 = − k 2 (−1 + 12 − 6k − 6 + 3k + 4) = − k 2 (−3k + 9) −1
−k2 = 0 ⇔ k = 0 − k (−3k + 9) = 0 ⇔ Entón para estes valores de k a matriz non ten − 3k + 9 = 0 ⇔ k = 3 2
inversa. b) A única posibilidade de que a matriz teña rango menor que 4 e que k=0 ou k=3. Estudemos os dous casos:
Se k=0 a matriz queda:
0 4 5 6 3 0 1 2 A= e o menor 0 0 0 − 1 0 0 0 − 1
4 5 6 1 2 3 = −8 + 5 = −3 ≠ 0 , polo que o rango é 3 0 0 −1
Se k=3 a matriz queda:
- 3 4 5 6 3 -3 1 2 A= e o menor - 3 - 3 0 − 1 − 3 - 3 - 3 − 1 rango volve a ser 3.
4 1
5 2
6 3 = −8 − 30 + 36 + 5 = 3 ≠ 0 . Polo que o
− 3 0 −1