3 ﺷﺎه ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺑﺴﯿﺎری از ﻋﺎدتھﺎی ﭘﺪرش را ﮐﺴﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﺧﻠﻖ و ﺧﻮﯾﯽ ﺑﺮﺧﻼف ﭘﺪر داﺷﺖ. ً ﺟﺴﻮر ﺑﻮد .ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﺣﺘﯽ در اوج رﺿﺎﺷﺎه ذاﺗﺎ ﻗﺪرت ﻣﺤﺠﻮب و درونﮔﺮا ﺑﻮد .در ﺷﺶ ﺳﺎﻟﮕﯽ او ـﺎ ـﺪ ﺗـ ـﺘﺎده ﺑﻮدﻧـ ـﺎﻣﯽ ﻓﺮﺳـ ـﮥ ﻧﻈـ ـﮫ ﻣﺪرﺳـ را ﺑـ ﺟﺎنﺳﺨﺘﯽ و ﺟﺪی ﺑﻮدن را ﺑﯿـﺎﻣﻮزد .وﻟـﯽ ﺟـﺰ اﯾﻦ ﮐﮫ اﻧﻀﺒﺎط را در اﺻﻞ از ﭘـﺪرش آﻣﻮﺧـﺖ، ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﭼﻨﺪان ﺑﮫ ﺧﻠـﻖ و ﺧـﻮی او ﺑـﺪل ﻧﺸﺪ .ﺷﺎﯾﻌﺎﺗﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ ﻣﺒﻨﯽ ﺑـﺮ اﯾـﻦ ﮐـﮫ رﺿﺎﺷﺎه ﯾﮑﺒﺎر ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮد ﮐﺎش ﭘﺴﺮش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺜﻞ ﺧﻮاھﺮش اﺷﺮف ﺑﺎﺷﮭﺎﻣﺖ ﺑﻮد و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﮫ ﻧﻔـﺲ داﺷﺖ .از ﻧﻈﺮ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف اﯾﻦ ﺷﺎﯾﻌﮫ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﻮد" :ھﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﮫ ﭼﻨﯿﻦ اراﺟﯿﻔﯽ ﻣﯽﺑﺎﻓﺪ اﺻـﻼً ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﭘﺪرم ﭼﻘﺪر ﺑﮫ ﺣﯿﺜﯿﺖ ﺑﺮادرم اھﻤﯿـﺖ ﻣﯽداد .او ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮد ﺑﮫ ﮐﺴﯽ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﺪ ﮐـﮫ 1 ً ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﺶ را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﺪ". اﺣﯿﺎﻧﺎ ﺑﮫ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﮐﮫ وﻟﯿﻌﮭﺪ ﺑﻮد آﻣﻮﺧﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺳﺎدﮔﯽ و ﺑﯽﭘﯿﺮاﯾﮕﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ در ﭘﯿﺶ ﮔﯿﺮد؛ در زﻣﺎن ﭘﺎدﺷﺎھﯽ ھﻢ ھﻤـﯿﻦ ﮔﻮﻧـﮫ ﻣﺎﻧﺪ .ﭘﺪرش در اﺗﺎﻗﯽ ﻋﺎری از ﺗﺰﯾﯿﻨـﺎت روی زﻣﯿﻦ ﻣﯽﺧﻮاﺑﯿﺪ .ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ھﻢ ﺑﮫ ﻧﺴﺒﺖ زﻧـﺪﮔﯽ ﺳﺎدهای داﺷﺖ ،ھﺮ ﭼﻨـﺪ اﺧـﺘﻼف ﺷـﺮاﯾﻂ زﻣـﺎن ﺗﻮﻟﺪ و دوران ﮐﻮدﮐﯽ ھﺮ ﯾﮏ از آﻧﮭﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﻣﺤﯿﻂ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺤﻤﺪرﺿـﺎ ﻣﺠﻠـﻞﺗﺮ ﺑﺎﺷـﺪ .ﭘـﺪرش ھﻤﯿﺸﮫ ﻟﺒـﺎس ﻧﻈـﺎﻣﯽ ﺳـﺎدهای ﻣﯽﭘﻮﺷـﯿﺪ –ﻧـﮫ ﺗﺰﯾﯿﻨﯽ ،ﻧﮫ ﻣﺪاﻟﯽ و ﻧﮫ زرق وﺑﺮﻗﯽ .وﻟﯽ ﭘﺴﺮ وﻗﺘﯽ ﻟﺒﺎس ﻧﻈـﺎﻣﯽ ﻣﯽﭘﻮﺷـﯿﺪ ﺗﻤـﺎم ﻧﺸـﺎنھﺎی .1ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ،ﻓﻮرﯾﮫ ، 2001ﻧﻮار ،1روی .2
77زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ ﻣﺨﺼﻮص را ﻣـﯽزد و ﻟﺒﺎﺳـﺶ ﺷـﺎھﺎﻧﮫ ﺑﻮد .اﯾﻦ ﻟﺒـﺎس ﻣﺨﺼـﻮص ﻣﺮاﺳـﻢ رﺳـﻤﯽ ﺑـﻮد. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻟﺒﺎﺳﯽ ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽ ﻣﯽﭘﻮﺷﯿﺪ ﮐﮫ ﻣﺴـﺘﺨﺪﻣﺶ 2 ﺑﺮای ھﺮ روز ﻣﻌـﯿﻦ آن را اﻧﺘﺨـﺎب ﻣﯽﮐـﺮد. ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ،در ﻣﻮاﻗﻌﯽ ﮐﮫ زن ﻧﺪاﺷﺖ ،ﺑﮫ ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺎﻧﮥ ﺧـﻮد ﺗـﻮﺟﮭﯽ ﻧﻤﯽﮐـﺮد .ﺑـﮫ ﻧﺴﺒﺖ درﺑـﺎر ھـﺎی دﯾﮕـﺮ ھﻤـﮫ ﺟـﺎ رﯾﺨﺘـﮫ و ﭘﺎﺷﯿﺪه ﺑﻮد و ﻣﺒﻞھﺎﯾﺶ رﻧﮓ و رو رﻓﺘﮫ ﻣﯽﺷﺪ، روﻣﯿﺰیھﺎ رﻧﮓھﺎی ﻋﺠﯿـﺐ و ﻏﺮﯾﺒـﯽ داﺷـﺘﻨﺪ و ﺑﺸﻘﺎبھﺎ در ھﻢ و ﺑﺮھﻢ ﺑﻮدﻧﺪ .او وﻗﺖﺷﻨﺎس و ﺟﺪی ﺑﻮد و ﺣﺘﯽ در ﺗﻌﻄﯿﻼت ﻣﺴﺎﺋﻞ روزاﻧـﮫ را ﺑﮫ دﻗﺖ و ﻣﺮﺗﺐ دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﺮد 3.او ھﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪرش وﻗﺘﯽ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ را در دﻓﺘـﺮش ﺑـﮫ ﺣﻀﻮر ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﻓﺖ و درﺑﺎرۀ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻤﻠﮑﺘﯽ ﺑﺤـﺚ 4 ﻣﯽﮐﺮد ،راه ﻣﯽرﻓﺖ. .2اﻣﯿﺮ ﭘﻮرﺷﺠﺎع ،ﭘﯿﺸﺨﺪﻣﺘﺶ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ " :اﮔﺮ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮد ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم دو ﯾﺎ ﺳﮫ دﺳﺖ ﻟﺒﺎس ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﮕﺬارم ﺗﺎ ﺧﻮدش اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ ،وﻟﯽ اﻏﻠﺐ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺧﻮدت ﺑﺮو ﯾﮑﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻦ و ﻣﻦ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﺮدم .در ﻣﻮاردی ﮐﮫ ﻣﻦ ﮐﺖ و ﺷﻠﻮار را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﺮدم ھﻤﯿﺸﮫ اﺻﺮار داﺷﺘﻢ ﺑﯿﺶ از ﯾﮏ ﮐﺮاوات ﺑﮫ او ﻧﺸﺎن دھﻢ؛ اﻣّ ﺎ ھﺮ ﺑﺎر ﺧﻮدش ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﺪام ﮐﺖ و ﺷﻠﻮار را ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﺑﭙﻮﺷﺪ ﻣﻦ ﮐﺮاوات را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽ ﮐﺮدم ) ".آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ اﻣﯿﺮ ﭘﻮرﺷﺠﺎع، ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﮭﻨﺎز اﻓﺨﻤﯽ ،واﺷﻨﮕﺘﻦ دی .ﺳﯽ 12 .دﺳﺎﻣﺒﺮ ، 1990ﻧﻮار ، 2 روی 1ص(.32 . .3ﻓﺮﯾﺪون ﺟﻮادی ،ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح و ﯾﮑﯽ از ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﺎن ھﻤﯿﺸﮕﯽ درﺑﺎر ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽ آورد ﮐﮫ " در ﻧﻮﺷﮭﺮ )ﮔﺮدﺷﮕﺎه ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ( ،ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ھﺮ روز ﺳﺮﺳﺎﻋﺖ 10ﺻﺒﺢ ،ﻧﮫ ﯾﮏ دﻗﯿﻘﮫ ﻗﺒﻞ و ﻧﮫ ﯾﮏ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﻌﺪ ،از اﺗﺎﻗﺶ ﺑﯿﺮون ﻣﯽ آﻣﺪ .ﺳﺮﺳﺎﻋﺖ ، 1ﻧﮫ ﯾﮏ دﻗﯿﻘﮫ ﻗﺒﻞ و ﻧﮫ ﯾﮏ دﻗﯿﻘﮫ ﺑﻌﺪ ،ﺳﺮ ﻣﯿﺰ ﻧﮭﺎر ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ .دﻗﯿﻘﺎً ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ 8 ﺑﻌﺪازﻇﮭﺮ ﺑﮫ اﺧﺒﺎر ﮔﻮش ﻣﯽداد .اﮔﺮ ﺑﮫ ﮐﺴﯽ وﻗﺖ ﻣﻼﻗﺎت ﺑﺎ ﺷﺎه را ﻣﯽ دادﻧﺪ ،ﺑﮫ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﺳﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ ﻣﯽ ﺷﺪ .در ھﯿﭻ ﺟﺎی دﯾﮕﺮی در اﯾﺮان ﯾﺎ در ﮐﺸﻮرھﺎی ﻣﺴﻠﻤﺎن اﯾﻦ ﮔﻮﻧﮫ وﻗﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ راﯾﺞ ﻧﯿﺴﺖ .ﺷﺎه ﺑﺮداﺷﺘ ﯽ ﻣﺪرن از زﻧﺪﮔﯽ در ذھﻦ داﺷﺖ ) .ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﺟﻮادی، ﻧﻮاﻣﺒﺮ ، 2004ﻧﻮار ، 2روی (. 1 .4ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ درﺑﺎرۀ ﭘﺪرش ﻧﻮﺷﺘﮫ اﺳﺖ " ،ﭘﺪرم ﺟﺰ اوﻗﺎﺗﯽ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮاده اش ﻣﯽﮔﺬراﻧﺪ ،ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ھﯿﭻ وﻗﺘﯽ را ﺻﺮف ﺳﺮﮔﺮﻣﯽ و ﺗﻔﺮﯾﺢ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد .ﮔﺎھﯽ ﯾﮏ ﯾﺎ دو ﺑﺎر در ﺳﺎل ﺑﮫ ﻣﺪت دو ﯾﺎ ﺳﮫ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﮫ ﺷﮑﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ .ورزش او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺎده روی ﺑﻮد .در ذھﻨﻢ ھﻤﯿﺸﮫ او را در ﺣﺎل راه رﻓﺘﻦ ﺑﮫ ﯾﺎد ﻣﯽآورم ،ﯾﺎ در دﻓﺘﺮش ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽرﻓﺖ ﯾﺎ ﭘﯿﺎده از ﻗﺸﻮن ﯾﺎ ﻃﺮح ھﺎی در ﺣﺎل اﺟﺮا ﺑﺎزدﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﺮد ﯾﺎ ﻏﺮوب ھﺎ در ﺑﺎغ ﻗﺪم ﻣﯽزد .ﮔﺎھﯽ ﺣﺘﯽ در ﺟﻠﺴﮫھﺎﯾﺶ ھﻢ راه ﻣﯽ رﻓﺖ؛ از ﮐﺴﺎ ﻧﯽ ﮐﮫ ﺑﮫ
ﺷﺎه 78
ﻋﺎدتھﺎی ﻏﺬاﺧﻮردﻧﺶ ھﻢ ﻣﺜـﻞ ﭘـﺪرش ﺑـﻮد. رﺿﺎﺷــﺎه در وﻋــﺪهھﺎی ﮐﻮﭼــﮏ ﻏــﺬاھﺎی ﺳــﺎده ﻣﯽﺧﻮرد 5.ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ھﻢ ﮐﻢ ﺧﻮراک ﺑﻮد" :در ھﺮ وﻋﺪه ﺧﯿﻠﯽ ﮐﻢ ﻏﺬا ﻣﯽﺧﻮرد و ﺑﯿﻦ وﻋﺪهھﺎ ھـﻢ ﭼﯿﺰی ﻧﻤﯽﺧﻮرد 6".ﺑﮫ ﻧـﺪرت ﻣﺸـﺮوﺑﺎت اﻟﮑﻠـﯽ ﻣﯽﻧﻮﺷﯿﺪ .آﺷﭙﺰ ﺻﻮرت ﻏﺬا را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﮫ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﻨﻮع ﻧﺒﻮد زﯾﺮا ﺷﺎه رژﯾﻢ ﻏﺬاﯾﯽ ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺖ .ﻣﺎھﯽ ﺳﺮخﺷﺪه ،ﻣﺮغ ﯾﺎ ﮔﻮﺷﺖ از ﻏﺬاھﺎی ﺟﺎری ﺑﻮد .ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮥ اﻣﯿﺮ ﭘﻮرﺷﺠﺎع :ﭘﯿﺸـﺨﺪﻣﺖ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ" ،او ﺑﯿﺶ از ھﻤﮫ ﮐﺘﻠﺖ و ﻣﺮغ ﺑﺮﯾﺎن را دوﺳﺖ داﺷﺖ" ".اﮔﺮ ﺑﻘﺎﯾﺎی ﺟﻮﺟـﮫای را ﮐﮫ او ﺧـﻮرده ﺑـﻮد در ﺑﺸـﻘﺎﺑﺶ ﻣﯽدﯾﺪﯾـﺪ ﺗﺼــﻮر ﻣﯽﮐﺮدﯾــﺪ اﺳــﺘﺨﻮانھﺎ را ﺑــﺎ ﻓــﺎب ﺷﺴــﺘﮫاﻧﺪ 7".ﻏــﺬاھﺎی ﭘــﺮ ﻃــﻮل و ﺗﻔﺼــﯿﻞﺗﺮ اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﺨﺼﻮص ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎ ﺑﻮد .ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻠﮫﭘﺎﭼﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﮭﺘﺮ از ھﻤﮫ در ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻠﮑـﮥ ﻣﺎدر ﺗﮭﯿـﮫ ﻣﯽﺷـﺪ اﻣـﺎ ﺑـﮫ ﻧـﺪرت ﻣﯽﺗﻮاﺳـﺖ ﮐﻠﮫﭘﺎﭼــﮫ ﺑﺨــﻮرد ﭼــﻮن "ﻣﻌــﺪهاش را اذﯾــﺖ 8 ﻣﯽﮐﺮد". *** ً او از زﻧﺎن ﺧﻮﺷﺶ ﻣﯽآﻣﺪ وﻟﯽ ﺟﺰ ﯾﮑﺒﺎر واﻗﻌﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪ .ﻓﻮزﯾﮫ ،ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﻣﺼﺮی ،زن اوﻟﺶ را ﺑﺮای او اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ .او زﯾﺒﺎ ﺑﻮد و ﺷﺎه ﮐﻢ ﮐﻢ اﺣﺴﺎس ﮐﺮد او را دوﺳﺖ دارد ،وﻟﯽ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﻧﺒﻮد .ﻓﻮزﯾﮫ ﺧﺸـﮏ و ﺳـﺮد ﺑــﻮد و از او ﻓﺎﺻــﻠﮫ ﻣﯽﮔﺮﻓــﺖ .در آﻏــﺎز ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭼﺎرهای ﻧﺪاﺷﺖ ﺟـﺰ اﯾـﻦ ﮐـﮫ ﺑـﮫ او ﺣﻀﻮرش ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯽ رﻓﺖ ھﻤﮕﺎم ﺑﺎ او ﻃﻮل و ﻋﺮض اﺗﺎق را ﻃﯽ ﮐﻨﻨﺪ ) ".ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﮭﻠﻮی ،ﭘﺎﺳﺦ ﺑﮫ ﺗﺎرﯾﺦ (. 54-55 ، 1980 ، .5ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﮭﻠﻮی ،ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ ﺑﺮای وﻃﻨﻢ،ص . 71 . .6ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﺎرﯾﺲ ،ژوﯾﯿﮫ ، 2000ﻧﻮار .2 .7آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ اﻣﯿﺮ ﭘﻮرﺷﺠﺎع، ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﮔﺮ ﻣﮭﻨﺎز اﻓﺨﻤﯽ ،واﺷﻨﮕﺘﻦ دی .ﺳﯽ 12 .دﺳﺎﻣﺒﺮ ، 1990ﻧﻮار ،2 روی ) 1ص .( 40 . .8ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﺎرﯾﺲ ،ژوﯾﯿﮫ ، 2000ﻧﻮار .2
79زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺗﻮﺟﮫ ﻧﺸﺎن دھـﺪ زﯾـﺮا ﭘـﺪرش از او اﯾـﻦ را ﺧﻮاﺳﺘﮫ ﺑﻮد ،ﺑﮫ وﯾﮋه ﭘﺲ از ﺗﻮﻟـﺪ دﺧﺘﺮﺷـﺎن ﺷﮭﻨﺎز ،ﮐﮫ ﺷـﺎه ﻓﻘﯿـﺪ ﺑـﮫ او ﺑﺴـﯿﺎر ﻋﻼﻗـﮫ داﺷﺖ .ﭘﺲ از آﻧﮑـﮫ رﺿﺎﺷـﺎه اﯾـﺮان را ﺗـﺮک ﮐﺮد ،ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ اﺣﺴﺎس آزادی ﺑﯿﺸـﺘﺮی ﻣﯽﮐـﺮد. وﻟﯽ ﺑﺎز ھﻢ ﺑﺎﻣﻼﺣﻈﮫ ﺑﻮد و ﺑﮫ ﻧﺪرت ﻣﻠﮑـﮫاش را ﻣﯽآزرد. ﭘﺲ از آﻧﮑﮫ ﻓﻮزﯾﮫ در ﺧﺮداد 91324اﯾﺮان ـﺎ در ـﺮد ،ﻣﺤﻤﺪرﺿـ ـﺮک ﮐـ ـﺮ ﺗـ ـﺪ ﻣﺼـ ـﮫ ﻣﻘﺼـ را ﺑـ رواﺑﻄﺶ ﺑﺎ زﻧﺎن آزادﺗﺮ ﺷﺪ ،ھـﺮ ﭼﻨـﺪ ﺗﻤـﺎم ﺗﻼﺷــﺶ را ﮐــﺮد ﺗــﺎ ﻓﻮزﯾــﮫ ﺑﺮﮔــﺮدد .اﺷــﺮف ﻣﯽﮔﻮﯾــﺪ" :زﻧــﺎﻧﯽ را ﺑــﺮای ﻣﻼﻗــﺎت ﺑــﺎ او ﻣﯽآوردﻧﺪ وﻟﯽ او ﻋﺎﺷﻖ ھﯿﭻ ﯾﮏ از آﻧﮭﺎ ﻧﺸﺪ. آن دﺧﺘﺮھــﺎ در آن زﻣــﺎن ﺗﺼــﻮر ﻣﯽﮐﺮدﻧــﺪ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ دوﺳﺘﺸـﺎن دارد ،وﻟـﯽ اﯾـﻦ ﺧـﻮاب و ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮد 10".ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل ،رواﺑﻂ او ﺑﺎ زﻧﺎن اﻏﻠﺐ ﭘﺎک و ﺑﯽرﯾﺎ ﺑـﻮد .دوﺳـﺘﺎﻧﺶ ،از ﺟﻤﻠﮫ ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ و ﯾﺤﯿﯽ ﻋﺪل ،ﮐﮫ اﻋﻀﺎی ﻣﺤﻔﻞ ﺧﻮدﻣــﺎﻧﯽ او ﺑﻮدﻧــﺪ ،ﺑــﺎ ھﻤﺴﺮاﻧﺸــﺎن در ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎی درﺑﺎر ﺷـﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ و ﺷـﮭﺎدت ً ھﯿﭻ ﺧﺒﺮی ﻣﯽدھﻨﺪ ﮐﮫ در آن ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎ واﻗﻌﺎ 11 ﻧﺒﻮد. ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﻋﺎﺷﻖ ﺛﺮﯾﺎ ،ھﻤﺴـﺮ دوﻣـﺶ ،ﺷـﺪ و اﺟﺎزه داد او در اﻣﻮر ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﻧﻘـﺶ اﺻـﻠﯽ را ﺑﺎزی ﮐﻨﺪ .ﺛﺮﯾﺎ ﻧﮫ از ﻣﻠﮑﮫ ﻣـﺎدر ﺧﻮﺷـﺶ ﻣﯽآﻣﺪ و ﻧﮫ از ﺷﻤﺲ ،ﺧﻮاھﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺎه ﮐـﮫ او .9ﺷﺮح ﻃﻼق ﻓﻮزﯾﮫ را در ﮐﺘﺎب زﯾﺮ ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ :ﻗﺎﺳﻢ ﻏﻨﯽ ،ﯾﺎدداﺷﺖ ھﺎی دﮐﺘﺮ ﻗﺎﺳﻢ ﻏﻨﯽ ،ﻟﻨﺪن 12 ، 1982 ،ﺟﻠﺪ؛ ﺟﻠﺪ . 7 .10ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف 2ﻣﺎرچ ،2001ﻧﻮار ، 2روی .1 .11آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ، ﻣﺼﺎﺣﺒﮫﮔﺮ اﺣﻤﺪ ﻗﺮﯾﺸﯽ ،ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ ،ﻣﮫ 1991؛ آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﯾﺤﯿﯽ ﻋﺪل ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﮔﺮ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ اﻓﺨﻤﯽ ،ﭘﺎرﯾﺲ، اوت 2000
ﺷﺎه 80
را ﺑﺮای ھﻤﺴﺮی وی ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑﻮد ،و ﻧـﮫ از ﺷﮭﻨﺎز ،و ﺳ ﻠﻄﮫ اش ﺑ ﺮ ﺷ ﺎه در اﯾ ﻦ زﻣﯿﻨ ﮫ ﺟﻨ ﺎن ﺑ ﻮد ﮐ ﮫ ﺷ ﺎه ﺑﺎﻻﺟﺒ ﺎر درﻧﮭ ﺎن ﺑ ﺎ دﺧﺘ ﺮش دﯾ ﺪار ﻣ ﯽ ﮐ ﺮد .ﺑـﮫ ﮔﻔﺘـﮥ ﻣﺠﯿـﺪ اﻋﻠـﻢ ﺑـﺮﺧﻼف
ﺷﺎﯾﻌﺎت درﺑﺎر ،راﺑﻄﮥ ﺛﺮﯾﺎ ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷـﺮف ﺧﻮب ﺑﻮد ،زﯾﺮا اﺷﺮف ﺑﺮادرش را دوﺳﺖ داﺷﺖ و ﺑﺮای ﺧﻮﺷﺤﺎل ﮐﺮدن او آﻣﺎده ﺑـﻮد ھـﺮ ﮐـﺎری ﺑﮑﻨﺪ 12.ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ھﻢ ﻋﺸﻖ ﺷـﺎه ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﮫ ﺛﺮﯾﺎ را ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ" :اﻋﻠﯿﺤﻀﺮت ﻋﺎﺷﻖ ﺛﺮﯾﺎ ﺑﻮد و اﮔﺮ او ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑـﺮای ﺷـﺎه 13 ﺑﮫ دﻧﯿﺎ ﺑﯿﺎورد ھﺮﮔﺰ از ھﻢ ﺟﺪا ﻧﻤﯽﺷﺪﻧﺪ". ﺑﮫ ﻇﺎھﺮ ﺛﺮﯾﺎ ﻧﯿﺎز ﺑﮫ ﻧﻮﻋﯽ ﺟﺮاﺣﯽ داﺷﺖ ﮐـﮫ ﻧﮫ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد و ﻧﮫ ﺧﻄﺮﻧﺎک .ﺑﮫ ﮔﻔﺘـﮥ اردﺷـﯿﺮ زاھــﺪی ،داﻣــﺎد ﺷــﺎه ،ﭘﺰﺷــﮑﺎن ﺑﯿﻤﺎرﺳــﺘﺎن ﻧﯿﻮﯾﻮرک ﭘﯿﺸـﻨﮭﺎد اﯾـﻦ ﺟﺮاﺣـﯽ را دادﻧـﺪ و ﺛﺮﯾﺎ و ﺷﺎه را ﻣﻄﻤﺌﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺛﺮﯾﺎ ﭘﺲ از اﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺣﺎﻣﻠﮫ ﻣﯽﺷﻮد .اﻣﺎ ﺛﺮﯾﺎ ﻗﺒﻮل ﻧﮑﺮد اﮔ ﺮ ﭼ ﮫ ﺑﻌـﺪھﺎ ﺑﺮای اﯾﻨﮑﮫ ﺳﺘﺎره ﺳـﯿﻨﻤﺎ ﺑﺸـﻮد ﺑـﮫ ﺟﺮاﺣـﯽ 14 ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ ﺻﻮرﺗﺶ ﺗﻦ داد ،ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﮫ زاھﺪی را ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮐﺮد. ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل ھﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪن ﺛﺮﯾﺎ ﺑﮫ اﯾـﻦ ﺟﺮاﺣﯽ و ﻟﺰوم وﺟﻮد وارﺛﯽ ﺑﺮای ﺗـﺎج و ﺗﺨـﺖ ﺑﺮ ﻋﺸﻖ ﺷﺎه ﭼﺮﺑﯿﺪ و ﺑﮫ ﻃﻼق و اﻧﺘﻘﺎد ﻣـﺮدم از اﯾﻦ ﻃﻼق دوم ﻣﻨﺠﺮ ﺷـﺪ ،ﻋﻼﻗـﮥ ﺷـﺎه ﺑـﮫ 15 ﺛﺮﯾﺎ ﮐﺎھﺶ ﻧﯿﺎﻓﺖ. ً ﺷﺎه اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﮫ اﯾﻦ ﻃﻼق ﺑﺎﯾـﺪ رﺳـﻤﺎ اﻋﻼم ﺷﻮد و ﻣﻠﮑـﮫ ﺑـﮫ ﺑﮭﺘـﺮﯾﻦ وﺟـﮫ رواﻧـﮫ ﮔﺮدد .ﺑﻘﯿﮥ اﻣﻮر از ﭘـﯿﺶ ﻣﺸـﺨﺺ ﺑـﻮد .ﺷـﺎه ً ﻣﺴﺌﻠﮥ وارث ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ و ﻧﯿﺎز ﺑﮫ ﯾﻘﯿﻦ رﺳﻤﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺮدن از ﺗﺪاوم ﺳﻠﺴﻠﮫ ﭘﮭﻠﻮی را ﻋﻨـﻮان ﮐﺮد .ﮔﺮوھﯽ از رﺟﺎل در 27ﺑﮭﻤﻦ و 10اﺳـﻔﻨﺪ .12ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ ،ﭘﯿﺸﯿﻦ . .13ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ،ﭘﯿﺸﯿﻦ . .14ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ اردﺷﯿﺮ زاھﺪی ،ﻣﻮﻧﺘﺮو ،ژوﯾﯿﮫ ، 2001ﻧﻮار ،3روی . 2 15
Pari Abasalti and Hushang Mirhashem, eds. Ardeshir Zahedi: Untold Secrets, Los Angeles, 2000, 75-78..
81زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
1336درﺑﺎرۀ اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺤﺚ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺑـﮫ اﯾـﻦ ﻧﺘﯿﺠﮫ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﺮای اﻣﻨﯿﺖ و ﺳﻌﺎدت ﻣﻤﻠﮑﺖ وﺟﻮد وارﺛﯽ ﺑﺮای ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ ﺿﺮوری اﺳﺖ .ﭘـﺲ از آن ﺷﺎه ﻓﺮﺳﺘﺎدهای را ﻧﺰد ﺛﺮﯾﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎد و ﺗﺼﻤﯿﻢ او را ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪ .ﻣﻠﮑـﮫ ﺑـﺎ ﺑﺰرﮔـﻮاری آﻣﺎدﮔﯽ ﺧﻮد را ﺑﺮای ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺑﮫ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ ﺳﻌﺎدت ﻣﻠﺖ اﻋﻼم ﮐـﺮد .ﭘـﺲ از آن ﺷﺎه ﺑﮫ ﻣﻠﺖ اﻋـﻼم ﮐـﺮد ﮐـﮫ ﻣﻠﮑـﮫ ﺛﺮﯾـﺎ ـﺘﮫ ،در ـﺖ را آرزو داﺷـ ـﻌﺎدت ﻣﻤﻠﮑـ ـﻮاره ﺳـ ھﻤـ ﻧﮭﺎﯾﺖ ﺟـﺪﯾﺖ و ﺑـﺎ وﻗـﺎر و ﻣﺘﺎﻧـﺖ ﺗﻤـﺎم و اﯾﺜﺎر ﮐﺎﻣﻞ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﻣﻠﺖ وﻇﺎﯾﻒ ﺧـﻮد را ﺑـﮫ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﻠﮑﮫ اﯾﻔﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺷﺎه در ﭘـﯽ ﺗﻮﺻﯿﮫای ﮐﮫ درﯾﺎﻓﺖ داﺷﺘﮫ ،و ﺑﺎ ﭼﺸﻢﭘﻮﺷﯽ از اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﺨﺼﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﻤﻠﮑـﺖ، ﺑﺎ اﻧﺪوھﯽ ﻓﺮاوان ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑـﮫ ﺟـﺪاﯾﯽ ﮔﺮﻓﺘـﮫ 16 اﺳﺖ. ﻣﺴﺌﻠﮥ وارث ﺗﺎج و ﺗﺨﺖ آﻧﻘﺪر ﺣﺎد ﺷﺪ ﮐـﮫ ﺗﻤﺎم اﻓﺮاد ﻧﺰدﯾﮏ ﺑـﮫ درﺑـﺎر ﺑـﺮای ﯾـﺎﻓﺘﻦ ـﺪ. ـﻼش ﻣﯽﮐﺮدﻧـ ـﺎه ﺗـ ـﺮای ﺷـ ـﺐ ﺑـ ـﮫای ﻣﻨﺎﺳـ ﻣﻠﮑـ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ﻣﺘﻮﺟـﮫ ﺷـﺪ ﮐـﮫ ﻧﺎﮔﮭـﺎن ﺗﻤـﺎم دﺧﺘﺮھﺎی ﺟﻮان داوﻃﻠﺐ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺗﻤـﺎم ﭘـﺪرھﺎ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ دﺧﺘﺮﺷـﺎن ﺗﻨﮭـﺎ دﺧﺘـﺮ واﺟـﺪ ﺷﺮاﯾﻂ اﺳﺖ .ﺑﺮﺧﯽ از ﻧﺰدﯾﮑـﺎن ﺷـﺎه ﮐـﮫ ﺑـﺎ ﺳﯿﻠﯽ از داوﻃﻠﺒﺎن روﺑﮫرو ﺷﺪه ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﮐـﺎر ﺟﺴﺘﺠﻮ در ﺧـﺎرج از ﮐﺸـﻮر را آﻏـﺎز ﮐﺮدﻧـﺪ. ﺑﺮﺧﯽ ﺑﮫ ﮔﺰﯾﻨﮫھﺎی ﻏﯿﺮاﯾﺮاﻧﯽ ﻣﯽاﻧﺪﯾﺸـﯿﺪﻧﺪ، از ﺟﻤﻠﮫ ﺑـﮫ ﺷـﺎھﺪﺧﺘﯽ اﯾﺘﺎﻟﯿـﺎﯾﯽ ،ﮐـﮫ ﺑـﮫ ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻧﺮﺳﯿﺪ 17.دﯾﮕﺮان دﻧﺒﺎل دﺧﺘـﺮان ﺑـﻮﻣﯽ .16ﮔﺎھﻨﺎﻣﮫ933 :2 ،؛ روزﺷﻤﺎر85 :2 ، .17از ﺟﻤﻠﮫ ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻼ ﮐﮫ ﺑﺎ واﻻﺣﻀﺮت روﻓﻮ دو ﺷﯿﻼ و ھﻤﺴﺮش ،دوﺳﺘﺎن اوﻣﺒﺮﺗﻮ ،ﺷﺎه ﭘﯿﺸﯿﻦ اﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ،در ﺳﻔﺎرت اﯾﺘﺎﻟﯿﺎ در ﺗﮭﺮان ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮده ﺑﻮد .ﻣﻮﺿﻮع ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﮫ اﻣﮑﺎن ازدواج ﺑﯿﻦ ﺷﺎه و دﺧﺘﺮ اﻣﺒﺮﺗﻮ، ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﻣﺎرﯾﺎ ﮔﺎﺑﺮﯾﻼ دو ﺳﺎووا ،ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ .ﺳﻔﯿﺮ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ﮐﺮد ﮐﮫ دوﺷﯿﻼ در دﯾﺪاری ﺑﺎ اﻣﺒﺮﺗﻮ در ﻟﯿﺴﺒﻮن ﺑﮫ ﺻﻮرت ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﮫ از او ﺑﭙﺮﺳﺪ ﮐﮫ آﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ازدواج ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ آﯾﺎ اﻣﮑﺎن
ﺷﺎه 82
ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽﮔﺸﺘﻨﺪ .در ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺎل 1338ﺷـﺎه ﺑـﺎ ﻓﺮح دﯾﺒﺎ ،دﺧﺘﺮی ﺟﻮان از ﺧﺎﻧﻮادهای اﺻﯿﻞ و اﯾﺮاﻧﯽ دﯾﺪاری داﺷﺖ ﮐـﮫ در ﭘـﺎرﯾﺲ ﻣﻌﻤـﺎری ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ .آﻧﮭﺎ در ﻣﺎه آﺑﺎن ﻧـﺎﻣﺰد ﺷـﺪﻧﺪ و در 29آذر ازدواج ﮐﺮدﻧﺪ. ﻓﺮح در 22ﻣﮭﺮ 1317در ﺗﮭـﺮان زاده ﺷـﺪه ﺑﻮد .ﺳﮭﺮاب دﯾﺒﺎ ،ﭘﺪرش ،ﯾﮑﯽ از ﭼﮭـﺎر ﭘﺴـﺮ ﻣﮭﺪی دﯾﺒﺎ ،ﺳﯿﺪی از ﺧـﺎﻧﻮادهای ﺳﺮﺷـﻨﺎس از آذرﺑﺎﯾﺠﺎن و ھﻤﭽﻨﯿﻦ دﯾﭙﻠﻤﺎت ﺑﻮد .ﺳﮭﺮاب در ﺳﻦﭘﺘﺮزﺑﻮگ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﮫ در روﺳﯿﮫ اﻧﻘﻼب ﺑﻠﺸﻮﯾﮑﯽ ﺷﺪ و او ﺑﮫ زﺣﻤﺖ ﺗﻮاﻧﺴﺖ اﺑﺘﺪا ﺑـﮫ ھﻠﻨﺪ و ﭘﺲ از آن ﺑﮫ ﻓﺮاﻧﺴـﮫ ﺳـﻔﺮ ﮐﻨـﺪ .در ﻓﺮاﻧﺴﮫ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن را ﺑﮫ ﭘﺎﯾـﺎن رﺳـﺎﻧﺪ و در داﻧﺸﮑﺪۀ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺳﻦﺳﯿﺮ ﺛﺒﺖ ﻧـﺎم ﮐـﺮد ،و ﺑـﮫ رواﯾﺘﯽ ﭘﯿﺶ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﮫ اﯾﺮان و ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪن ﺑﮫ ارﺗﺶ در ﻟﮋﯾﻮن ﺧﺎرﺟﯽ 18ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮد. ﻓﺮح ھﻨﻮز ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﯿﺶ ﻧﺒﻮد ﮐﮫ او درﮔﺬﺷـﺖ ،و ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ ﮔﺮم و ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﮫ از ﭘﺪری اﯾ ﺪه از ﺧﻮد آل ،آﻧﮕﻮﻧﮫ ﮐﮫ دﺣﺘﺮی ﺟﻮان از ﭘﺪر از دﺳﺖ رﻓﺘﮫ ﺧﻮد در ﺧﯿﺎل ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽ ﮐﻨ ﺪ ،در ذھﻦ دﺧﺘﺮش ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬاﺷﺖ 19.ﻓﺮﯾﺪۀ ﻗﻄﺒﯽ ،ﻣـﺎدر دارد ﮐﮫ او و ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﮫ ﺷﺎه ﺑﮫ ﮐﻦ ﻣﯽ رﻓﺖ در آﻧﺠﺎ ﺣﻀﻮر ﯾﺎﺑﻨﺪ .روﻓﻮ دو ﺷﯿﻼ اﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ را ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ وﻟﯽ ﺑﮫ ﺳﻔﯿﺮ ﮐﮫ دوﺳﺘﺶ ﺑﻮد ﯾﺎدآور ﺷﺪ ﮐﮫ ازدواج ﺷﺎھﺪﺧﺘﯽ ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ و اﯾﺘﺎﻟﯿﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎھﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺷﺎﯾﺪ آﺳﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ .ﺳﻔﯿﺮ ﺑﮫ ھﺮ ﺣﺎل ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﮫ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﭘﺎپ اﺟﺎزۀ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﺪھﺪ و ﺣﺘﯽ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﺎر ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ .ﺷﺎھﺰاده روﻓﻮ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ از ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ اﯾﻦ ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ ﺑﮫ ﻋﻼ اﻃﻤﯿﻨﺎن داد ﮐﮫ او ﭼﻨﺪ ﺷﺎھﺪﺧﺖ آﻟﻤﺎﻧﯽ را ھﻢ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ﮐﮫ ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻣﺴﺌﻠﮥ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﭘﺎپ در ﻣﻮرد آﻧﮭﺎ ﻣﻄﺮح ﻧﻤﯽ ﺷﻮد . اﮔﺮ ازدواج ﺑﺎ ﮔﺎﺑﺮﯾﻼ ﻋﻤﻠﯽ ﻧﻤﯽﺷﺪ ،او ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ دھﺪ ﮐﮫ ﺷﺎه ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ھﺎی آﻟﻤﺎﻧﯽ در ﯾﮑﯽ از ﻗﺼﺮھﺎی ﺑﺎوارﯾﺎ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﻨﺪ. )ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻼ ،وزﯾﺮ درﺑﺎر ،ﮔﺰارش ھﺎی روزاﻧﮫ ﺑﮫ ﺷﺎه 21 ،ﻣﮫ 31)1958 اردﯾﺒﮭﺸﺖ ( 1337ﺷﻤﺎرۀ ، 10ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﮫ ،در ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﮥ ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﯾﺮان، ﺟﻠﺪ ، 1ﺷﻤﺎرۀ ، 2ﺻﺺ . 140-141 . .18واﺣﺪی از ﻧﯿﺮوھﺎی ﻣﺴﻠﺢ ﻓﺮاﻧﺴﮫ – م. .19ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﮫ اﺷﺎرهھﺎی ﻓﺮح ﺑﮫ ﭘﺪرش در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﻧﮕﺎﺷﺖ وی : Farah Pahlavi, An Enduring Love: My Life with the Shah, New York, Miramax, 2004.
83زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﻓﺮح ،اھﻞ ﮔﯿﻼن و از ﻧﻮادﮔﺎن ﻗﻄﺐاﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﮔﯿﻼﻧﯽ ،ﻣﺮﺷﺪی ﺻﻮﻓﯽ ،ﺑـﻮد ﮐـﮫ ﻧـﮫ ﺗﻨﮭـﺎ در اﯾﺮان ﺑﻠﮑﮫ در ﺧﺎرج ھﻢ ﻣﻮرد اﺣﺘـﺮام ﺑـﻮد. آﻧﮭﺎ ﺑﺎ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﯽ ﻗﻄﺒﯽ و ھﻤﺴـﺮش ﻟـﻮﯾﯿﺰ ﮐـﮫ دﺧﺘﺮ ﯾﮑﯽ از ﺧﻮاﻧﯿﻦ ﺑﺨﺘﯿـﺎری ﺑـﻮد ،زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .وﻗﺘﯽ ﻓﺮح ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣـﺪ ﻣﺤﻤـﺪﻋﻠﯽ، ﺑﺮادر ﻓﺮﯾﺪه ،و ھﻤﺴﺮش ﭘﺴﺮی ﺷﺶ ﻣﺎھﮫ ﺑﮫ ﻧﺎم رﺿﺎ داﺷﺘﻨﺪ .ﻓﺮح و رﺿﺎ ﺑﺎ ھﻢ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻧﺪ ،و ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﻓﺮح در ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ رﺿـﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﮫ ھﻤﺎن ﺑﺮادری ﺷﺪ ﮐﮫ او از داﺷـﺘﻨﺶ 20 ﻣﺤﺮوم ﺑﻮد. ﻓـــﺮح در ﺷـــﺶ ﺳـــﺎﻟﮕﯽ وارد ﻣﺪرﺳـــﮫای اﯾﺘﺎﻟﯿــﺎﯾﯽ و ﺳــﭙﺲ وارد ﻣﺪرﺳــﮥ ﻓﺮاﻧﺴــﻮی ژاﻧﺪارک ﺷﺪ ﮐﮫ آن را راھﺒﮫھﺎی ﮐﺎﺗﻮﻟﯿﮏ ﺑـﺎ اﯾﻦ ﻗﺼﺪ اداره ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﮐـﮫ "ﻣﻌﻨﻮﯾـﺖ ﻗـﺪﯾﺲ ژوزف و اﻟﺘﺰام ﺣﺮﻓﮫای ﺧﻮاھﺮان ﺑـﮫ ﮐﻠﯿﺴـﺎ" را در آﻣﻮزش دﺧﺘﺮان ﺧﺮدﺳـﺎل دﺧﺎﻟـﺖ دھﻨـﺪ. اﯾﻦ ﻣﺪرﺳﮫ ﯾﮑﯽ از ﻣﺆﺳﺴﺎت آﻣﻮزﺷـﯽ ﻣﻮﻓـﻖ در ﺗﮭــﺮان ﺑــﻮد ،ﮐــﮫ ﺑﺴــﯿﺎری ازﺧﺎﻧﻮادهھــﺎی ﺳﺮﺷﻨﺎس و ﻣﺘﻤﺎﯾﻞ ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮓ ﻓﺮاﻧﺴﻮی دﺧﺘـﺮان ﺧﻮد را ﺑـﮫ اﯾـﻦ ﻣﺪرﺳـﮫ ﻣﯽﻓﺮﺳـﺘﺎدﻧﺪ .ﻓـﺮح ﺷﺎﮔﺮدی ﻋﺎﻟﯽ و ھـﻢ در ﮐﺴـﺐ داﻧـﺶ و ھـﻢ در ورزش ﺳﺮآﻣﺪ ﺑـﻮد .ﺧـﻮاھﺮ ﮐﻠـﺮ ،آﻣﻮزﮔـﺎر و ﻣﺮﺑــﯽ ﻓــﺮح ،او را "داﻧﺶآﻣــﻮزی ﺑــﺎھﻮش، ﺑﺎاﺳﺘﻌﺪاد و ﺟﺪی" و دارای "ذھﻨﯽ ﻣﻮﺷﮑﺎف" و ﻓﻌﺎل و ﭘﺮاﻧﺮژی و ﺳـﺮزﻧﺪه و ﺳـﺮﺧﻮش ﺗﻮﺻـﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨــﺪ 21.او ﺗــﺎ ﮐــﻼس 10در ژاﻧــﺪارک درس ﺧﻮاﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﮫ ﻣﺪرﺳﮥ رازی رﻓـﺖ ﺗـﺎ ﺑـﺮای رﻓﺘﻦ ﺑﮫ ﻓﺮاﻧﺴـﮫ و ﺗﺤﺼـﯿﻼت ﻋﺎﻟﯿـﮫ ﺧـﻮد را ـﮫ در ﻣﺪرﺳــﮥ ـﺎ ﺳــﺎل 1336ﮐـ ـﺪ .ﺗـ ـﺎده ﮐﻨـ آﻣـ 1 اﺧﺘﺼﺎﺻﯽ ﻣﻌﻤﺎری در ﭘﺎرﯾﺲ ﻧﺎﻣﻨﻮﯾﺴـﯽ ﮐـﺮد، .20ھﻤﺎن ،ص16 . .21ﺑﮫ ﻧﻘﻞ از ھﻤﺎن .ص . 45 .
