Baabak Daad

‫ﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪ اﯼ!‬ ‫ﺑﺎ ﺳﻼم‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ هﺎﯼ ﻧﻤﺎزﺟﻤﻌﻪ ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﯽ‪ ،‬هﺮﮔﻮﻧﻪ اﻣﻴﺪﯼ را ﺑﺮاﯼ اﺣﻘﺎق ﺣﻖ از »ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ واﻗﻊ ﺷﺪﻩ« و ﺣﻔﻆ اﻣﺎﻧﺖ ﻣﺮدم‪،‬‬ ‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﺄس ﮐﺮد‪ .‬از ﺣﮑﻤﺖ و اﻳﻤﺎن و ﻋﺪاﻟﺘﯽ ﮐﻪ »ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ رهﺒﺮﯼ« ﻳﮏ ﻧﻈﺎم دﻳﻨﯽ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻮد ﺗﻨﻬﺎ‬ ‫»ﻳﮏ روز« ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﮔﺰارﯼ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت‪ ،‬ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁن را ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺰدهﺎﯼ ﻣﻌﺘﺮض اﺟﺎزﻩ ﻣﻼﻗﺎت ﻧﺪهﻴﺪ‪ .‬ﺑﻪ‬ ‫اﻋﺘﺮاﺿﺎت ﺁﻧﻬﺎ و ﻣﺮدم ﺑﯽ ﺗﻮﺟّﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﺳﺘﮕﻴﺮﯼ ﻧﺨﺒﮕﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺷﻤﺎ »ﻣﺮﺟﻌﻴﺘﯽ« در ﻣﻴﺎن ﻣﺮدم دارﻧﺪ و ﺷﺎﻳﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﮐﻨﺘﺮل اوﺿﺎع ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﺮدﻳﺪ ﺗﺎ ﮐﺎر ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوز رﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫از ﻳﮏ رهﺒﺮ دﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻮق اﻟﻌﺎدﻩ اﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﺗﻌﺠﻴﻞ ﺑﻌﻴﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻓﺮداﯼ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت و ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﻳﺎن‬ ‫ﺷﻤﺎرش ﺁراء‪» ،‬ﻧﺘﻴﺠﻪ« ﺁن را ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬و ﻗﺒﻞ از اﺗﻤﺎم ﻣﻮﻋﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ دﻩ روزﻩ ﺷﻮراﯼ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﺮاﯼ ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﮑﺎﻳﺎت‪ ،‬در‬ ‫ﺧﻄﺒﻪ هﺎﯼ ﻧﻤﺎزﺟﻤﻌﻪ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺪارﯼ ﺁﺷﮑﺎر از »ﻧﺎﻣﺰد ﭘﻴﺮوز اﻋﻼم ﺷﺪﻩ« ﺑﭙﺮدازﻳﺪ و از ﻧﺰدﻳﮑﯽ ﻧﻈﺮاﺗﺘﺎن ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﺳﺨﻦ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ .‬از «ﺗﺪﺑﻴﺮهﺎﯼ ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ« رهﺒﺮ ﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﺑﺴﻴﺎر ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻮد ﻧﺎﻣﺰدهﺎﯼ ﻣﻌﺘﺮض را «ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ« از هﺮ اﻗﺪام ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﺎاﻣﻴﺪ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﻨﻤﺎﻳﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻳﺎزدﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﯽ دو ﻧﺎﻣﺰد‪ ،‬اﻣﮑﺎن هﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻘﻠﺒﯽ را ﻣﺤﺎل ﺑﺪاﻧﻴﺪ و در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻈﺎهﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﻧﺎﻣﺰدهﺎ اﻋﺘﺮاﺿﺸﺎن را ﻗﺎﻧﻮﻧﺎ“ ﭘﻴﮕﻴﺮﯼ ﮐﻨﻨﺪ! ﺟﺎﯼ ﺗﻌﺠّﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﻣﻌﺘﺮض و ﻧﺎﻣﺰدهﺎﯼ ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ واﻗﻊ ﺷﺪﻩ را ﺗﻬﺪﻳﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻋﻮاﻗﺐ وﺧﻴﻢ اﻋﺘﺮاﺿﻬﺎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ »راهﭙﻴﻤﺎﻳﯽ ﺳﮑﻮت »ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﯽ‬ ‫ﻣﺮدم ﺗﻬﺮان و »ﺁراﻣﺶ ﺑﯽ ﻧﻈﻴﺮ« ﺁﻧﻬﺎ را در روز دوﺷﻨﺒﻪ ‪ ٢۵‬ﺧﺮداد دﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻳﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮﺗﺎن هﺸﺪارهﺎﯼ‬ ‫ﻻزﻣﻪ را ﻣﯽ دادﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻧﺠﻴﺐ‪ ،‬ﭼﻨﺎن وﻗﻴﺤﺎﻧﻪ و وﺣﺸﻴﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﺮاض ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬از ﺗﻮهﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻌﻮرﺷﺎن و ﺧﻴﺎﻧﺘﯽ ﮐﻪ در رأﯼ ﺷﺎن ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ‬ ‫ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﭘﺪراﻧﻪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﻣﻮﺿﻊ ﻣﺪﺑّﺮاﻧﻪ اﯼ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﺑﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﺁﺗﺸﯽ ﮐﻪ »ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ‬ ‫اﻣﺮﺗﺎن« در هﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﺑﺮ ﺟﺎن ﻣﺮدم اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬در ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ ‪ ٢٩‬ﺧﺮداد‪» ،‬ﺑﻨﺰﻳﻦ« ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮ‬ ‫ﺧﺼﻮﻣﺘﻬﺎﯼ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮﺗﺎن ﺑﺎ ﻣﺮدم ﭘﺎﺷﻴﺪﻳﺪ و ﻣﺮدم را هﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺗﺮ و ﻧﺎاﻣﻴﺪﺗﺮ ﮐﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ‬ ‫اﻣﺮﺗﺎن از ﻟﺒﺎس ﺷﺨﺼﯽ هﺎ و ﺑﺴﻴﺞ و ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﻣﺴﻠﺢ را ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺗﺎ در اﻳﻦ ﺑﻪ ﻗﻮل ﺧﻮدﺗﺎن »ﺑﮕﻮﻣﮕﻮﯼ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ«‬ ‫ﺧﻮﻳﺸﺘﻨﺪارﯼ ﺑﺮادراﻧﻪ اﯼ ﺑﺎ هﻤﻮﻃﻨﺎن ﺧﻮدﺷﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﻣﺠﻌﻮل ﮐﺸﺘﻦ ﻳﮏ ﺑﺴﻴﺠﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎن‪ ،‬ﮐﻪ ﺻﺤﺖ‬ ‫ﺁن هﻴﭻ ﮐﺠﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﺸﺪﻩ‪ ،‬ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﮐﻴﻨﻪ ﺗﻮزﯼ ﺑﺴﻴﺠﻴﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮاهﺮان و ﺑﺮادراﻧﺸﺎن اﻓﺰودﻳﺪ‪ .‬و ﺳﺒُﻌﻴﺖ ﺁﻧﻬﺎ را از روز ﺷﻨﺒﻪ‬ ‫ﺻﺪﭼﻨﺪان ﮐﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺁﻳﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﺣﮑﻤﺖ و ﻣﺼﻠﺤﺖ اﻧﺪﻳﺸﯽ ﻳﮏ رهﺒﺮ؟ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺿﻊ ﻓﺮاﺟﻨﺎﺣﯽ و ﭘﺪراﻧﻪ رهﺒﺮﯼ؟‬ ‫ﻣﻘﺎم ﻣﻌﻈﻢ رهﺒﺮﯼ!‬ ‫ﻣﻌﺘﻤﺪﺗﺮﻳﻦ و ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮﻳﻦ ﻳﺎران اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ )ﺁﻗﺎﻳﺎن ﻣﻮﺳﻮﯼ‪ ،‬ﮐﺮوﺑﯽ‪ ،‬هﺎﺷﻤﯽ رﻓﺴﻨﺠﺎﻧﯽ و…( ﺑﺎرهﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮔﺮوهﯽ ﺑﻪ‬ ‫رهﺒﺮﯼ اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد و ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن «در ﭘﻮﺷﺶ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت« در ﺣﺎل ﺗﺪارﮎ ﻳﮏ ﺷﺒﻪ ﮐﻮدﺗﺎ هﺴﺘﻨﺪ و ﺧﻮاهﺎن »ﺻﻴﺎﻧﺖ از ﺁراء‬ ‫ﻣﺮدم« ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬زﻋﻢ و ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ »ﺷﻬﺮوﻧﺪان درﺟﻪ دو« اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺣﺪاﻗﻠﯽ از واﻗﻊ ﺑﻴﻨﯽ و ﺣﻖ ﻣﺪارﯼ دارﻳﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ هﺸﺪارهﺎﯼ ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻳﺎ ﺗﺤﻠﻴﻠﮕﺮان ﻣﺴﺘﻘﻞ ﮔﻮش ﻓﺮا دهﻴﺪ و ﻧﮕﺬارﻳﺪ اﻳﻦ »ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﺎن« ﺑﻪ رأﯼ ﻣﺮدم دﺳﺖ درازﯼ ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫و ﺟﻤﻬﻮرﻳﺖ ﻧﻈﺎم را ﺑﻪ ﺗﺎراج ﺑﺒﺮﻧﺪ و ارزﺷﻬﺎﯼ ﻣﺮدﻣﺴﺎﻻرﯼ را ﻧﺎﺑﻮد ﺳﺎزﻧﺪ و ﻳﺎران اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ را ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ‬ ‫اﻗﺪاﻣﺎت ﺁﻧﻬﺎ و ﺗﺄﻳﻴﺪات ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ‪ ،‬اﻣﺮوزﻩ داﻳﺮﻩ ﻧﻈﺎم ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ »هﻔﺘﺎد ﻣﻴﻠﻴﻮن ﺷﻬﺮوﻧﺪ اﻳﺮاﻧﯽ« را در ﺁن ﺟﺎﯼ ﻣﯽ دادﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺪﯼ‬ ‫ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ )و ﺷﻤﺎ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻳﺪ )ﺗﺎ ﮐﺎر ﺑﻪ اﻳﻨﺠﺎ رﺳﻴﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﻮدﻳﻬﺎﯼ »ﻣﺆﺛﺮ« ﻧﻈﺎم ﻓﻌﻠﯽ‪ ،‬اﻓﺮادﯼ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﺎ“ ﺣﺘﯽ اﻣﺎم‬ ‫ﺧﻤﻴﻨﯽ را از ﻧﺰدﻳﮏ هﻢ ﻧﺪﻳﺪﻩ اﻧﺪ‪ .‬ﭼﻪ رﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﻮﻳﺎت و ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻧﻴﮑﻮﯼ ﺁن ﺑﺰرﮔﻤﺮد و »ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺎن ﺑﻪ رأﯼ ﻣﺮدم« ﮐﻤﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ و ﭘﺎﻳﺒﻨﺪﯼ و ﻧﺴﺒﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻧﻈﺎم ﻓﻌﻠﯽ ﺑﺎﻳﺪ از ﻓﺮﺻﺖ ﺷﺎﻳﺎن اﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻧﻬﺎﻳﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ را ﻣﯽ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺳﻮﯼ‬ ‫ارزﺷﻬﺎﯼ اﺻﻴﻞ ﻣﺮدﻣﺴﺎﻻرﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻴﺮﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮﯼ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮔﺰﻳﻨﻪ ﺑﺮاﯼ »رﺟﻮﻋﯽ ﺁﻣﻴﺨﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﻮل و‬ ‫ﻧﻮاﻧﺪﻳﺸﯽ« ﺑﻪ ارزﺷﻬﺎﯼ اﺻﻴﻞ اﻧﻘﻼب ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺪاﻟﺖ و ﺁزادﯼ و ارزﺷﻬﺎﯼ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد‪ .