Datele [al]

[AL]

...dhuroni dashuri te lumtur apo Jo te jete dashuri

Gjuha nuk eshte vetem presantimi i botes, ose njer mjet qe jep mindesine nje subjekti per twe hyre ne raport me jashtesine.Ajo eshte nje organ qe na jepe mundesine qe te perhapemi me jashte,per te hapur nje fluks privat,e mbuluar dhe qarkulluese ne ambient. Ne momentin ne te cilin gjuha behet motori i botes,aq me teper qe nuk ndalon ne nje pasqyrim ,ndodhin kundershtime tradicionalete cilat:une/tjetri,publiku /privati:ja qe pasqyrohen mundesi te tjera diturie,qe rimendojne kundrejt globalitetit te egzistences te nje vazhdimi kundrejt nje percaktimi te ri ner distance. Te gjindesh ne bote dhe ta beshe ate te flasi permes gjuhes se saj:asrtisti, ambienti(qe mund te jene vende writers te famshem ose te panjohur,me pak fjale persona pozitiv dhe kreativ)dhe vet gjuha ecin paralelisht ne nje vazhdim te perbashket lexues ne shume nivele te vetvetes dhe te tjereve,qe shtyne te riformoj jo vetem ne nje raport,por ne konceptin e identitetit te saj. Ky rilexim krijohet permes manipilimit te mesazheve anonime te paraqitura mbi mure,te perkushtuara individeve familjare,qe i gjejne te ofruara te qendisura ne veshjet e perdorura kohe me pare. Mesazhi origjinal, i vene ne nje qarkullim ,kalon nga nje dore tek tjetra,vazhdimisht,interpretuar dhe i ripropozuar. Vepra nuk konsiston vetem ne nje determinim te leximit te nje subjekti,ne nje portret te tyre ,aq sa ne sugjerimin e nje sjellje,dhe ne propozimin e nje subjekti te nje debati.artisti behet emertues,nepermjet nje vazhdimi te nje analizimi te egzistences,qe nuk ka te beje me nje njohuri ose me nje teknike specifike.Bota c'nderrohet ne nje ndermjetes,dhe artisti lexon qdo ndjenje si nje pergjigjje e mundur, e transformuar e gjitha ne nje sinjal,ne nje metafore te nje diqkaje tjerter. Ndryshimi mes meje dhe jashtesise hollohet deri gati ne shkrirje,fale gjuhes,qe ne te njejten kohe paraqitet si nje limit i fundit i pakalueshem. Kjo hapje paraqet nje perhapje te sferes vetiake pruivate,dhe jo nje tejkalim ose nje asgjesim te vetvetes. Kerkimi sjelle nje perdorim te gjuhes si aksion dhe jo si paraqitje,shkrihet me ndjenjat me intime,duke shtuar riformimin. Mbeturina ne pamje te pare banele,eshte domethenese:mos me komunikuar gjendjen e gjerave, kur me mire me investuar ne nje kuptim te ri,mos kerkimin i gjerave te perbashketa e definitive,por nje gje personale. Mesazhi intim-dhe paradoksalisht publik ne te njejten kohe,ku nuk ka hyre-vjen i tretur permes ne procesi qe,duke kaluar neper vet trupin dhe eksperiencen,e transformon , e perkthen .Qdo stimulim ne anen tjeter ,ne momentin ne te cilin vjen i perceptuar,vjen i transformuar ne perceptimin''subjektiv'' Koncentrimi ne procesin e perkthimit, ne rreshqitjet e paevituara te kuptimit qe ajo mban,bene probleme te qdo perballim pozitiv.Nje bashkepunim i vertete, e gjithemone bashkepunim para se gjithash te vetedijesimit te raportimit te pamundur qe te jete totalisht transaprent dhe i kenaqshem. Ne driten e gjithe kesaj mbetet shpresa dhe basimi ne vlerat e nderrimit:Vepra ne fjale ne fakt ,eshte e perbere nga te gjitha pikepamjet e mundeshme qe do te paraqiten nga prezantimi i nje praktike te ngjajshme. Ajo i shumefishon kontraditat ne vend qe te gjeje zgjidhje, i shton ato. Veshtersia qendron aty ku duhet nisur nje dialog aty ku mendohet qe gjithmone mund te nderpritet ,pran personales dh te thenit. E perkthyer prej gjuha italiane  nga  P.Halilaj