ﺷﺎه 84
ﺑﺎرھﺎ درﺑﺎره زﻧـﺪﮔﯽ در آن ﺷـﮭﺮ اﻧﺪﯾﺸـﯿﺪه ﺑﻮد .درﺧﯿﺎل او ﭘﺎرﯾﺲ ﻣﺮﮐﺰ ﺑﺰرگ ھﻨﺮ ﺑﻮد و او دوﻣﯿﻦ زن ﻣﻌﻤـﺎر در اﯾـﺮان ﻣـﯽ ﺷـﺪ .در ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﺪ" :ﭼﮫ رﺷﺘﮫ دﯾﮕﺮی ﻣﻤﮑـﻦ ﺑـﻮد در ﻋﯿﻦ اﯾﻨﮑﮫ ﻣﻦ ﺑﮫ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﮐﺸﻮرم ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻢ اﯾﻦ ھﻤﮫ ﻓﺮﺻﺖ ﺑـﺮای ﺑﯿـﺎن ﺧ ﻮدم در اﺧﺘﯿـﺎرم 22 ﺑﮕﺬارد". ـﺎﻧﺠﯿﮕﺮی ﺷــﮭﻨﺎز ،دﺧﺘــﺮش ،و ﺷــﺎه ﺑــﺎ ﻣﯿـ اردﺷــﯿﺮ زاھــﺪی ﺑــﺎ ﻓــﺮح آﺷــﻨﺎ ﺷــﺪ .ﻓــﺮح ﺧﺎﻧﻮادهای ﻗﺪﯾﻤﯽ و رﯾﺸﮫدار و ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺤﺘﺮم داﺷﺖ ﮐﮫ ﻣﺜـﻞ ﺑﺴـﯿﺎری دﯾﮕـﺮ از اﯾـﻦ ﻗﺒﯿـﻞ ﺧﺎﻧﻮادهھﺎ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﻧﺒﻮد .او ﭘﯿﻮﺳﺘﮫ ﭘﯿﮕﯿـﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﻤﮏ ھﺰﯾﻨﮥ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﻮد ،ﮐﮫ ﺑﮫ دﻻﯾﻠﯽ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم در درﺧﻮاﺳﺖھﺎی ﭘﯿﺸـﯿﻦ وی از دوﻟـﺖ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد .در ﺳﺎل 1337ﮐﮫ اردﺷﯿﺮ زاھﺪی ﻣﺴﺌﻮل ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﮫ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن داﻧﺸﮕﺎهھﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻮد ،ﻓﺮح ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﺷـﺎﻧﺲ ﺑﯿﺸﺘﺮی دارد .او از اﺳﻔﻨﺪﯾﺎر دﯾﺒـﺎ ،داﯾـﯽ ﺧﻮد ،ﮐﮫ ﺑﺎ زاھﺪی آﺷﻨﺎ ﺑـﻮد درﺧﻮاﺳـﺖ ﮐـﺮد وﻗﺖ ﻣﻼﻗﺎﺗﯽ از زاھﺪی ﺑﺮای او ﺑﮕﯿﺮد .زاھﺪی ﺑﮫ دﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ ﺳﻔﯿﺮ اﯾﺮان در ﻓﺮاﻧﺴﮫ و ﻣﺄﻣﻮر ﻣﺴﺌﻮل اﯾﻦ اﻣﺮ در اﯾﺮان ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ. دﯾﺒﺎ ﺑﺎز ھﻢ ﺑﺮ ﻣﻼﻗﺎت زاھﺪی ﺑﺎ ﺧـﻮاھﺮزاده اش ﭘﺎﻓﺸﺎری ﮐﺮد ،و ﺑـﮫ ﮔﻔﺘـﮥ زاھـﺪی از او ﺧﻮاﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎل ازدواج وی ﺑﺎ ﺷﺎه را در ﻧﻈـﺮ ﮔﯿﺮد .زاھﺪی در آﻏﺎز اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻧﮑﺮد زﯾﺮا ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮥ ﺧﻮدش "ﭼﻨـﯿﻦ ﻣـﻮاردی ھﻤﯿﺸـﮫ ﺑـﮫ ﺿـﺮر ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد .اﮔﺮ ازدواج ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ ﺑﺎﺷﺪ او ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﺷﻮد؛ و اﮔـﺮ ﺑـﮫ ﻧﺎﮐـﺎﻣﯽ اﻧﺠﺎﻣﺪ او را ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨـﺪ 23".ﺑـﺎ وﺟـﻮد اﯾﻦ زاھـﺪی از ﺷـﮭﻨﺎز ،ھﻤﺴـﺮش ،ﺧﻮاﺳـﺖ ﺑـﮫ ھﻨﮕﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻓﺮح ،ﺑﮫ دﻗﺖ او را ﺑﺮرﺳـﯽ .23ﻓﺮح ﭘﮭﻠﻮی ،ﭘﯿﺸﯿﻦ .ص 57 . . Zahedi in Abasalti, ed. Op. Cit; p. 79.
23
85زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﮐﻨﺪ .ﺷﮭﻨﺎز ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮد و ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺣـﺲ ﺗﺤﺴـﯿﻨﺶ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮫ ﺷﺪ .ﯾﮑـﯽ دو روز ﺑﻌـﺪ اردﺷـﯿﺮ و ﺷﮭﻨﺎز ،ﻓﺮح را ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮد دﻋﻮت ﮐﺮدﻧﺪ. در ﺧﺎﻧﮥ اردﺷﯿﺮ و ﺷﮭﻨﺎز ﺷﺎه ﺑﮫ ﮔﺮﻣﯽ ﺑﺎ ﻓﺮح ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ .او ھﻢ ،ﺑﺎ وﺟﻮد ﺗﻨﺶ و ھﯿﺠـﺎن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ،ﺑﺎ آراﻣـﺶ و وﻗـﺎر ﭘﺎﺳـﺦ داد .ﺣـﺲ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺷﺎه ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮫ ﺷﺪ وﻟﯽ ھﻤﭽﻨﺎن ﺑﮫ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد ﺑﺎ دﺧﺘﺮان دﯾﮕﺮ اداﻣﮫ داد .در اﯾـﻦ ﻣﯿﺎن ﻣﻄﻠﻊ ﺷـﺪ ﮐـﮫ ﺑـﺮادر ﻧـﺎﺗﻨﯽ ﻣﺼـﺪق از ﺧﺎﻧﻮادۀ دﯾﺒﺎﺳﺖ ،اﯾﻦ ﮐﺸﻒ اﻧﺪک ﻣـﺪﺗﯽ او را ﺑﮫ ﺷﮏ اﻧﺪاﺧﺖ وﻟﯽ ﭘـﺲ از آﻧﮑـﮫ ﺑـﮫ ﺧـﺎﻃﺮش آوردﻧﺪ در ﻃﺒﻘﮥ ﻓﺮادﺳﺖ اﯾﺮان ھﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﻤﮑـﻦ اﺳﺖ ﺧـﻮﯾﺶ ھـﺮ ﮐـﺲ دﯾﮕـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ ،آن را ﺑـﮫ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﺳﭙﺮد .ﺷﺎه ﯾﮏ ﺑـﺎر دﯾﮕـﺮ در ﺧﺎﻧـﮥ زاھﺪی و ﺷﮭﻨﺎز ﺑـﺎ ﻓـﺮح ﻣﻼﻗـﺎت ﮐـﺮد و ﺑـﮫ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد زاھﺪی درﺑﺎرۀ ﻋﻼﻗﮫاش ﺑـﮫ ﻓـﺮح ﺑـﺎ ﻣﺎدرش ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ .او ﺑـﮫ داﻣـﺎدش ﮔﻔـﺖ" :ﻣـﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺸﻮرم ازدواج ﮐﻨﻢ ،اﯾـﻦ ﺑـﺎر ﻣﯽﺧﻮاھﻢ ﺑـﺎ ﮐﺴـﯽ ازدواج ﮐـﻨﻢ ﮐـﮫ دﺧﺘـﺮ و ﻣﺎدرم ھﻢ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﻨﺪ 24".ﺷﺎه و ﻓﺮح ﭼﻨﺪ ﺑﺎر ﺑﺎ ھﻢ ﻣﻼﻗﺎت ﮐﺮدﻧﺪ .ﺷﺎه ،ﺑـﺎ ﺣﻀﻮر ﺷﮭﻨﺎز ،ﻓﺮح را در اﺗﻮﻣﺒﯿﻞھﺎی ﺷﮑﺎری ﺧﻮد ﺑﮫ ﮔﺮدش ﻣﯽﺑﺮد و ﯾﮑﺒﺎر ھﻢ او را ﺳـﻮار ﺟـﺖ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد ﮐﺮد .ﺷﺎﯾﻊ ﺑﻮد ﮐـﮫ ﺷـﺎه در ھﻤـﯿﻦ ﭘﺮواز ﺑﮫ ﻓﺮح ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ازدواج داده اﺳﺖ .در واﻗﻊ ،ﺗﺠﮭﯿﺰات ﻓﺮود ﺟﺖ دﭼـﺎر اﺷـﮑﺎل ﺷـﺪ و ﺷﺎه از ﻓﺮح ﺧﻮاﺳﺖ در ﮐﻨﺘﺮل دﺳـﺘﯽ ھﻮاﭘﯿﻤـﺎ ﺑﮫ وی ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ،ﻓﺮح ھﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ھﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ ﺷﺎه و ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﭘـﺮواز ﺑﺴـﯿﺎر ھﯿﺠـﺎنزده ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﺑﯽﺗﻮﺟﮫ ﺑـﮫ ﻣﺨـﺎﻃﺮات دﺳـﺘﻮرات را اﻧﺠﺎم داد .ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ آﻧﮭـﺎ ﻓـﺮود آﻣﺪﻧـﺪ و
.25ھﻤﺎن .ص80-81 .
ﺷﺎه 86
ﻓﺮح ﻣﺎﺷﯿﻦھﺎی آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﯽ و ﭼﮭﺮۀ ﻧﮕﺮان ﻣـﺮدم را دﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪ ﮐﮫ اﺷﮑﺎﻟﯽ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه ﺑﻮده اﺳﺖ. ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ راﻧﻨﺪﮔﯽ و ﭘﺮواز ﺑﺎ ﺷﺎه ،ھﯿﺠﺎن ﻧﺸﺴﺘﻦ ﮐﻨﺎر ﻣﺮدی ﮐﮫ او را اﺳﺘﺜﻨﺎﯾﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺖ و ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﺮده و دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﻮد ،ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ در دل ﻓﺮح اﻣﯿﺪی آزارﻧﺪه ﺑﮫ وﺟﻮد آﯾﺪ" .او اﺳﺘﻌﺪاد زﯾﺎدی در اﯾﻦ داﺷﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﺮا ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ ،و ﻣﻦ از ﮐﻨﺎر او ﺑﻮدن ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮدم 25".ﺷﺎه ﺻﻤﯿﻤﯽ ،ﻣﮭﺮﺑﺎن و ﺑﺎﻣﺤﺒﺖ ﺑﻮد وﻟﯽ ﺣﺮﻓﯽ درﺑﺎرۀ ازدواج ﻧﻤﯽزد. زاھﺪی ﺑﮫ ﺷﺎه ﯾﺎدآور ﺷﺪ ﮐﮫ اﮔﺮ ﻗﺼﺪی ﺟﺪی ﻧﺪارد ﺑﮭﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﮕﺬارد ﻓﺮح ﺑﮫ ﭘﺎرﯾﺲ ﺑﺮﮔﺮدد .26ﺷﺎه از ﻓﺮح دﻋﻮت ﮐﺮد ﺑﻌﺪازﻇﮭﺮی را ﺑﺎ او ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﺷﻨﺎ ﺑﮕﺬراﻧﺪ .ﺑﺮای ﻓﺮح آﺳﺎن ﻧﺒﻮد ﮐﮫ در ﻟﺒﺎس ﺷﻨﺎ ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﻣﺮد اﯾﻦ ﺧﻄﮫ ﺗﻨﮭﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ .وﻟﯽ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ آراﻣﺶ ﺧﻮد و ﻧﺸﺎن دادن اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﮫ آﺳﺎﻧﯽ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ وﻓﻖ ﻣﯽدھﺪ ،ﺷﺎه را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار داد .ﻓﺮح ﺑﺎ اﺑﮭﺎﻣﯽ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﻮﺷﺖ" :ﺑﻌﺪازﻇﮭﺮی 27 ﭘﺮاﺿﻄﺮاب وﻟﯽ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺑﻮد". ﭼﻨﺪ روز "ﺷﺎﯾﺪ دو ﯾـﺎ ﺳـﮫ ھﻔﺘـﮫ" ﺑـﺪون ﺧﺒﺮی از ﺷﺎه ﺳﭙﺮی ﺷﺪ .ﻓﺮح ﺗﺼـﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓـﺖ از زاھﺪی ﺑﭙﺮﺳﺪ ﮐﮫ آﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑـﮫ داﻧﺸـﮕﺎھﺶ در ﭘﺎرﯾﺲ ﺑﺎز ﮔﺮدد؟ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﮭﺘﺮ اﺳـﺖ ﺻـﺒﺮ ﮐﻨﺪ" .ﻧﮕﺮان ﺷﺪم وﻟﯽ اﺣﺴﺎس ﻣـﻦ در ﻣﻘﺎﯾﺴـﮫ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖھﺎی ﺷﺎه ﭼـﮫ اھﻤﯿﺘـﯽ داﺷـﺖ؟" او ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد ﺻﺒﻮراﻧﮫ ﺧﻮﯾﺸـﺘﻨﺪاری ﮐﻨـﺪ. اﯾﻦ ﮐﺎر ﻋﺎﻗﻼﻧﮫ ﺑﻮد .ﺑﺎﻻﺧﺮه دﻋﻮﺗﯽ از ﺳـﻮی .26ﻓﺮح ﭘﮭﻠﻮی ،ﭘﯿﺸﯿﻦ ،ص . 77 . . Zahedi in Abasalti, ed. Op. Cit.p. 85 .28ھﻤﺎن .ص.78 .
26
87زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺷﮭﻨﺎز رﺳﯿﺪ .ﻓﺮح ﻣﺎﺟﺮای ﺧﺎﻧﮥ زاھﺪی را اﯾﻦ ﮔﻮﻧﮫ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ: آن روز ﻋﺼﺮ ﺗﻌﺪاد ﻣﺎ زﯾﺎد ﺑﻮد ،ﺷـﺎﯾﺪ در ﺣﺪود ﺑﯿﺴﺖ ﻧﻔﺮ ،ﺷﺎه ھﻢ ﺣﻀﻮر داﺷﺖ .ﻣﻦ از اﯾﻨﮑﮫ او را دوﺑـﺎره ﻣﯽدﯾـﺪم ﺧﻮﺷـﺤﺎل ﺑــﻮدم و ﻧﮕﺮاﻧﯽھــﺎﯾﻢ ﺑﺮﻃــﺮف ﺷــﺪه ﺑــﻮد. ﮔﻔﺘﮕﻮھﺎ ﻋﻤﻖ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪاﺷﺖ و ﺷﺎه ﻟﺒﺨﻨـﺪ ﻣــﯽزد ،ﺑﯽآﻧﮑــﮫ ذرهای از دﻏﺪﻏــﮫھﺎﯾﯽ را ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﮫ ﻻﺑﺪ در ذھﻨﺶ داﺷﺖ .ھﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﮐﮫ در اﺗﺎق ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ ﻧﺸﺴﺘﮫ ﺑـﻮدﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟـﮫ ـﺮک ـﺎق را ﺗـ ـﯽ ﯾﮑـﯽ اﺗـ ـﺎ ﯾﮑـ ﺷـﺪم ﻣﯿﮭﻤﺎنھـ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ .ﻣﻦ و ﺷﺎه ﺗﻨﮭﺎ روی ﻣﺒﻠـﯽ ﻧﺸﺴـﺘﮫ ﺑﻮدﯾﻢ .ﺳﭙﺲ او ﺑﺎ آراﻣﺶ ﻣﻄـﺎﻟﺒﯽ درﺑـﺎرۀ دو ازدواج ﭘﯿﺸــﯿﻨﺶ ﺑــﺮاﯾﻢ ﺗﻌﺮﯾــﻒ ﮐــﺮد: ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ازدواج ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﻓﻮزﯾﮫ ﮐﮫ ﻣﺼـﺮی ﺑﻮد ،و دﺧﺘﺮش ﺷﮭﻨﺎز ،ﺷـﺎھﺪﺧﺖ ﺟـﻮان ،را ﺑــﮫ دﻧﯿــﺎ آورده ﺑــﻮد و دوﻣــﯽ ﺛﺮﯾــﺎ ـﺚ ـﮫ ﻋﺒـ ـﺎه ﺑـ ـﮫ ﺷـ ـﺎری ،ﮐـ اﺳـﻔﻨﺪﯾﺎری ﺑﺨﺘﯿـ اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﭘﺴﺮی ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺰاﯾﺪ .ﺳﭙﺲ دﯾﮕﺮ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰد ،دﺳﺖ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺖ ،در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﮫ ﺑـﮫ ﭼﺸﻢھﺎﯾﻢ ﺧﯿﺮه ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﮫ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ" :ﻗﺒـﻮل 28 ﻣﯽﮐﻨﯽ زن ﻣﻦ ﺑﺸﻮی؟"
ﻓﺮح ﻓﻮری ﺟﻮاب ﻣﺜﺒـﺖ داده ﺑـﻮد؛ دﻟﯿﻠـﯽ ﺑﺮای ﺗﺄﻣـﻞ و درﻧـﮓ وﺟـﻮد ﻧﺪاﺷـﺖ" :دوﺳـﺘﺶ 29 داﺷﺘﻢ و آﻣﺎده ﺑﻮدم او را ھﻤﺮاھﯽ ﮐﻨﻢ". ﻓﺮح ﺑﮫ ھﻨﮕﺎم ازدواج 21ﺳﺎل داﺷﺖ ،ھﻤﺴﺮھﺎی ً ھﻤﯿﻦ دﯾﮕﺮ ﺷﺎه ھﻢ ﺑﮫ ھﻨﮕﺎم ازدواج ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺳﻦ و ﺳﺎل را داﺷﺘﻨﺪ .اﻣﺎ ﺑﺎ زﻣﺎن ﺳﻦ و ﺗﺠﺮﺑﮥ ﺷﺎه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﻓﻮزﯾﮫ ﺑﮫ ھﻨﮕﺎم ازدواج ﺑﺎ ﺷﺎه ھﻢﺳﻦ او ﺑﻮد ،ﺛﺮﯾﺎ 10ﺳﺎل ﺟﻮانﺗﺮ ﺑﻮد و ﻓﺮح در 21ﺳﺎﻟﮕﯽ ﻧﺼﻒ ﺳﻦ او را داﺷﺖ .در اﯾﻦ دوران ﺷﺎه ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﮫﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺎ .29ھﻤﺎن .ص.79 . .30ھﻤﺎن.
ﺷﺎه 88
اﻗﺘﺪاری ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺮﻣﺎن ﻣﯽراﻧﺪ و دﺳﺖ ﮐﻤﯽ از ﭘﺪرش ﻧﺪاﺷﺖ و ﺑﺎ ﻏﺮور و ﻣﺒﺎھﺎت ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ. او ﺑﮫ ﻓﺮح ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﻣﻠﮑﮫ ﺷﺪن ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖھﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﮫ ﻓﻘﻂ ﻣﺨﺘﺺ ﻣﻘﺎم اوﺳﺖ و ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ از زﻧﺎن دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﯽﺷﻮد 30.او ﺧﻮاﺳﺘﺎر ﺷﮭﺒﺎﻧﻮﯾﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﻣﺜﻞ ﻓﻮزﯾﮫ و ﺛﺮﯾﺎ در ھﯿﭻ ﮐﺎری دﺧﺎﻟﺖ ﻧﮑﻨﺪ ،ﺑﻠﮑﮫ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﮐﮫ در اﻣﻮر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮد را دﻟﺴﻮزاﻧﮫ وﻗﻒ ﺑﮫ ﺟﺎ آوردن وﻇﺎﯾﻒ ھﻤﺴﺮی و ،ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺷﺎه اﻣﯿﺪوار ﺑﻮد ،ﻣﺎدری ﮐﻨﺪ. ﻓــﺮح ﺑــﺎ ﻓﻮزﯾــﮫ و ﺛﺮﯾــﺎ ﻓــﺮق داﺷــﺖ. ﺑﺎھﻮشﺗﺮ ،ﭘﺮاﻧﺮژیﺗﺮ ،ﻓﻌﺎلﺗﺮ و در ﺣﺪ زﯾﺎدی ﻋﻼﻗﮫﻣﻨﺪﺗﺮ ﺑﮫ اﻣﻮر ﮐﺸﻮر ﺑﻮد .از ھﻤﮫ ﻣﮭﻢﺗﺮ در ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻤﺘﺮ از ﯾـﮏ ﺳـﺎل ﭘﺴـﺮی ﺑـﮫ دﻧﯿـﺎ ـﺖ او و ـﯿﻢ ﻣﻮﻗﻌﯿـ ـﺐ ﺗﺤﮑـ ـﻦ ﻣﻮﺟـ آورد 31 ،و اﯾـ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻮدن راﺑﻄﮥ ﺷﺎه ﺑﺎ او ﺷﺪ .ﺗﻮﻟﺪ اﯾـﻦ ﭘﺴﺮ ﻣﺎﯾﮥ ﻣﺒﺎھﺎت ﺷﺎه ﺑﻮد ،ﭘﯿﻮﻧﺪی ﺑﺎ ﭘـﺪرش ـﺎھﯽ را ـﻠﮥ ﭘﺎدﺷـ ـﺪ و ﺗ ـﺪاوم ﺳﻠﺴـ ـﻮب ﻣﯽﺷـ ﻣﺤﺴـ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻣﯽﮐﺮد .وﻗﺘﯽ ﺷﺎه ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣـﺪه ﺑـﻮد ﭘﺪرش او را روی دﺳﺖ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده و از ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﻮاﺳﺘﮫ ﺑﻮد او را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﺪ .او ﺑﺮای ادای اﺣﺘﺮام ﺑﮫ آراﻣﮕـﺎه ﭘـﺪرش رﻓـﺖ ﺗـﺎ ﺗـﺪاوم ﺳﻠﺴﻠﮥ ﺧﺎﻧﺪان او را ﺑﮫ او ﻧﺸﺎن دھﺪ. *** ﺷﺎه ورزﺷﮑﺎری ﺟﺪی ﺑﻮد .ﻣﺮﺗﺐ ﺑﺎ ﺟﻮرج آﻓﺘﺎﻧﺪاﻟﯿﺎن ،ﻗﮭﺮﻣﺎن ﺗﻨﯿﺲ اﯾﺮان ،ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﺮد و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﮫ ﺑﺎزی اداﻣﮫ داد ﮐﮫ ﺑﮫ 32 دﻟﯿﻞ دﯾﺪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺎزی ﺑﺮاﯾﺶ دﺷﻮار ﺷﺪه ﺑﻮد. .31ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﮭﻠﻮی ،ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ ،ص . 457 . .32رﺿﺎ در 31اﮐﺘﺒﺮ 1960ﺑﮫ دﻧﯿﺎ آﻣﺪ . آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ، .33ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﮔﺮ اﺣﻤﺪ ﻗﺮﯾﺸﯽ ،ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ 22 ،ﻣﮫ ،1991ص. 6 .
89زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
در "ﻟﻮ روزه" اﺳﮑﯽ ﮐﺮدن را ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد و ﭘﺲ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﮫ ﺗﮭﺮان در روزھﺎی ﻧﺎدری ﮐﮫ ﺑﺮف ﺷﯿﺐ ﺗﭙﮫ ھﺎی اﻃﺮاف ﺗﮭﺮان را ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﺪ، اﺳﮑﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد .در دھﮥ 1320او اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺑﻮد ﺑﺮای زﻧﺎن و ﻣﺮدان اﺳﮑﯽﺑﺎز ﮐﮫ ﺷﺎھﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻮباﺳﮑﯽھﺎﯾﺶ را روی ﺷﺎﻧﮫ ﻣﯽﮔﺬارد و از ﺗﭙﮫ ھﺎی اﻟﮭﯿﮫ ﺑﺎﻻ ﻣﯽرود 33.در ﺳﺎل ھﺎی ﺑﻌﺪ او از ﺷﯿﺐھﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺪرنﺗﺮی ﮐﮫ در ﺷﻤﺸﮏ و ﮔﺎﺟﺮه اﺣﺪاث ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺎﻻ ﻣﯽرﻓﺖ ،و ھﻤﭽﻨﯿﻦ در ﮐﻮهھﺎی آﻟﭗ ﻧﺰدﯾﮏ وﯾﻼی زﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺧﻮد در ﺳﻦ ﻣﻮرﯾﺲ اﺳﮑﯽ ﻣﯽﮐﺮد .او ﺳﻮارﮐﺎری درﺟﮫ ﯾﮏ ھﻢ ﺑﻮد ،از آن ﺳﻮارھﺎﯾﯽ ﮐﮫ دوﺳﺖ دارﻧﺪ اﺳﺐھﺎﯾﺸﺎن ﭼﺎﻻک ،ﺗﯿﺰرو ،و ﻓﺮز ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺎ اﺷﺎره ای ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ در آﯾﻨﺪ .او از ﻣﮭﻤﯿﺰ ﺧﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽآﻣﺪ و ھﺮﮔﺰ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽﮐﺮد و ﺟﺰ در ﻣﻮاردی ﮐﮫ ﻣﮭﻤﯿﺰ ﺑﺨﺸﯽ از ﻟﺒﺎس ﻧﻈﺎﻣﯽ در ﻣﺮاﺳﻢ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ ﺑﻮد ،آن را ﺑﮫ ﭘﺎ ﻧﺪاﺷﺖ 34.وﻗﺘﯽ در ﻣﺤﻮﻃﮫھﺎی ﻣﺨﺼﻮص ﺷﮑﺎر در ﻓﺮحآﺑﺎد ﺑﮫ اﺻﻄﺒﻞھﺎ ﺳﺮ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ، اﻏﻠﺐ ﺑﺮای اﺳﺐ ھﺎ ﻗﻨﺪ و ھﻮﯾﺞ ﻣﯽﺑﺮد ،ﺗﻮﺟﮫ داﺷﺖ ﮐﮫ اﺳﺐھﺎ ﺧﻮب ﺗﯿﻤﺎر ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ،و درﺑﺎرۀ آﻧﮭﺎ و ظﺎھﺮﺷﺎن ﺳﻮال ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻧﻈﺮ ﻣﯽ داد. ﺷﺎه از ﺳﺮﻋﺖ ﺧﻮﺷﺶ ﻣﯽآﻣﺪ و ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﺮزی ﮐﮫ ﺑﺮای ھﺮ ﭘﺎدﺷﺎھﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﺑﮫ اﺳﺘﻘﺒﺎل آن ﻣﯽرﻓﺖ .ھﻤﺴﺮاﻧﺶ ،در دورهھﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ از اﯾﻨﮑﮫ ھﻤﺮاه او ﺳﻮار اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪﻧﺪ و اﯾﻦ ﻧﮑﺘﮫ را ﺑﮫ او ﮔﻮﺷﺰد ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .دﯾﮕﺮان ھﻢ ،ﮔﺮﭼﮫ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ،ﺟﺮأت ﺣﺮف زدن ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ،وﻟﯽ .34ﺧﻮد ﻧﮕﺎرﻧﺪه ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در اواﺧﺮ دھﮥ 1940و اواﺋﻞ دھﮥ 1950ﺷﺎھﺪ ﺑﻮدھﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﺎه از اﺗﻮﻣﺒﯿﻠﺶ ﺧﺎرج ﺷﺪه و در ﺣﺎل ﺣﻤﻞ ﭼﻮب اﺳﮑﯽھﺎ روی ﺷﺎﻧﮫ از ﺗﭙﮫ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ رﻓﺘﮫ اﺳﺖ . .35آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﮐﺎﻣﺒﯿﺰ آﺗﺎﺑﺎی ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﮔﺮ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ اﻓﺨﻤﯽ ،ﻧﯿﻮﯾﻮرک ،ﻓﻮرﯾﮫ.2001 ،
ﺷﺎه 90
ﺳﭙﮭﺒﺪ ﮐﺮﯾﻢ اﯾﺎدی ،ﭘﺰﺷﮏ ﻣﺨﺼﻮص او ،ﯾﮑﺒﺎر ﭼﻨﺎن ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ اﺧﺘﯿﺎر از ﮐﻒ داد ،و ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮥ ﻓﺮح ﮐﮫ در اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ﺣﻀﻮر داﺷﺖ، ﻓﺮﯾﺎدﮐﻨﺎن از ﺷﺎه ﺧﻮاﺳﺖ ﺳﺮﻋﺘﺶ را ﮐﻢ ﮐﻨﺪ، در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺟﻮش و ﺧﺮوش اﯾﺎدی ،ﺷﺎه ﺑﺎ آراﻣﺶ و وﻗﺎر اﻇﮭﺎر داﺷﺘﮫ ﺑﻮد" :اﮔﺮ ﺳﺎﮐﺖ ﻧﺸﻮی ﺣﻮاﺳﻢ ﭘﺮت ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺼﺎدف ﮐﻨﯿﻢ و در اﯾﻦ ﺻﻮرت دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺷﻤﺎ را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ وﻋﺪۀ ﻋﻤﺮی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﮫ ﺷﻤﺎ ﺑﺪھﻢ ".ﻓﺮح اﮔﺮ ﭼﮫ ﺑﺎ اﯾﺎدی اﺣﺴﺎس ھﻤﺪردی ﻣﯽﮐﺮد ،ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺟﻠﻮی ﺧﻨﺪهاش را ﺑﮕﯿﺮد ،و اﯾﺎدی ھﻢ ﮐﮫ از ﮔﻔﺘﮫ ﺷﺎه ﻧﮕﺮان ھﻢ ﺣﺎل و ھﻢ آﯾﻨﺪه ﺧﻮد ﺷﺪه 35 ﺑﻮد ،ﺳﺎﮐﺖ ﺷﺪ. وﻗﺘﯽ ھﻢ ﮐﮫ ﺷﺎه ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﯾﺎ ھﻠﯿﮑﻮﭘﺘﺮی را ھﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮد وﺿﻊ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﻣﻨﻮال ﺑﻮد .او در ﻋﯿﻦ اﻃﺎﻋﺖ از ﻣﻘﺮرات ،ﺧﻄﺮ ﻣﯽﮐﺮد .او ﭼﻨﺪ ﺣﺎدﺛﮫ را از ﺳﺮ ﮔﺬراﻧﺪ ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از آﻧﮭﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺮﻣﺨﺎﻃﺮه ﺑﻮد .ﻣﻮﺗﻮر ﮐﻮﭼﮏ ھﻮاﭘﯿﻤﺎی ﻣﻠﺨﯽ او از ﮐﺎر اﻓﺘﺎد و او ﻧﺎﭼﺎر ﺷﺪ در ﻣﻨﻄﻘﮥ ﮐﻮھﺴﺘﺎﻧﯽ ﮐﻮھﺮﻧﮓ در اﺻﻔﮭﺎن ﻓﺮود آﯾﺪ .ھﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﮥ ﯾﮑﯽ از ﺗﭙﮫ ھﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮد، ﭼﺮخھﺎﯾﺶ در رﻓﺖ ،و وﻗﺘﯽ ﺑﮫ زﻣﯿﻦ ﺧﻮرد واژﮔﻮن ﺷﺪ ،و در ﻧﺘﯿﺠﮫ او و اﻓﺴﺮی ﮐﮫ ھﻤﺮاھﺶ ﺑﻮد ﺑﺎ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﻣﺨﺼﻮص ﺳﺮ و ﺗﮫ ﺑﮫ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﺴﺘﮫ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ .ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮدش ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﻀﺤﮏ آﻣﺪ و از دﯾﺪن ھﻮل و ھﺮاس ھﻤﺮاھﺶ ﺧﻨﺪه اش ﮔﺮﻓﺖ .ﺑﻌﺪھﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ داد ﮐﮫ ﭼﻮن او در ﭘﻨﺎه ﺧﺪاﺳﺖ ،آن دو ﺻﺪﻣﮫ ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ 36.اﯾﻦ ﺣﺎدﺛﮫ در ﭘﺮوازی ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ رخ داد ،وﻟﯽ ﻧﺠﺎت ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﺎه ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻋﺘﻤﺎد ﺑﮫ ﻧﻔﺲ وی و آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ او در ﺧﻄﺮ ﮐﺮدن ﺷﺪ ،ﺑﮫ وﯾﮋه .36ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﺎرﯾﺲ ،ژوﯾﯿﮫ ، 2000ﻧﻮار . 2 .37ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﭘﮭﻠﻮی ،ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ ،ﺻﺺ. 90-92 .
91زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
در ﺳﺎلھﺎی ﺑﻌﺪ ﯾﻌﻨﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ وی ھﻮاﭘﯿﻤﺎی ﻓﺎﻟﮑﻮن ﯾﺎ ﻣﯿﺴﺘﺮ را از ﺗﮭﺮان ﺑﮫ ﺳﻮاﺣﻞ ﺧﺰر و ﺑﺮﻋﮑﺲ ھﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮد .او ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺣﺪﻧﺼﺎب ھﺎی ﺧﻮد را ﯾﺎدداﺷﺖ ﻣﯽﮐﺮد و ھﺮ ﺑﺎر ﻣﯽﮐﻮﺷﯿﺪ ﺑﺮای ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺣﺪﻧﺼﺎب ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎ ﮔﺬر از ﻻﺑﻼی ﮐﻮه ھﺎ ﻣﺪت زﻣﺎﻧﯽ ﺻﺮﻓﮫ ﺟﻮﯾﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ در ﻏﯿﺮ اﯾﻦ ﺻﻮرت ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﮫ ارﺗﻔﺎع ﻻزم و ﮔﺬر از ﺑﺎﻻی ﮐﻮه ﺑﮫ ﻣﻨﻈﻮر رﻓﺘﻦ از ﺗﮭﺮان ﺑﮫ ﺳﻮاﺣﻞ ﺧﺰر و ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻻزم داﺷﺖ .اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ و دﯾﮕﺮاﻧﯽ را ﮐﮫ در ھﻮاﭘﯿﻤﺎ 37 ﺑﻮدﻧﺪ ھﺮاﺳﺎن ﻣﯽﮐﺮد. *** در دھﮫھﺎی 1320و 1330ﺷﺎه دوﺑﺎر در ھﻔﺘﮫ در ﺧﺎﻧﮥ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺷـﻤﺲ و دوﺑـﺎر در ھﻔﺘـﮫ در ﻣﻨﺰل ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف و ﺟﻤﻌﮫھﺎ در ﺧﺎﻧـﮥ ﺧـﻮدش ﺷﺎم ﻣﯽﺧﻮرد .ﺟﻤﻌـﮫھﺎ دوﺳـﺘﺎﻧﺶ ﺑـﺮای ﻧﮭـﺎر ﻣﯿﮭﻤــﺎن او ﺑﻮدﻧــﺪ .ﺛﺮﯾــﺎ ﺑــﮫ ﺑﺮﺧــﯽ از ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎی ﺷﺎم ﭘﺎﯾﺎن داد وﻟﯽ ﭘﺲ از ﺟﺪاﯾﯽ او و ﺷﺎه ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎ از ﺳـﺮ ﮔﺮﻓﺘـﮫ ﺷـﺪ .در دھﮫھﺎی 1320و 1330ﮐﮫ ﺷﺎه و دوﺳﺘﺎﻧﺶ ھﻨـﻮز ﺟﻮان ﺑﻮدﻧﺪ رﻗﺎﺑﺖھﺎی ورزﺷـﯽ ھﻨـﻮز ﺑﮭﺘـﺮﯾﻦ راه وﻗﺖﮔﺬراﻧﯽ ﺑﻮد .در ﺳﺎل ھـﺎی ﺑﻌـﺪی ورق ﺑﺎزی ﺑﺎب ﺷﺪ .ﺷﺎﯾﻊ ﺑﻮد ﮐﮫ در اﯾـﻦ ﺑﺎزیھـﺎ ـﺖ ـﻦ ﺣﻘﯿﻘـ ـﻮد .اﯾـ ـﺪل ﻣﯽﺷـ ـﯽ رد و ﺑـ ـﻮل ﮐﻼﻧـ ﭘـ ﻧﺪاﺷﺖ .ﺷﺎه ﺑﺎ ﭘﻮل ﺑﺎزی ﻣﯽﮐﺮد وﻟﯽ ﻣﻘـﺪارش .38ﺷﺎه ﺑﮫ ھﻨﮕﺎم ھﺪاﯾﺖ ھﻠﯿﮑﻮﭘﺘﺮ ھﻢ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ از ﻣﯿﺎن ﻣﻌﺒﺮھﺎی ﮐﻮھﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﮭﺎرت ﻋﺒ ﻮر ﻣﯽ ﮐﺮد .از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ھﺮ ﻣﺎه ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﯿﻦ ﭘﺮواز ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ھﻤﭽﻨﺎن ﺻﻼﺣﯿﺖ ﺧﻠﺒﺎﻧﯽ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ .در اﯾﻦ ﭘﺮوازھﺎ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ﺗﯿﻤﺴﺎر ﺧﺎﺗﻤﯽ ،ﻓﺮﻣﺎﻧﺪۀ ﻧﯿﺮوی ھﻮاﯾﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ،او ﺑﺎ ﺟﺪﯾﺖ ﻣﻘﺮرات را رﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد زﯾﺮا ﺧﺎﺗﻤﯽ در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﻓﺮدی ﮐﺎﻣﻼً ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ ﺑﻮد .ﯾﮑﺒﺎر ﺷ ﺎه ھﻠﯿﮑﻮﭘﺘﺮ را ﺑﺪون ﮐﻼه ﻣﺤﺎﻓﻆ ھﺪاﯾﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد و اﺳﺘﺪﻻﻟﺶ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ھﻤﯿﻦ ﮐﮫ ﮐﻤﮏ ﺧﻠﺒﺎن آن ﮐﻼه را ﭘﻮﺷﯿﺪه ﮐﻔﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ .وﻗﺘﯽ ﺧﺎﺗﻤﯽ از اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺷﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﻤﻨﻮع ﮐﺮد و ﺷﺎه ھﻢ ﺗﻤﮑﯿﻦ ﮐﺮد ) .ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﺎرﯾﺲ ،ژوﯾﯿﮫ ، 2002ﻧﻮار (.2
ﺷﺎه 92
ﻧﺎﭼﯿﺰ ﺑﻮد .ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﻣﺒﻠـﻎ ﮐﻤـﯽ در ﺑـﺎزی واﻟﯿﺒﺎل ﺷﺮطﺑﻨـﺪی ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ .ﺷـﺎه ﺑـﮫ ھﻤـﮫ ﻓﮭﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ او ھﯿﭻ اﻣﺘﯿﺎزی را ﺑﮫ ﻧﻔـﻊ ﺧﻮد ﻧﻤﯽﭘﺬﯾﺮد .او اﺻﺮار داﺷﺖ ﮐﮫ ھﻤﮫ در ﺣﺪ ﺗﻮان ﺗﻼش ﮐﻨﻨـﺪ و ﺧـﻮدش ﮐـﮫ ﺷـﺎﯾﺪ ﺑﮭﺘـﺮﯾﻦ ﺑﺎزﯾﮑﻦ ﺑﻮد در ﮔﺮوه ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ ﺑـﺎزی ﻣﯽﮐـﺮد، ﺗﺎ اﯾﻨﮑﮫ ﻣﺤﻤﺪ ﺧـﺎﺗﻤﯽ وارد اﯾـﻦ ﺟﻤـﻊ ﺷـﺪ. ﺧﺎﺗﻤﯽ ﮐﮫ ﺑﻌﺪھﺎ ﺷﻮھﺮ ﺧﻮاھﺮ ﺷﺎه و ﻓﺮﻣﺎﻧـﺪۀ ﻧﯿﺮوی ھﻮاﯾﯽ ﺷـﺪ ،در ورزش در ﺣـﺪی ﺣﺮﻓـﮫای ﺗﻮاﻧﺎ ﺑﻮد و ھﻤﮫ ،از ﺟﻤﻠﮫ ﺷﺎه ،ﺑـﮫ ﺑﺮﺗـﺮی او اذﻋﺎن داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺮای ﺟﺒﺮان آن ﺑﮫ ﻧﺤـﻮی در ﺗﯿﻢھﺎ ﺗﻌـﺎدل ﺑﺮﻗـﺮار ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ .ﭘـﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﺷﺎﯾﻌﮫھﺎ اﯾﻦ ﮔﻮﻧﮫ ﺷﺮطﺑﻨﺪی در ﺑﺎزیھﺎی ورزش ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪ .ﺑﺮای ورقﺑـﺎزی ھـﻢ ھﻤﯿﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد .ﺷﺎه در ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎی ﺷـﺎم ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ﭘﻮﮐﺮ ﺑـﺎزی ﻣﯽﮐـﺮد .وﻟـﯽ ﭘـﻮل ـﺮاد ـﻊ اﻓـ ـﺪ .در واﻗـ ـﺪل ﻧﻤﯽﺷـ ـﺎدی رد و ﺑـ زﯾـ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳـﻠﻄﻨﺘﯽ در دھـﮫھﺎی 1320و 1330آن ﻗﺪر ﭘﻮل ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﻗﻤﺎر ﮐﻼن ﮐﻨﻨـﺪ 38 .ﺑـﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﺷﺎه دﯾﮕﺮ ﭘﻮﮐﺮ ﺑـﺎزی ﻧﮑـﺮد و ﺑـﮫ ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ و ﺑﻠﻮت 39ﭘﺮداﺧﺖ .اﯾﻦ اﻣـﺮ ،ﻣﺜـﻞ ﺑﺴﯿﺎری از اﻣﻮر دﯾﮕﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺷـﺎه، در ﺳﺎلھﺎی ﺑﻌﺪ و ﭘﺲ از ازدواج وی ﺑـﺎ ﻓـﺮح ـﮫ ـﺖ .در اواﺧـﺮ دھـﮥ 1340ﮐـ ھـﻢ اداﻣـﮫ ﯾﺎﻓـ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺷﻤﺲ در ﺧﺎرج از ﺷﮭﺮ زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐـﺮد، ﺗﻮاﺗﺮ ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ ھﺎی ﺷﺎم ﺧﺎﻧﮥ او ﮐﻤﺘـﺮ ﺷـﺪ. دوﺳﺘﺎن او ھﻢ دﯾﮕـﺮ از ﺣﻀـﻮر ﺷـﺎه ﻣﺤـﺮوم ﺷﺪﻧﺪ .از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ ،دوﺳﺘﺎن ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﮐﮫ ﺟﻮانﺗﺮ و ﭘﺮاﻧﺮژیﺗﺮ ﺑﻮدﻧـﺪ ،ﺑﺨﺸـﯽ ﺟﺪﯾـﺪ و .39ھﻤﺎ ن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻋﺪل ،ﺑﺮادر ﯾﺤﯿﯽ ﻋﺪل ،و ﻋﻀﻮی از ﺟﻤﻊ دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه درﺑﺎرۀ وﺿﻊ ﻣﺎﻟﯽ آن روزھﺎی ﺧﺎﻧﺪان ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: "ﭘﻮل ﻣﺜﻞ ﺣﯿﻮاﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺷﺎخھﺎﯾﺶ ﭘﻨﮭﺎن ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ،در آن روزھﺎ ﻣﺎ در درﺑﺎر ﺷﺎﺧﯽ ﻧﻤﯽ دﯾﺪﯾﻢ ) ".ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﯾﺤﯿﯽ ﻋﺪل ،ﭘﯿﺸﯿﻦ . .40اﯾﻦ ﺑﺎزی در اﺻﻞ ھﻠﻨﺪی ﺷﺒﯿﮫ ﺑﺮﯾﺞ وﻟﯽ ﺳﺎده ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﮫ در ﻓﺮاﻧﺴﮫ راﯾﺞ و ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪ و ﺑﮫ اﯾﺮان ھﻢ راه ﯾﺎﻓﺖ.
93زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﻣﮭﻢ از ﺟﻤﻌﯽ را ﮐﮫ ﺑـﮫ درﺑـﺎر رﻓـﺖ و آﻣـﺪ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧـﺪ .در اﯾـﻦ دوره ﺷـﺎه، ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ و دوﺳﺘﺎن آﻧﮭﺎ ﻣﺮﺗﺐ ﺑﮫ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف و ﮔـﺎھﯽ ﺑـﮫ ﺧﺎﻧـﮥ دﯾﮕـﺮ اﻋﻀـﺎی اﯾـﻦ ﺧﺎﻧﺪان ﻣﯽرﻓﺘﻨﺪ. اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادۀ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ،اﻏﻠﺐ ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ، وزﯾﺮ درﺑﺎر ،ﯾﮑﯽ دو ﻧﻔـﺮ از وزرای دﯾﮕـﺮ و ھﻤﺴﺮان آﻧﮭﺎ ،ﯾﮑﯽ دو ﻧﻔﺮ از ﺗﺠﺎر و ھﻤﺴﺮان آﻧﮭﺎ ،و ﯾﮑﯽ دو ﻧﻔﺮ از دﻧﯿﺎی ھﻨـﺮ در اﯾـﻦ ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھﺎی ﺷﺎم و ﮔﺮد ھﻢ آﻣﺪنھﺎی اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ ﮐـﮫ ﺑـﮫ ﺷـﺎه و ﺷـﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮﺻـﺖ اﺳــﺘﺮاﺣﺖ ﻣــﯽداد .ﺻــﻮرﺗﯽ از اﻓــﺮاد واﺟــﺪ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﮫ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻧﻮﺑﺖ دﻋﻮت ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ وﺟـﻮد داﺷﺖ .در دھـﮥ ،1350رﺿـﺎ ﮔﻠﺴـﺮﺧﯽ ﻣﺴـﺌﻮﻟﯿﺖ ﺗﺪوﯾﻦ اﯾﻦ ﺻﻮرت را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه داﺷﺖ و ھﺮ ﺑـﺎر ﺻــﻮرت ﮐﺴــﺎﻧﯽ را ﮐــﮫ ﺑﺎﯾــﺪ آن ﺷــﺐ ﺣﻀــﻮر ﻣﯽﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﮫ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷـﺮف ﻣﯽرﺳـﺎﻧﺪ. اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻧﮫ ﺑﮫ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﺎه ﻣﯽرﺳﯿﺪ و ﻧﮫ ﺑـﮫ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ. دﻋﻮت ﺷﺪن در ﻣﺮاﺳﻤﯽ ﮐﮫ ﺷﺎه و ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ در آن ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺮای ﺑﺮﺧﯽ اﻓﺘﺨﺎر ﺑﻮد و ﺑﺮﺧﯽ ﺑﮫ دﻻﯾﻞ ﮐﺴﺐ و ﮐﺎر در آن ﻣﺮاﺳﻢ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .ﺑﺮﺧﯽ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدادﻧﺪ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﺮاﺳﻢ دﻋﻮت ﻧﺸﻮﻧﺪ وﻟﯽ اﯾﻦ ﻣﻮردی ﻧﺎدر ﺑﻮد. ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ دﻋﻮت ﺷﺪن ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﺮاﺳﻢ را داﺷﺘﻨﺪ ،ﺑﮫ وﯾﮋه ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺗﺠﺎریﺷﺎن در ﻣﯿﺎن ﺑﻮد ،در اﯾﻦ ﻣﻮرد ﺣﺴﺎس و ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در رﻗﺎﺑﺖ ﺑﻮدﻧﺪ .آﻧﮭﺎ ﺑﮫ دﻧﺒﺎل راهھﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺧﻮدﺷﯿﺮﯾﻨﯽ و ﯾﺎدآوری ﺧﻮد ﺑﮫ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ اﻓﺮاد را ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺰﯾﺪﻧﺪ و اﮔﺮ دﻋﻮت ﻧﻤﯽﺷﺪﻧﺪ ﮔﻠﮫ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ. ﺷﮭﺮت ﺑﮫ دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ درﺑﺎر ارزش زﯾﺎدی داﺷﺖ. ﺑﮫ ﻧﻮﻋﯽ ﻣﻔﮭﻮم ﻣﻮرد ﻋﻨﺎﯾﺖ ﺑﻮدن و در ﻧﺘﯿﺠﮫ ﻗﺪرت را اﻟﻘﺎ ﻣﯽﮐﺮد .ﺑﻘﯿﮫاش ﺑﮫ ﻧﯿﺮﻧﮓ و
ﺷﺎه 94
ﭘﺮروﯾﯽ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺖ .ﮔﻠﺴﺮﺧﯽ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯽدھﺪ ﮐﮫ "اﻓﺮادی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺑﺮای اﻃﻤﯿﻨﺎن ﯾﺎﻓﺘﻦ از اﯾﻦ ﮐﮫ ﻧﺎمﺷﺎن در ﺻﻮرت ﻣﯿﮭﻤﺎنھﺎ ھﺴﺖ از ھﯿﭻ اﻗﺪاﻣﯽ ﻓﺮوﮔﺬار ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ .وﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻮل ارﺳﺎل دﻋﻮتﻧﺎﻣﮫھﺎ ﺷﺪم ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ روﺑﺮو ﺑﻮدم .ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ﻣﺴﺘﺨﺪﻣﮫ و ﻣﻮﻧﺴﯽ ﺑﮫ ﻧﺎم اﯾﺮان ﺧﺎﻧﻢ داﺷﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ او ﺑﺰرگ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﺑﺴﯿﺎر ﺑﮫ او ﻋﻼﻗﮫ داﺷﺖ. اﯾﺮان ﺧﺎﻧﻢ ﻧﻔﻮذ زﯾﺎدی ﺑﺮ اﻣﻮر ﺟﺎری ﻗﺼﺮ داﺷﺖ .آن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ از رواﺑﻂ ﻧﺰدﯾﮏ وی ﺑﺎ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺎ او رواﺑﻄﯽ دوﺳﺘﺎﻧﮫ ً ﺑﮫ او ﺗﻠﻔﻦ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ و از او ﺧﻮاھﺶ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ آﻧﮭﺎ را ﺑﺮای ﺷﺎم دﻋﻮت ﮐﻨﺪ و او ھﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﮐﺮد. ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﻗﺎﻋﺪه ای را اﺟﺮا ﮐﻨﻢ ﮐﮫ ﺑﮫ ﻣﻮﺟﺐ آن دﻋﻮﺗﻨﺎﻣﮫھﺎ ﻓﻘﻂ 40 ﺑﺎﯾﺪ از دﻓﺘﺮ ﻣﻦ ارﺳﺎل ﻣﯽﺷﺪ". *** ﺟﻤﻊ دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮد و در ﻃﻮل ﺳـﺎﻟﯿﺎن ﺗﻔﺎوت ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﮑﺮده ﺑـﻮد .او اﺻـﺮار داﺷـﺖ رواﺑﻂ دوﺳﺘﺎﻧﮥ ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد را از ﮐﺎر رﺳـﻤﯽاش ً ﻣﻄﻠﻖ ﺑـﻮد: ﺟﺪا ﮐﻨﺪ ،اﯾﻦ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪی ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ دوﺳﺘﺎن از اﯾﻦ وﺿـﻊ ﺧﺒـﺮ داﺷـﺘﻨﺪ و و اﯾـﻦ ﻗﺎﻋﺪه را رﻋﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .اﻟﺒﺘﮫ ﻧﮫ ﺑﮫ اﯾـﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﮫ اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ از ﻧﻔﻮذ ﺳﯿﺎﺳـﯽ ﺑﯽﺑﮭـﺮه ﺑﻮدﻧــﺪ ﯾــﺎ از آن اﺳــﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧــﺪ .در ﺳﺎلھﺎی ﻧﺨﺴـﺘﯿﻦ ﺳـﻠﻄﻨﺖ وی ،دوﺳـﺖ او ﺑـﻮدن ﺗﻔﺎوت زﯾﺎدی اﯾﺠﺎد ﻧﻤﯽﮐﺮد زﯾﺮا ﺧـﻮد او از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﺪرت ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﻧﺪاﺷـﺖ .در ﺳـﺎلھﺎی ً ﺑﮫ ﺣﺎﮐﻤﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺪل ﺷـﺪه ﺑﻌﺪی ﮐﮫ او ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺑﻮد ،داﺷﺘﻦ رواﺑﻂ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺎ وی ﺑﺮای اﻋﻤـﺎل ﻧﻔﻮذ و ﻗﺪرت ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد. .41ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ رﺿﺎ ﮔﻠﺴﺮﺧﯽ ،ﻧﯿﻮﯾﻮرک 14 ،ﻣﮫ ،2001ﻧﻮار ، 1روی . 1
95زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺳﺎﺑﻘﮥ دوﺳﺘﯽ ﺷﺎه ﺑـﺎ ﺑﺮﺧـﯽ ،ﻣﺜـﻞ ﺣﺴـﯿﻦ ﻓﺮدوﺳﺖ و ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ ،از دوران ﮐﻮدﮐﯽ اداﻣﮫ ﯾﺎﻓﺘﮫ ﺑﻮد .ﻓﺮدوﺳﺖ ﻣﻮردی ﺧـﺎص ﺑـﻮد 41،و در ﺳﺎلھﺎی ﺑﻌﺪ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ و ﮔـﻮش ﺷـﺎه ﺑـﺪل ﺷـﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ در زﻣﺮۀ دﯾﮕﺮ دوﺳﺘﺎن ﺷـﺎه ﻧﺒـﻮد. اﻋﻠﻢ ھﻢ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ ھﺮ دو ﮐﻮدک ﺑﻮدﻧﺪ ﺑـﺎ او دوﺳﺖ ﺑﻮد ،وﻟﯽ در دورهای ﮐﮫ وﻟﯿﻌﮭﺪ ﺑـﮫ "ﻟﻮ روزه" و او ﺑﮫ ﭘﺎرﯾﺲ رﻓﺖ ،از ھـﻢ ﺟـﺪا ﺷﺪﻧﺪ .ﭘﺪر اﻋﻠـﻢ ،ﭘﺰﺷـﮏ ﺷـﺎه ،ا ز رﺿﺎﺷـﺎه درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮد اﺟﺎزه دھﺪ ﭘﺴـﺮش ﺑـﮫ ﻣﺪرﺳـﮫای ﺑﺮود ﮐﮫ او را ﺑﺮای ﭘﺰﺷﮏ ﺷﺪن آﻣﺎده ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ ﺧـﻮد او ﭘﺰﺷـﮏ رﺿﺎﺷـﺎه ﺑـﻮد، ﭘﺴﺮش ھﻢ ﭘﺰﺷـﮏ وﻟﯿﻌﮭـﺪ ﺷـﻮد .وﻟـﯽ ﭘﺴـﺮ در ﭘﻠﯽﺗﮑﻨﯿﮏ ﭘﺎرﯾﺲ ﺑﮫ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻋﻠﻮم ﻓﻨﯽ ﭘﺮداﺧﺖ و ﻣﮭﻨﺪس و در ﻧﮭﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﺗﮭـﺮان و ﻣﻘﺎﻃﻌـﮫﮐﺎری ﺳﺮﺷﻨﺎس ﺷﺪ 42.دوﺳﺘﺎن دﯾﮕﺮ ھﻢ ﭘﺲ از ﺑﺎزﮔﺸـﺖ ﺷﺎه از ﺳﻮﯾﺲ و ﺑﺮﺧﯽ ھﻢ ﺑﻌﺪ از آﻧﮑﮫ ﺷﺎه ﺷﺪ ﺑــﮫ او ﭘﯿﻮﺳــﺘﻨﺪ .ﯾﺤﯿــﯽ ﻋــﺪل از ﺧــﺎﻧﻮادۀ آذرﺑﺎﯾﺠﺎﻧﯽ ﻣﺸﮭﻮری ﺑﻮد ﮐﮫ رواﺑﻄﯽ دوﺳـﺘﺎﻧﮫ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان ﻗﺎﺟﺎر داﺷـﺘﻨﺪ 43.ﻋـﺪل در ﭘـﺎرﯾﺲ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮده و ﺟﺮاح ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺷﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺪﺗﯽ در داﻧﺸﮕﺎه ﺳﻮرﺑﻦ درس داده و ﺷﮭﺮت ﯾﺎﻓﺘﮫ ﺑـﻮد ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از ﺑﮭﺘﺮﯾﻦ ﺟﺮاﺣـﺎن اﯾـﺮان اﺳـﺖ .او ﭼﻨﺪ ﺳﺎل از ﺷﺎه ﺑﺰرگﺗﺮ ﺑﻮد و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ ـﺎری ـﮫ او رﻓﺘـ ـﺒﺖ ﺑـ ـﺎه ﻧﺴـ ـﮫ ﺷـ ـﻮد ﮐـ ـﻞ ﺑـ دﻟﯿـ ـﺮان، ـﺮﺧﻼف دﯾﮕـ ـﺪل ،ﺑـ ـﺖ .ﻋـ ـﺰ داﺷـ اﺣﺘﺮامآﻣﯿـ آزاداﻧﮫ از ﺳﯿﺎﺳﺖھﺎی ﺷﺎه اﻧﺘﻘﺎد ﻣﯽﮐﺮد ،آن ﻗﺪر ﮐﮫ ﺷﺎه ﯾﮑﺒﺎر ﺑﺎ اوﻗﺎت ﺗﻠﺨﯽ ﮔﻔﺘﮫ ﺑـﻮد اﮔﺮ ﯾﮑﺒﺎر ﯾﺤﯿﯽ ﺣﺮﻓﯽ در ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺎری ﮐـﮫ او ﺑﺮای ﻣﻤﻠﮑﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ،او ﺳـﺮ آﺳـﻮده .42ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﮫ ﻓﺼﻞ ﻗﺒﻞ و دورۀ ﺧﺮدﺳﺎﻟﯽ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ . .43آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻣﺠﯿﺪ اﻋﻠﻢ، ﻣﺼﺎﺣﺒﮫﮔﺮ اﺣﻤﺪ ﻗﺮﯾﺸﯽ ،ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ1991 ، .44ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﯾﺤﯿﯽ ﻋﺪل ،ﭘﺎرﯾﺲ ،اوت 2000
ﺷﺎه 96
ﺑﮫ ﮔﻮر ﻣﯽﺑﺮد 44.ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳـﯿﺪ ﻋـﺪل ﻋﻼﻗـﮥ ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﮫ رﻓﺘﻦ ﺑﮫ درﺑﺎر ﻧﺪاﺷﺖ .ﮔﺎھﯽ ﺳﺮ و ﮐﻠﮫاش ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽ ﺷﺪ و اﯾﻦ ﺷﺎه را ھﻢ ﻋﺼـﺒﺎﻧﯽ و ھﻢ ﻧﺎﺧﺮﺳﻨﺪ ﻣﯽﮐﺮد .ﺷﺎه ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد ﮐـﮫ او ﺑﺎﯾﺪ روزھﺎی ﺟﻤﻌﮫ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ .ﺷـﺎه از اﯾـﻦ ﮐﮫ ﻋﺪل در ﺑﺎزی ﺑﺮﯾﺞ ﯾﺎ ﺑﻌـﺪھﺎ ﺑﻠـﻮت ،ﮐـﮫ ﺷﺒﯿﮫ ﺑﮫ ﺑﺮﯾﺞ وﻟﯽ ﮐﻤﯽ از آن ﺳـﺎدهﺗﺮ ﺑـﻮد، ﯾﺎر او ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮﺷـﺶ ﻣﯽآﻣـﺪ .ﮐـﺎﺗﺮﯾﻦ ،دﺧﺘـﺮ ﻋﺪل ،ﺳﻮارﮐﺎر ﻣﺎھﺮی ﺑﻮد و ﮔﺎھﯽ در ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ً ھﻤﯿﺸﮫ ،ﺣﺘـﯽ وﻗﺘـﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮد .ﻋﺪل ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﯾﺎر ﺷﺎه ﺑﻮد ،ﺑﺎزی را ﻧﯿﻤﮫﮐﺎره رھﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﮫ ﺗﻤﺎﺷﺎی دﺧﺘﺮش ﺑﺮود .دﯾﮕﺮان در ﺣﯿـﺮت ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ او ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎری را ﺑﮑﻨﺪ ﮐﮫ آﻧﮭﺎ ﺷﮭﺎﻣﺖ اﻧﺠﺎم دادﻧﺶ را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﮭﺎ ﮔﺎھﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﮫ ﺷﺎه اﻟﻘﺎ ﮐﻨﻨـﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮھﯿﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ ،اﻣﺎ ﺷﺎه ھﻤﯿﺸﮫ اﯾﻦ 45 ﻣﻮﺿﻮع را ﺑﯽاھﻤﯿﺖ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﮐﺮد. ھﻢ اﻋﻠﻢ و ھﻢ ﻋﺪل ﻣﻨﺎﺳﺒﺎﺗﯽ دوﺳﺘﺎﻧﮫ ﺑـﺎ اﻋﻀﺎی ﺟﺒﮭﮥ ﻣﻠﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﮫ در دھﮥ 1330ﻣﻮرد ﻏﻀﺐ ﺷﺎه ﺑﻮدﻧﺪ .زﻣﺎﻧﯽ ﮐـﮫ ﻣﮭـﺪی ﺑﺎزرﮔـﺎن، ھﻤﮑﺎر ﻣﺼﺪق و ﺣﺪود رﺑـﻊ ﻗـﺮن ﺑﻌـﺪ ﻧﺨﺴـﺘﯿﻦ ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ ﺧﻤﯿﻨﯽ ،رﺋﯿﺲ داﻧﺸﮑﺪۀ ﻓﻨـﯽ ﺑـﻮد، ﮐﺮﺳﯽ اﺳﺘﺎدی ﻓﻠﺰﺷﻨﺎﺳﯽ )ﻣﺘﺎﻟﻮرژی( ﺑﮫ اﻋﻠـﻢ واﮔﺬار ﺷﺪ .دوﺳﺘﯽ اﻋﻠﻢ ﺑـﺎ ﮐـﺎﻇﻢ ﺣﺴـﯿﺒﯽ و ﻣﮭﻨﺪس اﺣﻤﺪ زﯾﺮکزاده ،ھﻤﺪﺳﺘﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﺼﺪق، ﻧﺎﺷــﯽ از ﺳــﺎﺑﻘﮥ ﻣﺸــﺘﺮک ﺗﺤﺼــﯿﻠﯽ آﻧﮭــﺎ در داﻧﺸﮑﺪه ﭘﻠﯽﺗﮑﻨﯿﮏ ﭘﺎرﯾﺲ ﺑﻮد .ﻋـﺪل ﻋﻤﻞھـﺎی ﺟﺮاﺣﯽ را در ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻧﺠﻤﯿﮫ اﻧﺠﺎم ﻣﯽداد، ﮐﮫ ﻣﻮﻗﻮﻓﮥ ﺧﺎﻧﻮادۀ ﻣﺼﺪق ﺑـﻮد ،و ﻏﻼﻣﺤﺴـﯿﻦ، ﭘﺴﺮ دﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪق ،ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آن ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه داﺷﺖ .ﻋـﺪل و ﻏﻼﻣﺤﺴـﯿﻦ ﻣﺼـﺪق دوﺳـﺘﺎن .45ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ اﻋﻠﻢ .ﭘﯿﺸﯿﻦ .46ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ اﻋﻠﻢ ،ﭘﯿﺸﯿﻦ؛ ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻋﺪل ،ﭘﯿﺸﯿﻦ .
97زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺷـﺎه ﺑـﮫ اﯾـﻦ ﻣﻮﺿـﻮع اھﻤﯿـﺖ ﻧﻤﯽداد .او ﭼﻨﺪ ﺑﺎر از اﻋﻠﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﮫ دوﺳﺘﺎﻧﺶ در ﺣﺰب اﯾﺮان ،ﮐﮫ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از ﯾﺎران ﻣﺼﺪق در آن ﻋﻀﻮﯾﺖ داﺷﺘﻨﺪ ،در ﻣﻮرد ﺑﺮﺧﯽ از ﺳﯿﺎﺳﺖھﺎی وی ﭼﮫ ﻧﻈﺮی دارﻧﺪ .وﻟﯽ اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻧﺎدر و ﻏﯿﺮﻋﺎدی ﺑﻮد .ﺷﺎه ﻣﻌﻤﻮﻻً دوﺳﺘﺎﻧﺶ را درﮔﯿﺮ ﺑﺤﺚھﺎی ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮد. ﻗﻮم و ﺧﻮﯾﺶھﺎی ﺷﺎه ،ﺑـﮫوﯾﮋه ﺧـﻮاھﺮاﻧﺶ، ﻣﻮﺟﺐ آﺷﻨﺎﯾﯽ او ﺑﺎ ﺑﺴﯿﺎری از دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺷـﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ھﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﻌﻤـﻮﻻً ﺑـﺮای اﯾـﻦ ﮐـﮫ اﯾـﻦ رواﺑﻂ دوﺳﺘﺎﻧﮫ ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺷﻮﻧﺪ زﻣﺎن ﻻزم ﺑـﻮد. ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ﺑﺎ ﻣﯿﻨﻮ دوﻟﺘﺸﺎھﯽ ،ﮐـﮫ زﻣـﺎﻧﯽ زن ﺑﺮادرش ﺑﻮد ،و ﺑﻌـﺪھﺎ ﻃـﻼق ﮔﺮﻓﺘـﮫ و زن ﻓﻠﯿﮑﺲ آﻗﺎﯾﺎن ﺷﺪ ،دوﺳﺘﯽ داﺷﺖ .ﻣﯿﻨﻮ ﯾﮑﯽ از اﻋﻀﺎی ﺟﻤـﻊ ﺧﻮدﻣـﺎﻧﯽ ﺷـﺎھﺪﺧﺖ اﺷـﺮف ﺑـﻮد و ـﺮای ـﺎھﺪﺧﺖ ﺑـ ـﮫ ﺷـ ـﺎﯾﯽ ﮐـ ـﮫ در ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽھـ ھﻤﯿﺸـ ﺑﺮادرش ﻣـﯽداد ﺷـﺮﮐﺖ داﺷـﺖ .ﺷـﺎھﺪﺧﺖ اﺷـﺮف ﻓﻠﯿﮑﺲ آﻗﺎﯾﺎن را ﺑﮫ ﺷﺎه ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐـﺮد .ﻣﯿﻨـﻮ دوﻟﺘﺸﺎھﯽ ﭘﺲ از ازدواج ﺑﺎ ﻓﻠﯿﮑﺲ ھﻤﭽﻨﺎن در اﯾﻦ ﻣﮭﯿﻤﺎﻧﯽھﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﺮد وﻟﯽ ﺑﺪون ھﻤﺴﺮش. ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ اﯾﻨﮑﮫ ﻓﻠﯿﮑﺲ آﻗﺎﯾـﺎن ﺑـﮫ ﻋﻨﻮان دوﺳﺖ ﺑﮫ اﯾﻦ ﻣﺠﺎﻟﺲ راه ﯾﺎﻓﺖ وﻟﯽ ﭘـﺲ از آن ،ﺣﺘﯽ ﺑﻌﺪ از ﺟﺪاﯾﯽ از ﻣﯿﻨﻮ ،ھﻤﭽﻨـﺎن ﻋﻀﻮ اﯾﻦ ﺟﻤﻊ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪ. اﻣﯿﺮھﻮﺷﻨﮓ دوّ ﻟﻮ ،ﺑﺪﻧﺎمﺗﺮﯾﻦ ﻓﺮد از ﻣﯿﺎن دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه ،ﯾﮑﯽ از ﺷﺎزدهھﺎی ﻗﺎﺟﺎر ﺑﻮد. او ﺑﺎھﻮش و ﻓﺎﺳﺪ ،ﻣﻄﻠﻊ و ﺣﺮاف ،در ﻟﺒﺎس ﭘﻮﺷﯿﺪن و ﺗﺰﯾﯿﻦ ﮐﺮدن ﺧﻮشﺳﻠﯿﻘﮫ ،ﭼﺎﭘﻠﻮس ﺑﮫ ﺗﻤﺎم ﻣﻌﻨﺎ ،و ﺗﺮﯾﺎﮐﯽ ﺑﻮد .او ﺑﮫ ﻗﻮل ﻋﺪل دﻻل ﻣﺤﺒﺖ 46درﺟﮫ ﯾﮑﯽ ھﻢ ﺑﻮد وﻟﯽ ﮐﺎرش را ﭼﻨﺎن ﻣﺎھﺮاﻧﮫ اﻧﺠﺎم ﻣﯽداد ﮐﮫ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح، .47ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻋﺪل ،ﭘﯿﺸﯿﻦ .