‬ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ ﺑﺎ ﺑﻴﻄﺮﻓﯽ و ﻋﺪم‬ ‫ﺟﺎﻧﺒﺪارﯼ از ﻳﮏ ﻧﺎﻣﺰد ﺧﺎص‪ ،‬ﺑﮕﺬارﻳﺪ روﻧﺪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺎﻣﺰدهﺎ و رﺳﺎﻧﻪ هﺎ ﺑﻪ دﻗﺖ رﺻﺪ ﺷﻮد و هﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﻣﯽ‬ ‫ﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺷﻤﺎ ﺑﻪ رأﯼ ﻣﺮدم اﻋﺘﻤﺎد ﻣﯽ ﮐﺮدﻳﺪ و اﺣﺘﺮام ﻣﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻴﺪ‪ .‬در ﺁن ﺻﻮرت ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ را داﺷﺘﻴﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻣﺤﺒﻮﺑﻴﺖ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﺗﺎن را ﺑﺎزﺳﺎزﯼ ﮐﻨﻴﺪ ‪.‬ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﺪ »اﻣﺎﻧﺖ« ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ را ﮐﻪ از اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﯽ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫ﺑﻮدﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ »ﻧﺎاهﻼن و ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﺎن« ﻧﺴﭙﺎرﻳﺪ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻴﺎﻧﺖ در »اﻣﺎﻧﺖ ﺁراء ﻣﺮدم« ﺳﮑﻮت ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺁﻣﻴﺰ ﮐﺮدﻳﺪ و در ﺧﻄﺒﻪ‬ ‫هﺎﯼ ﻧﻤﺎز ﺟﻤﻌﻪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ و ﺑﺎ »ﺗﻬﺪﻳﺪ« ﻓﺮﻣﻮدﻳﺪ ﺗﺎ دﻧﻴﺎ ﺑﺸﻨﻮد ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﺸﺎﻧﻪ »ﺟﻤﻬﻮرﻳﺖ« ﻳﻌﻨﯽ «رأﯼ ﻣﺮدم« را‬ ‫ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد و ﺳﺘﺎد ﮐﻮدﺗﺎﭼﻴﺎن »ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ« ﮐﺮدﻳﺪ‪ .‬ﺁﻳﺎ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ از ﻣﺎ ﺷﻬﺮوﻧﺪان و ارزﺷﻬﺎﻳﻤﺎن و ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬ ‫»اﻣﺎﻧﺖ« از اﻣﺎم ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻴﺪ »ﭘﺎﺳﺪارﯼ« ﮐﺮدﻳﺪ؟ ﺁﻳﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﺁﺋﻴﻦ اﻣﺎﻧﺘﺪارﯼ؟‬

‫ﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪ اﯼ!‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﻧﮑﻪ داﺋﻤﺎ“ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان وﻟﯽ اﻣﺮ »ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺟﻬﺎن« ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻳﮏ ﺑﺎر هﻢ ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﻟﻄﻔﺎ“ ﻟﺤﻈﻪ اﯼ ﺧﻮدﺗﺎن را‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺎﯼ »ﭘﺪر ﻣﺴﺘﺄﺻﻞ« و وﺣﺸﺘﺰدﻩ ﺁن دﺧﺘﺮ ﺟﻮان )ﻧﺪا( ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻴﺮ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ اش‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ‬ ‫ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ‪ ،‬داﺷﺖ ﺟﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و دﻧﻴﺎ وﺣﺸﯽ ﮔﺮﯼ ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﺷﻤﺎ را ﻧﻈﺎرﻩ ﮐﺮد و دﻳﺪ‪ .‬ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺪرﯼ‬ ‫ﺑﮕﺬارﻳﺪ ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺟﻮاﻧﺶ در »ﺑﺎﻟﮑﻦ ﻣﻨﺰل« هﺪف ﺗﻴﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﭘﺪراﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺒﻮدﯼ و ﺟﺮاﺣﺘﻬﺎﯼ ﺑﺪن‬ ‫ﻧﺎزﻧﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ و ﺧﺸﻢ ﺷﺎن و ﺁﻩ ﺷﺎن‪ ،‬دﻳﺮ ﻳﺎ زود داﻣﺎن ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺪاﺣّﺎن ﺗﻤﻠﻖ ﮔﻮﯼ ﻗﺪرت ‪،‬‬ ‫ذرّﻩ اﯼ از وﺟﺪان اﻧﺴﺎﻧﯽ را در وﺟﻮد ﺷﺮﻳﻔﺘﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دﻳﺪن هﻤﻴﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﺎ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ اﺳﺘﻐﻔﺎر‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺣﻀﺮت وﻟﯽ ﻋﺼﺮ)ﻋﺞ( ﮐﻪ ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ ﻓﺮﻣﻮدﻳﺪ ﺟﺎﻧﺘﺎن را »ﺑﺮاﯼ اهﺪا ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮐﻒ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﺪ!« ﻧﺎﻇﺮ و ﺑﻴﻨﻨﺪﻩ‬ ‫اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ هﺎ ﺑﻮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬واﯼ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻧﺎﺋﺐ اﻳﺸﺎن ﻣﯽ داﻧﻴﺪ و ﻣﯽ ﭘﻨﺪارﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﺤﻮﻳﻞ دهﻴﺪ! و‬ ‫واﯼ ﺑﺮ هﻤﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎت را دﻳﺪﻧﺪ و ﺗﺄﻳﻴﺪ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺳﮑﻮت ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑﺪان رﺿﺎﻳﺖ دادﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﺣﻀﺮت ﺁﻳﺖ اﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪ اﯼ!‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﺷﻬﺮوﻧﺪ درﺟﻪ دو)!( ﻳﮏ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ و ژورﻧﺎﻟﻴﺴﺖ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﮐﻪ هﻤﻮارﻩ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدﻩ ام »ﺑﻴﻄﺮف و‬ ‫ﻣﺴﺘﻘﻞ« ﺑﺎﺷﻢ‪ ،‬ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻋﻼم ﻣﯽ ﮐﻨﻢ در »ﻋﺪاﻟﺖ« و »ﺑﻴﻄﺮﻓﯽ« ﺷﻤﺎ ﮐﻪ از ﺷﺮوط اﺻﻠﯽ ﺑﺮاﯼ رهﺒﺮﯼ و وﻻﻳﺖ و ﻣﺮﺟﻌﻴﺖ‬ ‫ﺗﻘﻠﻴﺪ اﺳﺖ‪ ،‬ﺷﮏ ﮐﺮدﻩ ام و ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ هﺴﺘﻢ ﮐﻪ اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد »ﻧﻤﺎد« ﺁن ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬اﻟﺒﺘﻪ ﺟﺰ ﻗﻠﻢ ﺧﻮد ﺑﻪ اﺑﺰار دﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮاﯼ ﺑﻴﺎن‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻢ اﻋﺘﻘﺎدﯼ ﻧﺪارم و ﺑﺎ هﻤﻴﻦ ﻗﻠﻢ‪ ،‬ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻢ را ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ‪ .