ﺷﺎه 98
ﮔﺮﭼﮫ از دﻻﻟﯽ او ﺑﺮای ﺷﻮھﺮش ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﻮد، ﺑﺎز ھﻢ از ھﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ او ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد و او را ﺑﮫ درﺑﺎر دﻋﻮت ﻣﯽﮐﺮد .دوّ ﻟﻮ ،ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺑﺴﯿﺎری از دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه ،از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ درﺑﺎر ﺑﺮای ﭘﯿﺸﺒﺮد ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮﯾﺶ ﺳﻮد ﻣﯽﺟﺴﺖ .ﻧﻈﺮ ﺷﺎه اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺴﺎوی دوّﻟﻮ ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﮫ دوﺳﺖ ﺷﺎه اﺳﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﺳﮭﻢ ﺧﻮد ﻣﺤﺮوم ﺷﻮد .ﺷﺎه ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﺗﯿﻤﺴﺎر اﯾﺎدی، ﭘﺰﺷﮏ ﺧﻮد ،ھﻢ ھﻤﺎن رﻓﺘﺎر را داﺷﺖ .اﯾﺎدی ﺑﮭﺎﯾﯽ ﺑﻮد ،ﺳﺮﺳﭙﺮدۀ ﺷﺎه ﺑﻮد ،در آﻏﺎز ﭘﺰﺷﮏ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮد وﻟﯽ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﮫ داﻧﺶ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺧﻮد را ﺑﮫ روز ﻧﮕﮫ ﻧﻤﯽداﺷﺖ دﯾﮕﺮ ﭘﺰﺷﮏ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺒﻮد .ﺷﺎه ﺑﮫ ﻣﮭﺎرت ﭘﺰﺷﮑﯽ وی ﭼﻨﺪان اﻋﺘﻤﺎد ﻧﺪاﺷﺖ ،وﻟﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﺻﯿﮫھﺎی ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و ﺑﮫوﯾﮋه ﺑﮫ وﻓﺎداری او اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻣﯽﮐﺮد .او آدم ﺟﺎﻟﺒﯽ ﻧﺒﻮد ،ﺷﻮخﻃﺒﻌﯽ ﻧﺪاﺷﺖ ،در ﺑﺮﯾﺞ و ﺑﻠﻮت ﯾﺎ ورزش ﯾﺎر ﺿﻌﯿﻔﯽ ﺑﻮد .در اﯾﻦ ﺳﺎلھﺎی آﺧﺮ رﯾﺎﺳﺖ ادارۀ ﺗﺪارﮐﺎت ارﺗﺶ را ﺑﮫ ﻋﮭﺪه ﮔﺮﻓﺖ .ﻣﻘﺎم ﭘﺮ ﻣﻨﻔﻌﺘﯽ ﺑﻮد ،وﻟﯽ اﯾﺎدی ﺑﺮﻋﮑﺲ دوّ ﻟﻮ ﺑﮫ ﻧﻔﻊ ﺷﺨﺼﯽ ﺗﻮﺟﮭﯽ ﻧﺪاﺷﺖ؛ ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ ﭼﮫ را از ﭘﺴﺖ و ﻣﻘﺎم ﺧﻮد ﺑﮫ دﺳﺖ ﻣﯽآورد ﺻﺮف ﺳﺎزﻣﺎنھﺎی اﯾﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﯽﮐﺮد .ﭼﻮن روﺣﺎﻧﯿﻮن ﺷﯿﻌﮫ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﮭﺎ ﺋﯽ ھﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ،رواﺑﻂ ﻧﺰدﯾﮏ اﯾﺎدی ﺑﺎ درﺑﺎر ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻣﺴﺌﻠﮫای ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺮای ﺷﺎه ﺑﮫ وﺟﻮد آورد ،وﻟﯽ ﺷﺎه ھﻤﭽﻨﺎن اﯾﺎدی را در ﻣﻘﺎم دﺳﺘﯿﺎر و ﻓﺮد ﻣﻮرد وﺛﻮق ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﮐﺮد. ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ھﻢ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ از دوﺳﺘﺎن ﻧﺰدﯾﮑﺶ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺑﮫ درﺑﺎر آورد .آﻧﮭﺎ ﺟﻮان و از راه و رﺳﻢ درﺑﺎر ﺑﯽﺧﺒﺮ و اﻏﻠﺐ اﻓﺮادی از ﻣﺤﯿﻂ داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮد ﺷﺎه از ﻣﺼﺎﺣﺒﺖ آﻧﮭﺎ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد 47.ﺑﺮﺧﯽ از آﻧﮭﺎ ﭘﯿﺶ .48ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح ،ﭘﺎرﯾﺲ 1 ،ژوﯾﯿﮫ ،2000ﻧﻮار ، 2روی . 1
99زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
از آﻧﮑﮫ ﺑﮫ دﻟﯿﻞ دوﺳﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﺑﮫ درﺑﺎر 48 راه ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ از ﻣﻨﺘﻘﺪان رژﯾﻢ ﺑﻮدﻧﺪ. دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه آﻧﮭﺎ را "ﺑﭽﮫھﺎ" ﻣﯽﻧﺎﻣﯿﺪﻧﺪ و ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ ﺗﮑﻔﻞ ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﮫ ﭼﺸﻢ رﻗﺒﺎی ﺧﻮد .ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ در ﺑﯿﻦ اﻓﺮاد ھﺮ ﯾﮏ از دو ﮔﺮوه ﺑﯿﺸﺘﺮ رﻗﺎﺑﺖ وﺟﻮد داﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﯿﺎن آن دو ﮔﺮوه 49.ﺷﺎه ﺑﮫ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ ،از ﺟﻤﻠﮫ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ "ﺑﭽﮫھﺎ"، رﻓﺘﺎری ﻣﺘﻮازن و ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﯾﮑﻨﻮاﺧﺖ داﺷﺖ. ﻣﯽداﻧﺴﺖ ﮐﮫ ﺗﻮﺟﮫ اش ﺑﮫ ھﺮ ﻓﺮد ﺧﺎص ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ،ﺑﮫ دﻟﯿﻞ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ ﺣﺴﺎدت دﯾﮕﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ وی ،ﺑﮫ ﺿﺮر آن ﻓﺮد ﺗﻤﺎم ﺷﻮد .از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﮔﺮ ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽداد ،اﺣﺘﻤﺎﻻً دﯾﮕﺮان ﮐﺴﯽ را ﮐﮫ ﻣﻮرد ﻏﻀﺐ وی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد در ھﻢ ﻣﯽﮐﻮﺑﯿﺪﻧﺪ .ﺑﻨﺎ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻣﺮاﻗﺐ ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل ﺑﻮداو ﺑﮫ ﻧﺪرت اﺣﺴﺎﺳﺎت واﻗﻌﯽ ﺧﻮد را اﺑﺮاز ﻣﯽداﺷﺖ ،ھﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺶ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ از ورای .49ﺷﺎھﺮخ اﻣﯿﺮارﺟﻤﻨﺪ ﮐﮫ ﻓﯿﺰﯾﮑﺪان ﺑﻮد در ﭘﯽ ازدواج ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از دوﺳﺘﺎن ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ در ﺳﺎل 1346ﺑﮫ درﺑﺎر راه ﯾﺎﻓﺖ .او در اواﺧﺮ دھﮥ 1330و اواﺋﻞ دھﮥ ، 1340در دوران دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن در اﯾﺮان ،ﻋﻀﻮ ﺟﻨﺒﺸﯽ از ﺟﻨﺎح راﺳﺖ ﺑﻮد ،وﻟﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﺼﯿﻞ در رﺷﺘﮥ ﻓﯿﺰﯾﮏ ﺑﮫ اﻣﺮﯾﮑﺎ رﻓﺖ ،در آﻧﺠﺎ ﻋﻀﻮ و زﻣﺎﻧﯽ رﺋﯿﺲ اﻧﺠﻤﻦ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن اﯾﺮاﻧﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﻣﯿﻨﺴﻮﺗﺎ ﺷﺪ و رﻓﺘﮫ رﻓﺘﮫ ﮔﺮاﯾﺶ ھﺎی ﭼﭗ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد .ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺮﺧﻮرد اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ وی ﺑﺎ ﺧﺎﻧﺪان ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ در ﯾﮏ ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﻓﺎﻃﻤﮫ ،ﺧﻮاھﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﺎه ،ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮد و ﺑﮫ او ﺧﻮش ﻧﮕﺬﺷﺖ .او ﭘﺲ از ازدواج ﻣﺮﺗﺐ ﺑﮫ ﺿﯿﺎﻓﺖھﺎی ﮔ ﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ دﻋﻮت ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﮫ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺧﺎﻧﺪان ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺑﺮای ﺻﺮف ﺷﺎم در آﻧﮭﺎ ﺣﻀﻮر ﻣﯽﯾﺎﻓﺘﻨﺪ :دو ﺑﺎر در ھﻔﺘﮫ ﺷﺎھﺪﺧﺖ اﺷﺮف ،ﯾﮑﺒﺎر در ھﻔﺘﮫ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﻓﺎﻃﻤﮫ ،ﯾﮑﺒﺎر در ھﻔﺘﮫ ﺷﺎھﺪﺧﺖ ﺷﻤﺲ ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ ﻣﯽ دادﻧﺪ و روزھﺎی ﺟﻤﻌﮫ ﺗﻤﺎم روز ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ در ﻗﺼﺮ ﺷﺎه ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯽ ﺷﺪ .از ﻧﻈﺮ او اﯾﻦ ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ ھﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و روﯾﮭﻢ رﻓﺘﮫ ﮐﺴﺎﻟﺖ آور ﺑﻮد" .ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﮫ ﺑﮫ درﺑﺎر ﺑﺮوم ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﺮدم ﮐﮫ در آﻧﺠﺎ آﻧﮭﺎ ﮐﺎرھﺎﯾﯽ ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ و ﺗﺼﻮر ﻧﮑﺮدﻧﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دھﻨﺪ .وﻗﺘﯽ دﯾﺪم ﻣﺎھﯿﺖ آن ﺿﯿﺎﻓﺖ ھﺎ ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﯿﮭﻤﺎﻧﯽ ھﺎی دوﺳﺘﺎن ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺧﻮدم ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﯾﺐ اﺳﺖ ،ﺣﯿﺮت ﮐﺮدم ) ".آرﺷﯿﻮ ﺑﻨﯿﺎد ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺎرﯾﺦ ﺷﻔﺎھﯽ اﯾﺮان ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﺷﺎھﺮخ اﻣﯿﺮارﺟﻤﻨﺪ ،ﻣﺼﺎﺣﺒﮫﮔﺮ ﻣﮭﻨﺎز اﻓﺨﻤﯽ، 48 ﻧﯿﻮﯾﻮرک ،ژوﺋﻦ .(1998 .50ھﻤﺎن.
ﺷﺎه 100
ﻇﺎھﺮ و ﺣﺮﮐﺎﺗﺶ ﺑﮫ اﺣﺴﺎﺳﺎت دروﻧﯽ وی را ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻨﺪ. ﻗﺎﻋﺪه اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺷﺎه ﺑﺎ "ﺑﭽﮫھﺎ" از ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﺪ .ﻓﺮﯾﺪون ﺟﻮادی ،دوﺳﺖ دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ،ﯾﮑﺒﺎر ﮐﮫ ﺷﺎه در ﻧﻮﺷﮭﺮ ،در ﺣﺎل ﻗﺪم زدن ﭘﺲ از ﺻﺮف ﺷﺎم ،ﻧﻈﺮ آﻧﮭﺎ را درﺑﺎرۀ ﺣﺬف ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺟﻮﯾﺎ ﺷﺪ ،ﺑﺴﯿﺎر ﺣﯿﺮت ﮐﺮد .اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻏﯿﺮﻋﺎدی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﮫ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﺟﻮادی ﻏﺮﯾﺐ آﻣﺪ ﮐﮫ ﭼﻨﺪ ﮔﺮوه ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺷﺎه در آن دوره ﺳﺮﮔﺮم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖھﺎی ﺗﺮورﯾﺴﺘﯽ ﺑﻮدﻧﺪ .ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﺟﻮادی ﺷﺎه ﻣﺮدی ﺑﻮد ﺟﻠﻮﺗﺮ از زﻣﺎﻧﮥ ﺧﻮﯾﺶ" .او دﯾﺪﮔﺎهھﺎﺋﯽ در ﻣﻮرد آﯾﻨﺪه داﺷﺖ ﮐﮫ از اﻇﮭﺎرات ﮐﻠﯽ او ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽﺷﺪ ﺑﺪون آﻧﮑﮫ ھﺮﮔﺰ درﺑﺎرۀ 50 ﺧﻂﻣﺸﯽھﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮﯾﺪ ".ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن "ﺑﭽﮫھﺎ" ﺑﮫ او ﻋﻼﻗﮫﻣﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ، ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺴﺎس ھﻤﺪﻟﯽ آﻣﯿﺨﺘﮫ ﺑﮫ اﺣﺘﺮام ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ وی ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﺪ .ﺑﮫ ﻧﻈﺮﺷﺎن ﻣﯽرﺳﯿﺪ ﺷﺎه ﺑﮫ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﮐﮫ ﻣﯽﮔﻔﺖ اﻋﺘﻘﺎد دارد .ﺑﮫ ﻗﻮل ﺟﻮادی " :ﻣﻐﻠﻄﮫ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد و ھﺮﮔﺰ ﺣﺮﻓﯽ ﺧﻼف اﻋﺘﻘﺎدش ﻧﻤﯽزد ...از دوروﺋﯽ ﻧﻔﺮت داﺷﺖ .ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم او ھﺮﮔﺰ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﮫ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﮫ از ﺗﮫ دل ﺑﮫ آن اﻋﺘﻘﺎد ﻧﺪاﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ .او ﻓﺮدی ﮐﺎﻣﻼً ﺻﺎدق و ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﮫ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺎده و ﺧﻮشﺑﺎور 51 ﺑﻮد". *** ﻓﺮح و ﺷﺎه ھﻤﺪﯾﮕﺮ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ ،وﻟﯽ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﯿﺶ از آﻧﮑﮫ ﺷﻮری ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺆاﻧﺴﺖ داﺷﺖ .ﺷﺎه ﻣﺮدی از ﺟﺎﻣﻌﮫای ﻣﺮدﺳﺎﻻر ـﺎرش ـﺖ در رﻓﺘـ ـﯿﻦ ﺟﮭـ ـﮫ ھﻤـ ـﻮد و ﺑـ ـﺮﻗﯽ ﺑـ و ﺷـ .51ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺪون ﺟﻮادی ،ﻣﺮﯾﻠﻨﺪ 9 ،ﻧﻮاﻣﺒﺮ ، 2002ﻧﻮار ،2روی .1 .52ھﻤﺎن.
101زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
آزادیھﺎﯾﯽ داﺷﺖ؛ ﺷـﮭﺒﺎﻧﻮ ﺑـﮫ دﻟﯿـﻞ آداب و رﺳﻮم و ﺳﻨﺖھﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﯽﺷﺪ ﮐـﮫ رﻓﺘـﺎرش ﺑﮫ ﺷﺮاﻓﺖ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ و در ﻣﻮرد او ﺑـﮫ ﻏـﺮور ﻣﻠﯽ ﻟﻄﻤﮫ ﻧﻤﯽ زﻧﺪ .ﺷﺎه و ﻓـﺮح ھـﺮ دو ﺳـﺨﺖ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ وﻟﯽ ﮐﺎر ﺷﺎه ھﻢ از ﻧﻈﺮ ﻋـﺎﻃﻔﯽ و ھﻢ از ﻧﻈﺮ ذھﻨﯽ ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه ﺑﻮد و اﮔـﺮ ﭼـﮫ ﺷﺎه ﻓﺮدی ﺑﺎ اﻧﻀـﺒﺎط ﺑـﻮد و ﻣﯽﺧﻮاﺳـﺖ اﯾـﻦ اﻧﻀﺒﺎط را ﺑﮫ ﻣﺤـﯿﻂ ﮐـﺎرش ھـﻢ ﺗﺴـﺮی دھـﺪ، ﮐﻨﺘﺮل ﺳﺎﻋﺖھﺎی ﮐﺎر دﺷﻮار ﺑﻮد .ﺷﺎه ﺑﮫ اﻣﯿﺮ اﺳﺪ ﻋﻠﻢ ،دوﺳﺖ و وزﯾﺮ درﺑﺎرش ﮔﻔﺘﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از راهھﺎی ﺣﻔـﻆ ﺳـﻼﻣﺖ ﻋﻘـﻞ و ﺷـﻌﻮر او ھﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﺑﺎ زﻧﺎن اﺳﺖ .اﯾﻦ زﻧﺎن را اﻏﻠﺐ از اروﭘﺎ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﯽآوردﻧﺪ؛ ﻣﺎدم ﮐﻠﻮد در ﭘﺎرﯾﺲ اﻓﺮاد ﻣﻮرد ﭘﺴـﻨﺪ را ﻣﯽﻓﺮﺳـﺘﺎد .ﭼﻨـﺪ ﻧﻔـﺮ واﺳﻄﮫ –ﺑﮫ ﻗـﻮل ﯾﺤﯿـﯽ ﻋـﺪل دﻻل ﻣﺤﺒـﺖ -ھـﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ وﻇﯿﻔﮥ ﺧﻮد را ﺧﯿﻠﯽ ﺟﺪی ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺑﺮای ﭘﯿﺸﯽ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ھﻢ ﻣﺒﺎرزه ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ ،و ﺑﮫ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐـﮫ در اﯾـﻦ رﻗﺎﺑـﺖ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﻨﺪ .ﺷﺎه ﻣﺮﺗﺐ اﯾﻦ زﻧـﺎن را ﻣﻼﻗﺎت ﻣﯽﮐﺮد و ھﺮ ﮔﺎه ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﺧﺎرج ﺑﻮد اﯾﻦ ﻣﻼﻗﺎتھﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﺪ .اﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮردھـﺎ ھﻤﯿﺸـﮫ ﺑﺎ رواﺑﻂ ﺟﻨﺴﯽ ھﻤﺮاه ﻧﺒﻮد .اﻏﻠﺐ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ، رﻗﺺ و ﻧﻮﺷﯿﺪن ﻣﺸﺮوب ﮐـﺎﻓﯽ ﺑـﻮد .وﻟـﯽ اﯾـﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ھﺎ آراﻣﺶﺑﺨﺶ ﺑﻮد و ﺷﺎه از آﻧﮭﺎ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد .او ﻧـﺎم "ﮔـﺮدش" ﺑـﺮ آﻧﮭـﺎ ﮔﺬاﺷـﺘﮫ 52 ﺑﻮد. ﻓﺮح از "ﮔﺮدش" ھﺎی ﺷﻮھﺮش ﺑـﺎﺧﺒﺮ ﺑـﻮد ،و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ ﺧﻮشﺧﻠﻘﯽ آﻧﮭﺎ را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮد ،اﻣﺎ ﻧﮫ ھﻤﯿﺸﮫ .ﮔﺎھﯽ ﻏﺮﻏﺮ ﻣﯽﮐﺮد ﯾﺎ ﻓﺮﯾﺎد ﻣﯽزد و در ﻣﻮاردی ﻧﺎدر ھﻢ ﺣﺘﯽ ﺗﮭﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐـﺮد ﮐـﮫ ﺑﮫ ﺧﻮدش ﺻـﺪﻣﮫ ﻣﯽزﻧـﺪ .ﺑـﺪﺗﺮﯾﻦ اﯾـﻦ ﮔﻮﻧـﮫ .53ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﮫ ﻋﻠﯿﻨﻘﯽ ﻋﺎﻟﯿﺨﺎﻧﯽ ،ﯾﺎدداﺷﺖ ھﺎی ﻋﻠﻢ 5 ،ﺟﻠﺪ ،ﺑﮫ وﯾﮋه ﺟﻠﺪ . 5
ﺷﺎه 102
ﺑﺤﺮانھﺎ در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1352روی داد .دﺧﺘﺮی ﺑﮫ ﻧﺎم ﮔﯿﻠﺪا ،ﮐﮫ ﺷﺎه ﺑﺎ او ﺑﮫ ﮔـﺮدش ﻣﯽرﻓـﺖ، در ھﻤﮫ ﺟﺎ ﺷﺮوع ﺑﮫ ﺑﻠﺒﻞ زﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮد ﮐﮫ ﺷـﺎه دﯾﻮاﻧﮫوار ﻋﺎﺷﻖ اوﺳﺖ .اﯾﻦ ادﻋﺎ ﺑﮫ ﺷﺎﯾﻌﮫای ﮔﺴﺘﺮده در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﮫ داﻣـﻦ زد ﮐـﮫ ﺷـﺎه در ﻧﮭﺎن ﺑـﺎ آن دﺧﺘـﺮ ﺑـﮫ ﻋﻨـﻮان ھﻤﺴـﺮ دوﻣـﺶ ازدواج ﮐﺮده اﺳﺖ .اﯾﻦ دﯾﮕﺮ ﺧـﺎرج از ﺗﺤﻤـﻞ ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﺑﻮد و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺷـﺎه دوران ﺳـﺨﺘﯽ را ﺑﮕﺬراﻧﺪ .ﺷﺎه ﺑﮫ اﺳﺪ ﻋﻠـﻢ ،وزﯾـﺮ درﺑـﺎر، دﺳﺘﻮر داد ﺑﮫ آن دﺧﺘﺮ ھﺸﺪار دھﺪ ﮐﮫ ﯾﺎ ﺧﻔﮫ ﺷﻮد ﯾﺎ او را ﺑـﮫ زﻧـﺪان ﻣﯽاﻧـﺪازد 53.اﻣـﺎ ﺷﺎﯾﻌﮫ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﮕﺮﻓﺖ .ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺮﯾﺪه دﯾﺒﺎ ،ﻣﺎدر ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ،در ﻣﻮرد اﺧﺒـﺎر ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﮫ ازدواج ﺷﺎه ﺑﺎ ﻋﻠﻢ درﮔﯿﺮ ﺷﺪ .ﻋﻠـﻢ اﯾـﻦ ﺷـﺎﯾﻌﮫ را دروغ ﻣﻄﻠﻖ ﺧﻮاﻧﺪ و آن را اﻧﮑﺎر ﮐﺮد .او ﺑﮫ ﺧﺎﻧﻢ دﯾﺒﺎ ﮔﻔﺖ" :آﻣـﺪﯾﻢ ﭼﻨـﯿﻦ اﺗﻔـﺎﻗﯽ ھـﻢ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ،ﺳﺮ و ﺻﺪا راه اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺷﻤﺎ ﮐﮫ ـﺎه ـﺎ ﮐﻮﺗـ ـﺎﻧﻢ دﯾﺒـ ـﺪ؟" 54ﺧـ ـﻼج آن را ﻧﻤﯽﮐﻨـ ﻋـ ﻧﻤﯽآﻣﺪ و ﺑﺎ اﺷﺎرهای ﺗﻠﻮﯾﺤﯽ ﺑﮫ ﻃﻼق ﺑﮫ ﻋﻠﻢ ﮔﻔﺖ" :دﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺎﻧﮫ ﺑـﮫ ﺗﺠﻤـﻼت ﻋـﺎدت ﻧﮑﺮده ]اﺳﺖ[ ".ﻋﻠﻢ ھﻤﯿﻦ ﻋﺒﺎرت را ﺑﺮای ﺷـﺎه ﺑﺎزﮔﻔﺖ .واﮐﻨﺶ اوﻟﯿﮫ ﺷﺎه رﯾﺸـﺨﻨﺪآﻣﯿﺰ ﺑـﻮد اﻣﺎ آﺷﮑﺎرا ﻧﮕﺮان ﺷﺪه ﺑـﻮد .ﺑـﺎ ﻟﺤﻨـﯽ ھـﻢ ﺗﺤﮑﻢآﻣﯿﺰ و ھﻢ اﻟﺘﻤﺎس ﮔﻮﻧـﮫ ﺑـﮫ ﻋﻠـﻢ ﮔﻔـﺖ 55 "ﺑﺮو ﻓﮑﺮی ﺑﮑﻦ". ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎن ﺷﺎه –آن ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﻣﺤﺮم "ﮔﺮدش"ھﺎی او ﺑﻮدﻧﺪ -ﮔﺎھﯽ ﺷﺎھﺪ اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫھﺎ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﯽ دﺧﺎﻟﺘﯽ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ،اﮔﺮ ھﻢ دﺧﺎﻟـﺖ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ،ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ را ﺧﻮدﺧ ﻮاه ﻣ ﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻧ ﺪ و اﺳـﺘﺪﻻل ﻣـﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﮫ ﻣﺮدھﺎ ﮔﺎھﯽ ﻧﯿﺎز ﺑـﮫ ﻧﻔـﺲ ﮐﺸـﯿﺪن .54ھﻤﺎن ،ﺟﻠﺪ : 3ﺻﺺ86-87 . .55ھﻤﺎن .ص111 . .56ھﻤﺎن .ﺻﺺ . 120-121 .
103زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
دارﻧﺪ در ﻏﯿﺮ اﯾـﻦ ﺻـﻮرت زﻧﺪﮔﯽﺷـﺎن ﮐﺸـﻨﺪه ﻣﯽﺷﻮد .اﯾﻦ ﺻﺤﻨﮫھﺎ ﺷﺎه را ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯽﮐﺮد .ﻣﯽ ﺧﻮاﺳ ﺖ اﯾﻦ ﺗﻨﺶ ﭘﺎﯾﺎن ﮔﯿﺮد اﻣ ﺎ ﻧ ﮫ ﺑ ﮫ ﻗﯿﻤ ﺖ راھـﯽ ﮐـﮫ
ﺑﺮای دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﮫ آراﻣﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده ﺑـﻮد .در ﻧﮭﺎﯾﺖ ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐـﮫ ھﻤﺴـﺮش دﺳـﺖ از ﺳـﺮ او ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓـﺖ دﺳـﺖ او را در زﻣﯿﻨـﮫھﺎی ـﺪی ـﺲ از ﭼﻨـ ـﺬارد .ﭘـ ـﺎز ﺑﮕـ ـﮫاش ﺑـ ـﻮرد ﻋﻼﻗـ ﻣـ ـﺎﻋﯽ و ـﺪه اﺟﺘﻤـ ـﺘﮕﺬار ﻋﻤـ ـﺮح ﺳﯿﺎﺳـ ـﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓـ ﺷـ ﻓﺮھﻨﮕﯽ اﯾﺮان ﺷﺪ. *** ﺷﺎه "روﺷﻨﻔﮑﺮ" ﺑﮫ ﺷﻤﺎر ﻧﻤﯽآﻣﺪ .از آﻧﺠـﺎ ﮐﮫ ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﺑـﮫ ﺷـﻮﺧﯽ روﺷـﻨﻔﮑﺮھﺎ را ﺗﺤﻘﯿـﺮ ﻣﯽﮐﺮد اﻃﺮاﻓﯿـﺎﻧﺶ ﺑـﮫ دﺷـﻮاری ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴـﺘﻨﺪ ﻣﻨﻈﻮر او را ﺑﻔﮭﻤﻨﺪ .در اواﺋﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﻋﻼﻗـﮥ زﯾﺎدی ﺑﮫ ﻣﺒﺎﺣﺚ ادﺑﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽ ﻧﺸﺎن ﻣـﯽداد، وﻟﯽ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﮫ ﮐﻢرو و ﺑﯽادﻋـﺎ ﺑـﻮد .در "ﻟﻮ روزه" ﺑﺎ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎن ﻓﺮاﻧﺴﻮی و اﻧﮕﻠﯿﺴﯽ در ﺣﺪ و ﺣﺪودی ﮐﮫ در دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن اﻣﮑـﺎن دارد آﺷﻨﺎ ﺷﺪه ﺑﻮد .ﺣﺘﯽ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﻓﺮاﻧﺴﻮی ﺑﺮﺧـﯽ از آﺛﺎر ﺷﮑﺴﭙﯿﺮ ،ﻣﺜﻞ روﻣﺌـﻮ و ژوﻟﯿـﺖ ،را ھـﻢ ﺧﻮاﻧﺪه ﺑﻮد .وﻟﯽ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮد اﻇﮭﺎر ﻓﻀـﻞ در ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺒﺎﺣﺜﯽ ﮐﮫ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﻧﻈﺮ ﭘـﺪرش ﻣﺮداﻧـﮫ ﻧﺒــﻮد ،ﮐــﺎر ﻋﺎﻗﻼﻧــﮫای ﻧﯿﺴــﺖ .ﻣﮭــﺎرت در اﺳﺐﺳــﻮاری ،ﻓﻮﺗﺒــﺎل و ﻣﺎﺷــﯿﻦراﻧﯽ ﺑــﺮای ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ ﺳﺘﺎﯾﺶ رﺿﺎﺷﺎه راه ﻣﻄﻤﺌﻦﺗـﺮی ﻣـﯽ ﻧﻤﻮد .ﭘﺲ از رﺿﺎﺷﺎه وﺿﻊ او ﻓﺮق ﮐﺮد وﻟﯽ در زﻣﯿﻨﮫھﺎی ﯾﺎدﺷـﺪه ھﻨـﻮز ھـﻢ ﺑﯽادﻋـﺎ ﺑـﻮد. درﺑﺎرۀ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﯽﭘﺮوا ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻔﺖ وﻟـﯽ در ﻣﻮاردی ﮐﮫ ﻧﯿـﺎز ﺑـﮫ ﺗﺤﺼـﯿﻼت داﻧﺸـﮕﺎھﯽ داﺷﺖ ﭼﻨـﯿﻦ ﻧﺒـﻮد .او ﺑـﮫ ھـﺮ ﺣـﺎل ﻣﺸـﺘﺎق ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺑﻮد. در زﻣﺎﻧﯽ ﮐـﮫ ھﻨـﻮز وﻟﯿﻌﮭـﺪ ﺑـﻮد ﺷـﮭﺮت داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺰرگ ﻋﻼﻣﮫ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺰوﯾﻨـﯽ ﺑـﮫ ﮔﻮﺷـﺶ
ﺷﺎه 104
رﺳﯿﺪه ﺑﻮد .ﻣﺪﺗﯽ آرزو داﺷـﺖ ﺑـﺎ اﯾـﻦ ﻣـﺮد ﻓﺮھﯿﺨﺘﮫ دﯾﺪاری ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﯽ ﺷﺎه ﺷﺪ ھﻤﭽﻨـﺎن از وزرای درﺑﺎر ﺧﻮد درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد ﻗﺰوﯾﻨﯽ را ﺑﮫ ﮐﺎخ دﻋـﻮت ﮐﻨﻨـﺪ .ﻗﺰوﯾﻨـﯽ ﮐـﮫ ﻣـﺮدی ـﺎخ ـﮫ ﮐـ ـﺪن ﺑـ ـﻮد از آﻣـ ـﮫﮔﯿﺮ ﺑـ ـﺮوﺗﻦ و ﮔﻮﺷـ ﻓـ ﺧﻮدداری ﮐﺮده و ﮔﻔﺘﮫ ﺑـﻮد ﻣـﻦ ﻓﻘـﻂ ﻣﺤﻘﻘـﯽ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ھﺴـﺘﻢ و وﻗـﺖ ﺷـﺎه ﺑـﯿﺶ از آن ارزش دارد ﮐﮫ آن را ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﺬراﻧـﺪ" .اﻋﻠﯿﺤﻀـﺮت ﻟﻄﻒ ﮐﺮدهاﻧﺪ وﻟﯽ اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﮐﮫ ﻣﻦ از ﺣﺪود ﺧﻮد ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﻢ ".وزرا دﺳـﺖ ﺑـﮫ داﻣـﻦ ﻗﺎﺳﻢ ﻏﻨﯽ ،دوﺳﺖ ﻗﺰوﯾﻨﯽ ،ﺷﺪﻧﺪ ﮐـﮫ ﺳـﺮاﻧﺠﺎم ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭘﯿﺮﻣﺮد را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﺪ ﮐـﮫ ﺑـﮫ دﯾـﺪار 56 ﺷﺎه ﺟﻮان رﺿﺎﯾﺖ دھﺪ". ﺷــﺎه ﻣﯽداﻧﺴــﺖ ﮐــﮫ ﭼﻨــﺪ ﺗــﻦ دﯾﮕــﺮ از داﻧﺸــﻤﻨﺪان ﺟﻠﺴــﮫھﺎی ﻣﻨﻈﻤــﯽ ﺑــﺎ ﻗﺰوﯾﻨــﯽ داﺷﺘﻨﺪ .او ﺑﮫ ﻋﻼ ،وزﯾـﺮ درﺑـﺎر ،ﮔﻔـﺖ ﮐـﮫ ﻣﺎﯾﻞ اﺳﺖ ھﺮ ھﻔﺘﮫ ﯾﮏ روز ﺑﻌـﺪازﻇﮭﺮ را ﺑـﺎ ﮔﺮوه ﻗﺰوﯾﻨﯽ ﺑﮕﺬراﻧﺪ .ﺷﺎه ﮔﻔﺖ" :اﯾﻦ ﺑـﺮای ﻣﻦ ﻏﺬای روح اﺳﺖ " .و ﻓﻮری اﻓـﺮادی را ﮐـﮫ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ در اﯾﻦ ﺟﻠﺴﮫھﺎ ﺣﻀﻮر داﺷـﺘﮫ ﺑﺎﺷـﻨﺪ ﻧﺎم ﺑﺮد و ﻋﻼ ھﻢ ھﻤﺎن ﮔﻮﻧﮫ ﮐﮫ رﺳـﻢ درﺑـﺎر ﺑﻮد اﺳﻢ دﻗﯿﻖ ھﻤﮫ را ﻧﻮﺷﺖ 57.ﻧﺨﺴـﺘﯿﻦ ﺟﻠﺴـﮫ در ﮐﺎخ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺳـﻌﺪآﺑﺎد ﺗﺸـﮑﯿﻞ ﺷـﺪ .ﺑـﮫ ﮔﻔﺘﮥ ﻏﻨﯽ ،ﺷﺎه وارد اﺗﺎق ﺷﺪ ،ﺑﺎ ھﻤـﮫ دﺳـﺖ داد و ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ﺑﺎﻻی ﻣﯿﺰ ﻧﺸﺴﺖ .ﭼﻨـﺪ ﻟﺤﻈـﮫ در ﺳﮑﻮت ﮔﺬﺷﺖ و ﺑﻌﺪ ﺷﺎه ﮔﻔﺖ" :ﻣـﻦ ﻣـﯽداﻧﻢ ﮐﮫ ﺷﻤﺎ آﻗﺎﯾﺎن ﻣﺮﺗﺐ دور ھﻢ ﺟﻤـﻊ ﻣﯽﺷـﻮﯾﺪ و .57ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﮫ ﻗﺎﺳﻢ ﻏﻨﯽ ،ﯾﺎدداﺷﺖ ھﺎ ،وﯾﺮاﺳﺘﺎر ﺳﯿﺮوس ﻏﻨﯽ12) ، ﺟﻠﺪ ( ﺟﻠﺪ ،3ﻟﻨﺪن ،1980ﺻﺺ 156. -173 . .58ﻧﺎم اﯾﻦ اﻓﺮاد را ﯾﺎدداﺷﺖ ﮐﺮد :ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺰوﯾﻨﯽ ،ﺳﯿﺪ ﻧﺼﺮ ﺗﻘﻮی، ﺣﺴﻦ اﺳﻔﻨﺪﯾﺎری )ﺣﺎج ﻣﺤﺘﺸﻢاﻟﺴﻠﻄﻨﮫ( ،ﻋﻠﯽ اﮐﺒﺮ دھﺨﺪا ،ﺣﺴﯿﻦ ﺷﮑﻮه )ﺷﮑﻮه اﻟﻤﻠﮏ ( و ﻗﺎﺳﻢ ﻏﻨﯽ .ﺑﻌﺪھﺎ ،ﺗﯿﻤﺴﺎر ﯾﺰداﻧﭙﻨﺎه ،آﺟﻮدان ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺷﺎه ،ﻧﺎم دﮐﺘﺮ رﺿﺎزادۀ ﺷﻔﻖ را ھﻢ ﭘﯿﺸﻨﮭﺎد ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﮫ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺷﺎه رﺳﯿﺪ و ﭘﺲ از آن ﺷﺎه دﺳﺘﻮر داد ﯾﺰداﻧﭙﻨﺎه ،ﻋﻼ و ﻣﺆدب ﻧﻔﯿﺴﯽ ،ﻣﺮﺑﯽ ﭘﯿﺸﯿﻦ وی ،ھﻢ در اﯾﻦ ﺟﻠﺴﮫھﺎ ﺣﻀﻮر ﯾﺎﺑﻨﺪ ) .ھﻤﺎن(.
105زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
درﺑﺎرۀ ﻣﺒﺎﺣﺚ ادﺑﯽ و ﻋﻠﻤﯽ ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ .ﻣـﻦ داﻧﺶ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺪارم ﮐﮫ ﻋﻀﻮ ﮔﺮوه ﺷﻤﺎ ﺷـﻮم ﯾـﺎ در ﺑﺤﺚھﺎی ﺷﻤﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻢ .وﻟﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻣـﺎﯾﻠﻢ ﺑﮫ ﺣﺮفھﺎی ﺷﻤﺎ ﮔﻮش ﺑﺪھﻢ و ﭼﯿﺰ ﯾﺎد ﺑﮕﯿـﺮم. ﺑﮫ اﯾﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ از ﺷﻤﺎ ﺧـﻮاھﺶ ﮐـﺮدهام ﮔﺎھﮕﺎھﯽ ﺟﻠﺴﮫھﺎی ﺧﻮد را در ﺧﺎﻧﮥ ﻣﻦ ﺗﺸـﮑﯿﻞ دھﯿﺪ و اﯾﻨﺠـﺎ را ﺧﺎﻧـﮥ ﺧـﻮد ﺑﺪاﻧﯿـﺪ .ﻣـﻦ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﻢ و ﮔﻮش ﻣﯽدھﻢ .ﻣﻦ ﺑﯿﺶ از ھﻤﮫ ﻣﺎﯾﻠﻢ ھﯿﭻ ﺗﺸﺮﯾﻔﺎﺗﯽ در ﻣﯿـﺎن ﻧﺒﺎﺷـﺪ ،و ﻣـﺎ ﻣﺜـﻞ دوﺳﺖ ﺑﺎ ھﻢ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﻢ ".ﺑـﺎ ﮔﺬﺷـﺖ زﻣـﺎن، ﺷﺎه ﮐﮫ در ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺟﻠﺴـﮫھﺎ اﻏﻠـﺐ ﺳـﺎﮐﺖ ﻣـﯽ ﻧﺸﺴﺖ ،دﯾﮕﺮ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻟﺐ ﺑـﮫ ﺳـﺨﻦ ﻣﯽﮔﺸﻮد و ﺑﺤﺚ را ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺸﯽ ﺧﻄـﺎب ﺑـﮫ ﻗﺰوﯾﻨﯽ آﻏﺎز ﻣﯽﮐﺮد ،ﮐﮫ ﻗﺰوﯾﻨﯽ ھﻢ ﯾﺎ ﺧـﻮدش ﺑﺤﺚ را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﺮد ﯾﺎ ﭘﺎﺳﺦ را ﺑـﮫ ﯾﮑـﯽ از ـﻦ ـﺖ .اﯾـ ـﮫ وا ﻣﯽﮔﺬاﺷـ ـﺮ در ﺟﻠﺴـ ـﺘﺎن ﺣﺎﺿـ دوﺳـ ﺟﻠﺴﮫھﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اداﻣﮫ ﯾﺎﻓﺖ ،ﺑﺤﺚھﺎ ھﻢ ﺣـﻮل ﻣﻮﺿﻮعھﺎﯾﯽ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ،از ﺟﻤﻠﮫ ﻓﻠﺴﻔﮫ ،ﺗـﺎرﯾﺦ و ﺷﻌﺮ ،دور ﻣﯽزدﻧﺪ .ﯾﮑﺒﺎر ﮐﮫ ﻏﺰﻟﯽ از ﺣﺎﻓﻆ را ﺑﺮای او ﺧﻮاﻧﺪﻧـﺪ ،ﺑﺴـﯿﺎر ﻣﺘـﺄﺛﺮ ﺷـﺪ و اﻇﮭﺎر داﺷﺖ ﮐﮫ ھـﺮ ﭼﻨـﺪ در زﻣﯿﻨـﮥ ادﺑﯿـﺎت ﺷﺎﻋﺮاﻧﮥ ﻓﺎرﺳﯽ اﻃﻼﻋﺎت زﯾﺎدی ﻧـﺪارد ،ﺗﺒﺤـﺮ ﺷﺎﻋﺮ و زﯾﺒﺎﺋﯽ ﮐﻼم و ژرﻓﺎی ﻣﻌﻨـﻮی ﺷـﻌﺮ را در اﯾﻦ ﻏﺰل ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ .ﭘﺲ از آن ﻗﺰوﯾﻨﯽ ﺑـﮫ ﻏﻨﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﮫ ﻋﺸﻖ ﺷﺎه در دﻟـﺶ رﯾﺸـﮫ دواﻧـﺪه اﺳﺖ زﯾﺮا ﺑﮫ اﻋﺘﻘﺎد او ھـﺮ ﻓـﺮدی ﮐـﮫ ﺗﺤـﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺷﻌﺮ ﺧﻮب ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮد ﻣﺜﻞ ﺳﻨﮓ ﺑﯽاﺣﺴﺎس اﺳﺖ" ،وﻟﯽ اﻣﺮوز ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷـﺪم ﮐـﮫ اﯾـﻦ ﻣـﺮد ﺟﻮان ﭼﮕﻮﻧﮫ ﺗﺤﺖ ﺗـﺄﺛﯿﺮ ﺷـﻌﺮ ﻗـﺮار ﮔﺮﻓـﺖ و 58 درﯾﺎﻓﺘﻢ ﮐﮫ ﺳﺮاﭘﺎ اﺣﺴﺎس اﺳﺖ".
.59ھﻤﺎن .ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺰوﯾﻨﯽ ﯾﮑﯽ از اﺳﺎﺗﯿﺪ ﻣﮭﻢ اﯾﺮاﻧﯽ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﻮد . ﺷﺎه ﺗﻨﮭﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮد ﮐﮫ ﻗﺰوﯾﻨﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﮫ ﺑﻮد از او ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﯽ ﺑﮕﯿﺮد – ﯾﮑﺒﺎر ﺑﺮای ﺧﺮﯾﺪ ﺧﺎﻧﮫ و ﺑﻌﺪ ھﻢ ﻣﻘﺮری ﻣﺎھﯿﺎﻧﮫ ای ﮐﮫ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻋﻤﺮ ﺑﮫ او ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ.