‬ﻳﻌﻨﯽ در ﭼﺎرﭼﻮﺑﻬﺎﯼ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻢ را ﺑﺎ‬ ‫اﻳﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺁﺷﮑﺎر ﺑﻪ ﺁراﯼ ﻣﺮدم اﺑﺮاز ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و اﻣﻴﺪوارم ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﯽ‪ ،‬ﮐﻠﻴﻪ ﺣﻘﻮق ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻣﺮا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬ ‫ﻳﮏ ﻣﺨﺎﻟﻒ‪ ،‬ﻣﺤﺘﺮم ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻧﻪ »ﺑﺮاﻧﺪازم« و ﻧﻪ »ﺟﺎﺳﻮس« و »ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺖ « و ﻣﻨﺎﻓﻖ و ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﻳﯽ و اﻧﮕﻠﻴﺴﯽ! ﺑﻪ ﺟﺰ‬ ‫ﻧﮕﻬﺪارﯼ از دو ﻓﺮزﻧﺪم و دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁﻧﻬﺎ و ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺳﺎﻳﺮ ﺟﻮاﻧﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﺁن دﺧﺘﺮ ﻣﻌﺼﻮم ﮐﻪ ﺳﻴﻨﻪ اش را ﺑﺎ‬ ‫ﮔﻠﻮﻟﻪ درﻳﺪﻧﺪ )ﻧﺪا( ﻣﻦ ﻳﮏ ﺷﻬﺮوﻧﺪ درﺟﻪ دو »اﻣﺎ ﻧﺎراﺿﯽ و ﻣﺨﺎﻟﻒ« هﺴﺘﻢ هﻤﻮارﻩ ﻧﻮﺷﺘﻪ هﺎ و ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ هﺎﻳﻢ ﺣﺎوﯼ‬ ‫ﺧﻴﺮﺧﻮاهﯽ ﺑﺮاﯼ ﮐﺸﻮر و ﺷﻔﻘﺖ و دﻟﺴﻮزﯼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ هﻤﻮﻃﻨﺎن و ﻣﻠﺖ ﺑﻮدﻩ و هﺴﺖ‪ .‬در ﺟﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻬﻢ ﺧﻮد هﻔﺖ ﺳﺎل در‬ ‫ﺟﺒﻬﻪ هﺎﯼ ﺟﻨﮓ ﺑﺮاﯼ دﻓﺎع از ﺧﺎﮎ ﮐﺸﻮرم ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ام و اﻣﺮوز هﻢ ﺑﺪﻧﺒﺎل دﻓﺎع از رأﯼ ﻣﺮدم ﮐﺸﻮرم ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﻬﺪ‬ ‫ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ‪ .‬ﭘﺲ هﺮﮔﺰ وﺻﻠﻪ هﺎﯼ »ﻧﺦ ﻧﻤﺎﯼ دﺳﺘﮕﺎهﻬﺎﯼ اﻣﻨﻴﺘﯽ« ﺷﻤﺎ را ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﺣﻘﻴﺮ ﺳﻨﺠﺎق ﻧﻤﻮد‪ .‬ﻟﺬا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ‬ ‫ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺗﻤﻠﻖ ﮔﻮﻳﯽ‪ ،‬ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺶ را ﺑﻴﺎن داﺷﺘﻪ‪ ،‬از ﺷﻤﺎ ﺗﻮﻗﻊ ﺣﺪاﻗﻠﯽ از ﺻﺒﺮ و ﺗﺤﻤﻞ و از ﻧﻴﺮوهﺎﻳﺘﺎن ﺗﻮﻗﻊ‬ ‫ﺣﺪاﻗﻠﯽ از ﺟﻮاﻧﻤﺮدﯼ را دارم‪.‬‬ ‫هﻤﻴﻨﺠﺎ ﺧﻮاهﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﺄﻣﻮران ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ دﺳﺖ از ﺁزار و ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﺑﺎزداﺷﺖ ﻓﻌﺎﻻن و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﮔﺮان و روزﻧﺎﻣﻪ‬ ‫ﻧﮕﺎران و وﺑﻼگ ﻧﻮﻳﺴﻬﺎ و ﻣﺮدﻣﯽ ﮐﻪ در اﻳﻦ اﻋﺘﺮاﺿﺎت دﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮدارﻧﺪ و ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﭘﺮوژﻩ «ﻧﺦ‬ ‫ﻧﻤﺎﯼ« اﻋﺘﺮاف ﮔﻴﺮﯼ ﻳﺎ ﻧﺎدم ﺳﺎزﯼ ﻧﺮوﻧﺪ‪ .‬هﺮ ﮐﺴﯽ ﮔﺬارش ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﻬﺎﯼ ﺷﻤﺎ اﻓﺘﺎدﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﻴﻔﺘﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎن »ﻣﻬﺮورزﯼ« ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ هﺮ ﭼﻴﺰﯼ)!( اﻋﺘﺮاف ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬دﻧﻴﺎ ﮐﻪ ﺁن اﻋﺘﺮاﻓﻬﺎ و دﺷﻤﻦ ﺳﺎزﻳﻬﺎﯼ ﻧﻬﺎدهﺎﯼ اﻣﻨﻴﺘﯽ ﻧﻈﺎم را ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻩ و ﻧﻤﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮدم هﻢ اﮔﺮ ﺑﺎ دﻳﺪﮔﺎﻩ ﺣﻀﺮﺗﻌﺎﻟﯽ »هﻤﺎهﻨﮓ« ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪« ،‬ﺷﺄﻧﯽ« ﻧﺪارﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻴﺎزﯼ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻊ ﺷﺪن ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و از دﻳﺪﮔﺎﻩ‬ ‫ﻧﻴﺮوهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﺷﻤﺎ »ﺟﻮاب هﺮ ﺳﺌﻮال ﻣﺮدم« را ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﺎ »ﮔﻠﻮﻟﻪ« داد‪.‬اﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺎت ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫اذن ﺷﻤﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬اﻧﺪﻳﺸﻪ ﮐﺮدﻩ اﻳﺪ؟ ﻣﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺟﺰ داﻧﺴﺘﻦ »ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ«‬ ‫رأﻳﯽ ﮐﻪ دادﻩ ﺑﻮدﻧﺪ؟ ﭼﺮا ﺣﻖ اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺷﻬﺮوﻧﺪﯼ ﺁﻧﻬﺎ را ﺣﺘﯽ در ﻇﺎهﺮ هﻢ ﻣﻮرد اﺣﺘﺮام ﻗﺮار ﻧﺪادﻳﺪ و اﺟﺎزﻩ دادﻳﺪ ﺁﻧﺎن را‬ ‫»ﻣﺸﺘﯽ ﺧﺲ و ﺧﺎﺷﺎﮎ« ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ؟ و ﻣﺮدم را ﺑﻪ ﺧﺎﮎ و ﺧﻮن ﺑﮑﺸﻨﺪ؟‬ ‫اﯼ ﮐﺎش »ﻋﻨﺼﺮ ﺧﻴﺮﺧﻮاهﯽ« را از ﻻﺑﻼﯼ ﻧﺎﻣﻪ اﻳﻦ ﺷﻬﺮوﻧﺪ درﺟﻪ دوﻳﺘﺎن )!(درﻳﺎﺑﻴﺪ و ﺑﻪ ﺣﺎل ﭘﺪران و ﻣﺎدران و‬ ‫ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪﮔﺎن ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن »ﻧﺎﺷﻤﺮدﻩ و ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮدﻩ« اﻳﻦ روزهﺎ هﻤﭽﻮن ﻧﺪا‪ ،‬و ﺳﺎﻳﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ زهﺮا ﺑﻨﯽ ﻳﻌﻘﻮب‪،‬‬ ‫اﻣﻴﺪرﺿﺎﻣﻴﺮﺻﻴﺎﻓﯽ‪ ،‬ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺸﻤﺖ ﺳﺎران‪ ،‬زهﺮا ﮐﺎﻇﻤﯽ و ﺑﺴﻴﺎرﯼ دﻳﮕﺮ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﯽ هﻴﭻ ﺟﺮﻣﯽ‪ ،‬ﺟﺎن ﺁﻧﻬﺎ را ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و اﻳﻦ هﻤﻪ ﺟﻨﺎﻳﺎت را ﺑﺎ ﻋﻨﻮان دﻓﺎع از »ﺷﺄن وﻻﻳﺖ« ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ و ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ و دﻳﻨﯽ ﺷﻤﺎ اﻧﺠﺎم دادﻩ و ﻣﯽ‬ ‫دهﻨﺪ‪ .‬ﻧﻴﻮرهﺎﯼ ﺗﺤﺖ اﻣﺮ ﺷﻤﺎ از »ﺧﻂ ﻗﺮﻣﺰ« ﻧﺎﻣﻮس ﻣﺮدم ﻳﻌﻨﯽ »رأﯼ« و «ﺟﺎن ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن« ﻋﺒﻮر ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻴﺪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﯽ »ﻧﺪا »از »ﺧﻄﻮط ﻗﺮﻣﺰ« ﻣﺘﻌﺪدﯼ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺮدم ﺗﺮﺳﻴﻢ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدﻳﺪ‪ ،‬ﻋﺒﻮر ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ .‬هﺮ ﭼﻨﺪ هﻨﻮز اﻳﻦ‬ ‫ﻣﺮدم‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ رأﯼ ﺧﻮد هﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ دادن ﺷﻤﺎ ﻳﺎ ﺧﺪاﯼ ﻧﮑﺮدﻩ ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ ﻧﻈﺎم‪ .‬ﻣﺮدم ﻓﻘﻂ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ‪،‬‬ ‫ﻓﺮد دروﻏﮕﻮ و ﻓﺮﻳﺒﮑﺎرﯼ هﻤﭽﻮن اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد »ﻧﻤﺎد« اﻳﻦ ﻧﻈﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪.‬اﻳﻦ ﺣﻖ ﻃﺒﻴﻌﯽ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ در ﮐﻤﺎل ﺣﻴﺮت اﻳﻦ ﺣﻖ‬ ‫ﻣﺮدم ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ و »رأﯼ ﻣﺮدم« ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪ!‬

‫ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻢ اﺟﺎزﻩ ﻧﺪهﻴﺪ ﺑﻌﺪ از »ﺟﻤﻬﻮرﻳﺖ« ﮐﻪ ﭘﻴﺶ ﭘﺎﯼ اﺣﻤﺪﯼ ﻧﮋاد و ﻳﺎراﻧﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺷﺪ‪ ،‬ﺧﺪاﯼ ﻧﮑﺮدﻩ هﺰﻳﻨﻪ هﺎﯼ‬ ‫ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮﯼ هﻢ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ اﻳﻦ ﮐﻮﺗﻮﻟﻪ هﺎﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﻣﻌﺘﻤﺪان ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن اﻳﻦ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺑﺰرگ را ﺑﻪ »واﺣﺪ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻧﻔﺮ »ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺟﻨﺎﺑﻌﺎﻟﯽ ﮔﺰارش ﺑﺪهﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻪ اﻳﻨﮑﻪ‬ ‫ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ ﻣﺮدﻣﯽ را ﮐﻪ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻣﻬﺎ »اﷲ اﮐﺒﺮ« ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ‪» ،‬ﻣُﺸﺘﯽ ﺧﺲ و ﺧﺎﺷﺎﮎ« و اراذل و اوﺑﺎش ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫»ﺣﺸﺮﻩ«هﺎﻳﯽ ﻓﺮض ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ هﻠﯽ ﮐﻮﭘﺘﺮهﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن اﺳﻴﺪ ﻳﺎ ﮔﺎزهﺎﯼ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﯽ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ و از »ﺣﻖ ﺧﻮاهﯽ«‬ ‫ﻣﻨﺼﺮﻓﺸﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ !اﮔﺮ ﺗﺎب ﺗﺤﻤّﻞ ﺷﻬﺮوﻧﺪان دﮔﺮاﻧﺪﻳﺶ ﻳﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ را ﻧﺪارﻳﺪ‪ ،‬ﻟﻄﻒ ﮐﻨﻴﺪ ﻟﻄﻔﺎ« ”ﮔﺬرﻧﺎﻣﻪ هﺎﯼ ﻣﺎ را ﺑﺪهﻴﺪ!«‬ ‫ﺗﺎ از اﻳﻦ ﺁب و ﺧﺎﮎ ﺑﺮوﻳﻢ! اﻣﺎ ﻳﻘﻴﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ در ﺁن ﺻﻮرت ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﺮدن ﺑﺮ ﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﺑﺪون وﺟﻮد ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﻬﺎ‬ ‫ﺷﻬﺮوﻧﺪش‪ ،‬ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻟﺬﺗﺒﺨﺸﯽ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺑﻮد و ﺑﺪاﻧﻴﺪ‪:‬‬

‫«ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻪ ﭘﺮدﻩ دار ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻴﺰﻧﺪ هﻤﻪ را‬ ‫ﮐﺴﯽ ﻣﻘﻴﻢ ﺣﺮﻳﻢ ﺣﺮم ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺎﻧﺪ»‪.‬‬ ‫ﺑﺎﺑﮏ داد‬ ‫روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎر و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ‬ ‫‪ ٣‬ﺗﻴﺮ ‪١٣٨٨‬‬ ‫‪ ‬‬