ﺷﺎه 106
در دھﮫھﺎی 1340و 1350ﺷـﺎه ھﻨـﻮز ھـﻢ از اﯾﻦ ﮐﮫ اﻓﺮادی ﮐﮫ دﺳﺘﯽ در روﺷﻨﻔﮑﺮی داﺷﺘﻨﺪ دور و ﺑﺮش ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد ،ھﺮ ﭼﻨـﺪ ﺧـﻮدش ﺑﮫ ﻧﺪرت در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖھـﺎی آﻧﮭـﺎ ﺷـﺮﮐﺖ داﺷـﺖ. اﺳﺪ ﻋﻠﻢ ،دوﺳﺖ ﺷﺎه ،ﺗﻤﺎﯾﻞ زﯾﺎدی ﺑـﮫ اﯾـﻦ داﺷﺖ ﮐﮫ ﮐﻼﻣﺶ را ﺑـﮫ ﺷـﻌﺮ ﺑﯿﺎراﯾـﺪ و ﭼﻨـﺪ دوﺳﺖ "روﺷﻨﻔﮑﺮ" داﺷﺖ ﮐﮫ اﯾﺪهھﺎی راﯾﺞ ﺑـﯿﻦ ادﺑﺎ را در اﺧﺘﯿﺎر او ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ .ﻧﻘﻞ ﮐﺮدن ﺷﻌﺮ در ﮐﻼم ﮐﺎری ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻮد و اﯾـﻦ ﻧﮑﺘـﮫ را ﺑﮫ دﯾﮕﺮان اﻟﻘﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﮫ ﮔﻮﯾﻨﺪه ﺑﺎ ﻓﺮھﻨـﮓ ﻓﺎرﺳﯽ ارﺗﺒـﺎﻃﯽ ﻗـﻮی دارد .وﻟـﯽ اﯾـﻦ ﮐـﺎر ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺳﻠﯿﻘﮥ اﻓﺮاد ﻣﺪرن ﻧﺒﻮد .اﻓﺮاد ﻣـﺪرن ﻋﻘﯿﺪه داﺷـﺘﻨﺪ ﮐـﮫ ﻓﺮھﻨـﮓ ﻓﺎرﺳـﯽ ﺷـﻌﺮ را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﻧﻘﻞ ﺷـﻌﺮ در ﮐـﻼم اﮔﺮ ﻧﮫ دﻟﯿـﻞ ،دﺳـﺖ ﮐـﻢ ﻧﺸـﺎﻧﮥ اﻧﺪﯾﺸـﮫ ای ﺑﯽﺣﺎﺻﻞ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻣﺎﯾﮥ ﻋﻘﺐﻣﺎﻧﺪﮔﯽ اﯾﺮاﻧﯽھﺎﺳـﺖ و اﻓﺮاد ﺟﺪی ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮫ ﺟﺎی اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻨﻄﻘﯽ در ﭘﺲ ﻇﺎھﺮ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻧﻘﻞ ﺷﻌﺮ در ﮐـﻼم ﺧـﻮد ﭘﻨـﺎه ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺷﺎه ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪه ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮد و آن را ﺑﮫ روﺷﻨﻔﮑﺮان )اﻧﺘﻠﻠﮑﺘﻮالھﺎ( ﺗﺴـﺮی داد 59.ﺑـﮫ ھﺮ ﺣﺎل ﻣﺮاد او ﻓﺮھﯿﺨﺘﮕﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﺑـﺎ او ﯾﺎ ر ژﯾﻤﺶ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﯾﺎ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﮫ اﺳﺘﺪﻻل ھــﺎﯾﯽ ﺧــﺎص ﻣﯽﮐﺮدﻧــﺪ ﺗــﺎ ﻧﺸــﺎن دھﻨــﺪ ﮐــﮫ ﺳﯿﺎﺳﺖھﺎی او درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ .او ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ را در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﮐﮫ ﺑﺎ رژﯾـﻢ ھﻤﮑـﺎری ﻣﯽﮐﺮدﻧـﺪ وﻟﯽ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﮐﺸﻮر را ﺟﺪی ﻧﻤﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ـﺮ ـﺮد اﮔـ ـﻮر ﻣﯽﮐـ ـﻮد .او ﺗﺼـ ـﺪی ﺑـ ـﻮدش ﺟـ او ﺧـ اﯾﺮاﻧﯽھﺎ از ﻃـﺮح ھـﺎی ﭘﯿﺸـﻨﮭﺎدی او ﺑـﺮای ﭘﺮﺗﺎب ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﮫ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖ و ﯾﮑـﻢ ﺑـﺎ ﺟـﺪﯾﺖ .60ﺷﺎﯾﻊ ﺑﻮد ﮐﮫ او اﻧﺘﻠﻠﮑﺘﻮال ھﺎ را "ﻋﻦ ﺗﻠﻠﮑﺘﻮال " ﻣﯽ ﻧﺎﻣﺪ .ﺑﮫ ﻇﺎھﺮ ﺷﺎه آن را از ﻋﻠﻢ ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد و ﻋﻠﻢ ھﻢ ﺑﮫ ﻧﻮﺑﮥ ﺧﻮد آن را از رﺳﻮل ﭘﺮوﯾﺰی ﺷﻨﯿﺪه ﺑﻮد ).ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ رﺿﺎ ﻗﻄﺒﯽ 20 .ژوﺋﻦ ،2002ﻧﻮار (. ،1روی 1
107زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪ ،آﻧﮭﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ .روﺷـﻨﻔﮑﺮان رژﯾﻢ ﺑﺮای ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺒﻮدن ﻋﺮﯾﻀﮫ ﮐﺎرھﺎﯾﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺮاﺳﺘﯽ ﺑﮫ ﺗﻼش و ﺟﺪﯾﺖ اﻋﺘﻘـﺎد ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ .از ﻧﻈﺮ ﺷﺎه آﻧﮭﺎ ﻣﻨﻔﯽﺑﺎف ﺑﻮدﻧـﺪ، ـﻮش آن را ـﻞ و ھـ ـﮫ ﻋﻘـ ـﮫ ﻧـ ـﺎﯾﯽ ﮐـ ﻣﺨﺎﻟﻒﺧﻮانھـ داﺷﺘﻨﺘﺪ ﮐﮫ راه دﯾﮕـﺮی ﻋﺮﺿـﮫ دارﻧـﺪ و ﻧـﮫ ﺷﮭﺎﻣﺖ اﯾﻦ را ﮐﮫ ﺧﻮد را ﮐﻨﺎر ﺑﮑﺸـﻨﺪ .ﺷـﺎه اﻧﺘﻘﺎد "ﺑﺎزﺷ ﮑﺎﻓﺎﻧﮫ" را ﮐـﮫ ﺑـﮫ ھـﯿﭻ ﺳـﺎزﻧﺪﮔﯽ ﻣﺜﺒــﺖ ﻣﻨﺘﮭــﯽ ﻧﺸــﻮد ﺑــﮫ ھــﯿﭻ روی ﺳــﻮدﻣﻨﺪ ﻧﻤﯽداﻧﺴﺖ. ﺷﺎه ﺑﺎ ﺑﺤﺚھﺎی درﺑﺎرۀ ﺳﻠﻄﮥ ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﻏـﺮب ﮐﮫ ﺗﮭﺪﯾﺪی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ ھﻮﯾﺖ ﻣﻠـﯽ اﯾـﺮان ﺗﻠﻘـﯽ ﻣﯽﺷــﺪ آﺷــﻨﺎ ﺑــﻮد و ﮔــﺎھﯽ اﯾــﻦ ﺑﺤﺚھــﺎ را درﺳﺎﻧﮫھﺎ دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﺮد ،از ﺟﻤﻠـﮫ ﯾـﮏ رﺷـﺘﮫ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺗﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺪ ﺣﺴﯿﻦ ﻧﺼﺮ و اﺣﺴﺎن ﻧﺮاﻗـﯽ درﺑﺎرۀ دﯾﻦ و دﻧﯿﺎ در ﻓﺮھﻨﮓ اﯾﺮاﻧﯽ ﮐﮫ در دھﮥ 1350از ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﭘﺨﺶ ﺷـﺪ 60.او اﺻـﻄﻼح ﻏﺮبزده را ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺗﺤﻘﯿﺮ آﻣﯿﺰ آن ﺑـﮫ ﮐـﺎر ﻣﯽﺑﺴﺖ ،وﻟﯽ ﺑﺎ ﻣﻔﮭﻮم ﻓﻠﺴﻔﯽ اﯾﻦ اﺻﻄﻼح آﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮد ،و ﺗـﺎ آﻧﺠـﺎ ﮐـﮫ ﻧﺰدﯾﮑـﺎﻧﺶ ﻣﯽداﻧﻨـﺪ ﮐﺘﺎبھﺎﯾﯽ از ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﻣﺜـﻞ آل اﺣﻤـﺪ را، ﮐــﮫ اﯾــﻦ اﺻــﻄﻼح را ﺑــﯿﻦ ﻣــﺮدم رواج داد، ـﮫ ـﻦ ﮔﻮﻧـ ـﺎ اﯾـ ـﻨﺎﯾﯽ او ﺑـ ـﻮد .آﺷـ ـﺪه ﺑـ ﻧﺨﻮاﻧـ اﺻﻄﻼﺣﺎت از راه ﮔﺰارشھﺎﯾﯽ ﺑﻮد ﮐـﮫ درﯾﺎﻓـﺖ ﻣﯽ ﮐﺮد و در آﻧﮭﺎ اﯾﻦ ﮔﻮﻧـﮫ ﻧﻮﯾﺴـﻨﺪﮔﺎن از ـﯽ ـﺮ رواﻧـ ـﺒﮭﻢ و از ﻧﻈـ ـﺪﺋﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻣـ ـﺮ اﯾـ ﻧﻈـ ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ .ﻣﺴﺌﻠﮥ ﺧﻮد ﺷﺎه ﺑﺎ ﻏﺮﺑﺰدﮔﯽ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﮫ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷـﺪن در ﺑﺮاﺑﺮ ﻏﺮب و ﭘﺪﯾﺪه ھـﺎی ﻏﺮﺑـﯽ ﺑـﻮد ﮐـﮫ در ـﺮاد ـﯽ از اﻓـ ـﺎ ﺑﺮﺧـ ـﺎﻧﺶ ،ﯾـ ـﯽ از اﻃﺮاﻓﯿـ ﺑﺮﺧـ رژﯾﻢ ،ﯾﺎ در ﺑﺮﺧﯽ از اﻓـﺮاد ﺟﻨـﺎح ﻣﺨـﺎﻟﻒ، ﻣﺜﻞ ﺟﺒﮭﮥ ﻣﻠﯽ ،اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﺮد ،و ﺑـﮫ ﻧﻈـﺮ او .61ھﻤﺎن .
ﺷﺎه 108
اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮدن ﺣﺲ ﻣﯿﮭﻦﭘﺮﺳﺘﯽ و ﻏﺮور ﻣﻠﯽ ﺑﻮد .او ﺑﮫ ھﺮ ﭼﮫ اﯾﺮاﻧـﯽ اﺳـﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺒﺎھﺎت ﻣﯽﮐﺮد و ﺣﺘـﯽ ﻣﮑـﺪر ﻣﯽﺷـﺪ از اﯾﻦ ﮐﮫ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎن ﺟﻨﺒﺶھﺎی اﯾﺮاﻧﯽ را ﮐﮫ ھﺪﻓﺸﺎن ﺳﺮﻧﮕﻮﻧﯽ رژﯾﻢ او ﺑﻮد دﺳـﺖ ﮐـﻢ ﺑﮕﯿﺮﻧـﺪ ﯾـﺎ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﻨﺪ .ھﻤﭽﻨﯿﻦ او ﻗﺪر داﻧﺸـﻤﻨﺪاﻧﯽ را ﮐﮫ زﻧﺪﮔﯽ ﺧـﻮد را ﺻـﺮف ﻣﻄﺎﻟﻌـﮫ ،اﻧﺪﯾﺸـﮫ و ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﯽداﻧﺴﺖ و ﺑﮫ آﻧﮭﺎ اﺣﺘـﺮام ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ ،دوﺳﺖ داﺷﺖ ﺑﺎ آﻧﮭﺎ ھﻤﻨﺸﯿﻨﯽ ﮐﻨﺪ و اﻏﻠﺐ ﺑﮫ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎن درﺑﺎرۀ اﻓﺮادی در رژﯾـﻢ ﺧﻮد ﮐﮫ آﻧﮭﺎ را روﺷﻨﻔﮑﺮ ﺑـﮫ ﺷـﻤﺎر ﻣـﯽآورد ﻓﺨﺮ ﻣﯽﻓﺮوﺧﺖ .زﻣﺎﻧﯽ ﺑﮫ ﻣﻠﮏ ﺣﺴـﯿﻦ ،ﭘﺎدﺷـﺎه اردن ،ﻓﺨﺮ ﻓﺮوﺧﺘﮫ ﺑـﻮد ﮐـﮫ ﻓﺮﯾـﺪون ھﻮﯾـﺪا "ﺳﻔﯿﺮ ﻣﺎ در ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ" ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه و ﻣﻨﺘﻘـﺪ ﺳﯿﻨﻤﺎﯾﯽ اﺳﺖ 61.ﺷﺎه ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮد ﭼﻨﯿﻦ اﻓﺮادی ﺑﺮای اﯾﺮان آﺑﺮو و ﺣﯿﺜﯿﺖ ﺑﮫ ﺑـﺎر ﻣﯽآورﻧـﺪ زﯾﺮا "رﻧﮓ و ﺑﻮی روﺷﻨﻔﮑﺮی" داﺷـﺘﻨﺪ .ھﻤـﯿﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت در ﻧﮕﺮش ﻣﺜﺒـﺖ او ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﮫ اﻣﯿـﺮ ﻋﺒﺎس ھﻮﯾﺪا ،ﺑﺮادر ﻓﺮﯾﺪون ،ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ در ـﺖ ـﻮﻻﻧﯽﺗﺮﯾﻦ دوران ﻧﺨﺴـ ـﺎه ﻃـ ـﺖ ﺷـ دوران ﺣﮑﻮﻣـ وزﯾﺮی را ﮔﺬراﻧﺪ. ﺷﺎه ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی راﯾﺞ ﮐﻠﻤﮫ ﺧـﻮدش روﺷـﻨﻔﮑﺮ ﻧﺒﻮد وﻟﯽ اﻏﻠﺐ روﺷﻨﻔﮑﺮان او را ﻣﯽﺳـﺘﻮدﻧﺪ. ﮔﻮﻧﺎر ﻣﯿﺮدال 62ﭘﺲ از آﻧﮑﮫ ﺑﮫ ھﻤﺮاه ھﻤﺴـﺮش ﺑﮫ دﯾﺪار ﺷﺎه و ﺷﮭﺒﺎﻧﻮ ﻓﺮح رﻓﺘﻨﺪ ،ﺷـﺎه را ﻓﺮدی ﺷﮕﻔﺖآور ﺧﻮاﻧﺪ .ﺷﺎه و ﻣﯿﺮدال ﻣﺘﻘـﺎﺑﻼً ﺳﺘﺎﯾﺶ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻨﺪ .دﯾـﺪار آﻧﮭـﺎ ﺑﺮای ﺻﺮف ﻧﮭﺎری ﺧﺼﻮﺻﯽ و ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺮﻧﺎﻣـﮫرﯾﺰی ﺷﺪه ﺑﻮد ،وﻟﯽ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از آﻧﮑﮫ ﺷـﮭﺒﺎﻧﻮ و ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺮدال ﻣﯿـﺰ را ﺗـﺮک ﮐﺮدﻧـﺪ اداﻣـﮫ ﯾﺎﻓﺖ .ﺷﺎه ﺑﺎ آﺛﺎر ﻣﯿـﺮدال درﺑـﺎرۀ ﻣﺴـﺎﺋﻞ .62ھﻤﺎن. ، Gunnar Myrdal.63اﻗﺘﺼﺎددان ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺳﻮﺋﺪی ) – .( 198701898م .
109زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﻧﮋادی در اﯾـﺎﻻت ﻣﺘﺤـﺪۀ اﻣﺮﯾﮑـﺎ و ﻓﻘـﺮ در ﺟﻨﻮب آﺳﯿﺎ آﺷﻨﺎ ﺑﻮد .ﻣﯿﺮدال ﭘﺲ از ﺟﺪا ﺷﺪن از ﺷﺎه درﺑﺎرۀ او ﮔﻔﺖ اﮔﺮ ﻣﯽ ﭘـﺬﯾﺮﻓﺘﻢ ﮐـﮫ زﻣﺎﻧﯽ ﯾﮏ ﻓﯿﻠﺴﻮف-ﺷﺎه وﺟﻮد داﺷﺘﮫ ،ﻣﯽ ﮔﻔـﺘﻢ 63 ﺷﺎه ھﻤﺎن ﻓﯿﻠﺴﻮف-ﺷﺎه اﺳﺖ. ﺷﺎه ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﮫ از ﻧﻈﺮ ﻓﮑﺮی در ﺣﺪ ﻣﯿﺮدال ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﯽﺳﺘﻮد ،ﺑﻮﯾﮋه اﮔﺮ آن اﻓﺮاد ﻣﺜﻞ ﻟﺌﻮﭘﻮﻟﺪ ﺳﺪار ﺳﻨﮕﻮر 64دوﻟﺘﻤﺮد ﺑﻮدﻧﺪ؛ ﺷﺎه او را ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﮔﺮاﯾﺶ ادﺑﯽ و ﻓﻠﺴﻔﯽاش ﻣﯽﺳﺘﻮد و ﺷﯿﻔﺘﮥ ﺑﺤﺚ او ﺑﻮد درﺑﺎرۀ negritudeﯾﺎ "وﯾﺆﮔﯽ ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻮدن" و ﻧﯿﺰ درﺑﺎرۀ "اﯾﺮاﻧﯿﺘﮫ" ﯾﺎ وﯾﺆﮔﯽ اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮدن )اﯾﺮاﻧﯿﺖ( ﮐﮫ ﺳﻨﮕﻮر آن را ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻔﮭﻮﻣﯽ ﺑﺮای ﺗﺒﯿﯿﻦ ھﻮﯾﺖ اﯾﺮان ھﻤﭽﻮن ﭘﻞ ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﭘﻮﯾﺎﺋﯽ ﮐﮫ ﻏﺮب و ﺷﺮق را در ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽ آﻣﯿﺨﺖ ﻣﻄﺮح ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺎه دﻟﺶ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم را ﺑﮫ ﺻﻮرﺗﯽ ﺷﺎﻋﺮاﻧﮫ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ وﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ .از زﺑﺎن اﻗﺘﺼﺎدی و ﻓﻨﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮد ﮐﮫ ﺑﺮ آن ﺗﺴﻠﻂ داﺷﺖ ،ﮔﺎھﯽ ھﻢ اﻧﺪﮐﯽ ﻏﻠﻮ را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ زﺑﺎن ﺷﺎﻋﺮاﻧﮫ ﻣﯽﮐﺮد. ﺷﺎﯾﺪ ﺑﮫ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﻮد ﮐﮫ ﮔﺮﭼﮫ ﻓﻦﺳﺎﻻران را ﺑﮫ اﻧﺪازۀ اھﻞ ادب ﻧﻤﯽﺳﺘﻮد، ﺑﺎ آﻧﮭﺎ راﺣﺖﺗﺮ ﺑﻮد .روح زﻣﺎﻧﮫ ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫای ﻧﺒﻮد ﮐﮫ ﺷﻌﺮ و ﺷﺎﻋﺮی را در اﻣﻮر دوﻟﺘﯽ ﺑﺮ ﺗﺎﺑﺪ .اﻣﯿﺮﻋﺒﺎس ھﻮﯾﺪا ،ﻧﺨﺴﺖ وزﯾﺮ او، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ درﺑﺎرۀ اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﮫ و ﺧﻠﻘﯿﺎت ﻓﺮدی ﺳﻦ ژوﺳﺖ ﺑﮫ ﺑﺤﺜﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﭙﺮدازد .او .64ﻣﺼﺎﺣﺒﮫ ﺑﺎ رﺿﺎ ﻗﻄﺒﯽ ،ﭘﯿﺸﯿﻦ . ) ،(1906-2001ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪار ،ﺷﺎﻋﺮ و ﻧﻈﺮﯾﮫﭘ ﺮداز ﻓﺮھﻨﮕﯽ ،ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ رﺋﯿﺲ Leopold Sedar Senghor .65ﺟﻤﮭﻮر ﺳﻨﮕﺎل ) ( 1960-1980و ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ negritudeرا ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎی اھﻤﯿﺖ اﻓﺮﯾﻘﺎﯾﯽ ﺑﻮدن ورای ﻓﺮد ﺳﻨﮕﺎﻟﯽ ﻋﻀﻮ آﮐﺎدﻣﯽ ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﺑﻮد .او ﻣﻔﮭﻮم ﻣﻘﺎﺑﻠﮫ ﺑﺎ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﺑﺎب ﮐﺮد .اﻟﺒﺘﮫ اﯾﻦ ﻣﻔﮭﻮم ،ﭼﻨﺎن ﮐﮫ ﺑﺮﺧﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ،ﺑﮫ ھﯿﭻ رو ﺑﺎر ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘﯽ ﺿﺪ ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺘﺎن را ﻧﺪاﺷﺖ ﺑﻠﮑﮫ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ اﻋﻤﯿﺖ ﮔﻔﺘﮕﻮ و ﻣﺒﺎدﻻت ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺑﯿﻦ دو ﻧﮋاد ﺗﮑﯿﮫ ﻣﯽﮐﺮد – .م.
ﺷﺎه 110
ﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﭼﻨﺪ ﺑﯿﺖ از آﺛﺎر ھﻮﮔﻮ ﯾﺎ ﺑﻮدﻟﺮ را از ﺑﺮ ﺑﺨﻮاﻧﺪ ،وﻟﯽ ھﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﮐﮫ او ﺑﯿﺘﯽ از ﺷﻌﺮای اﯾﺮاﻧﯽ را ﻧﻘﻞ ﮐﻨﺪ .ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ اﻏﻠﺐ ﻓﻦﺳﺎﻻران اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﻮد .ﺷﺎه ھﻢ ھﻤﯿﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ را داﺷﺖ. وﻟﯽ دﯾﮕﺮاﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﻋﻠﻢ ھﻢ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﺷﻌﺮھﺎﯾﯽ ﺑﺮای ھﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﯽآوردﻧﺪ و ﻋﻠﻢ در ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺷﺎه ھﻢ از اﯾﻦ ﺷﻌﺮھﺎ ﺳﻮد ﻣﯽﺟﺴﺖ ،و ﺷﺎه ھﻢ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮد .ﺟﻤﺸﯿﺪ آﻣﻮزﮔﺎر ،ﻣﺬاﮐﺮهﮐﻨﻨﺪۀ ﺟﺪی و ﺳﺨﺖﮔﯿﺮ اوﭘﮏ ھﻢ در ﺧﻮاﻧﺪن اﺷﻌﺎر ﺳﻨﺘﯽ ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﮭﺎرت داﺷﺖ ،وﻟﯽ ﻣﺜﻞ ﺑﺴﯿﺎری ﭼﯿﺰھﺎی دﯾﮕﺮ ،ﺷﻌﺮ و ﺷﺎﻋﺮی را ھﻢ ﺑﺮای ﺧﻠﻮت ﺧﻮد ﺣﻔﻆ ﻣﯽﮐﺮد. ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎری ﮐﮫ ﻣﺮدم ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ﮐﮫ او ﺷﻌﺮی را از ﺑﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ در ﺳﺎل 1356ﺑﻮد ،وﻗﺘﯽ در ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺮای ﮔﺮﻓﺘﻦ رای اﻋﺘﻤﺎد از ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ دوﻟﺖ در ﺣﺎل ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺧﻮد دﻓﺎع ﻣﯽ ﮐﺮد .ﺗﺴﻠﻂ آﻣﻮزﮔﺎر ﺑﮫ ﺷﻌﺮ و اﺳﻤﻔﺎده از آن در ﯾﮏ ﺟﻠﺴﮫ رﺳﻤﯽ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن را ﺑﮫ ﺣﯿﺮت اﻧﺮاﺧﺖ .در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ،ﺷﻨﺎﺧﺖ آﻣﻮزﮔﺎر از ﺣﺎﻓﻆ و ﺳﻌﺪی و روﻣﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺴﯿﻦ و ﺗﺤﺒﯿﺐ وی ﺷﺪ .آﺷﮑﺎرا ،از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﮫ ﺷﺎھﺎن ﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ اوﺿﺎع ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮق ﮐﺮده ﺑﻮد.
*** اﻋﺘﻘــﺎدات دﯾﻨــﯽ دوران ﮐــﻮدﮐﯽ ﺷــﺎه ﺗــﺎ ﭘﺎﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ او ﺑﻮد .او ﺑﺮ رﻋﺎﯾﺖ ﺷﺮﯾﻌﺖ اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺄﮐﯿﺪ داﺷﺖ .اﻟﺘﺰام وی ﺑﮫ دﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﻨﺒﮥ اﺣﺴﺎﺳﯽ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺟﻨﺒﮥ ﻋﻘﻼﻧﯽ ،ھـﺮ ﭼﻨـﺪ ﺑﻨﺎ ﺑﮫ اﺳﺘﺪﻻل وی دﯾﻦ ﺷﺎﻟﻮدۀ اﺧـﻼق ﺑـﻮد و ﺑﺪون آن ﻣﻮازﯾﻦ اﺧﻼﻗﯽ ھﯿﭻ ﻟﻨﮕﺮی ﻧﺪاﺷـﺘﻨﺪ. ـﺖ ـﻮﻣﺘﺶ ﺗﻘﻮﯾـ ـﺪت ﺣﮑـ ـﺎم ﻣـ ـﺎه در ﺗﻤـ ـﺖ ﺷـ ﺳﯿﺎﺳـ ﺷﺎﻟﻮدهھﺎی دﯾﻦ ﺑﻮد وﻟـﯽ از ﻗـﺪرت دادن ﺑـﮫ روﺣﺎﻧﯿﺎن ﭘﺮھﯿـﺰ ﻣﯽﮐـﺮد .ﺣﮑﻮﻣـﺖ اﺳـﻼﻣﯽ در اﻧﺪﯾﺸﮥ او ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺖ .در واﻗﻊ ،در دو دھﮥ
111زﻧﺪﮔﯽ و زﻣﺎﻧﮥ ﺷﺎه
ﻧﺨﺴﺖ ﺣﮑﻮﻣﺘﺶ ﻓﮑﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ ھﺮﮔﺰ ﺑﮫ ﮔﻮﻧﮫ ای ﺟﺪی ﻣﻄﺮح ﻧﺸﺪ .وﻟﯽ ﺑﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﺷـﺎه ﺣﺘـﯽ دﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ،ھﻤﺎن ﮐﮫ رﯾﺸﮫ در ﻗـﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳـﯽ اﯾﺮان داﺷﺖ ،ﻣﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ اﯾﺮان ﻣﯽﺷـﺪ .ﺑـﺎ وﺟﻮد اﯾـﻦ اﺳـﻼم دﯾﻨـﯽ ﺗﺜﺒﯿـﺖ ﺷـﺪه ﺑـﻮد و روﺣﺎﻧﯿﺎن ﺑﺮ ﻣﺮدم ﻧﻔﻮذ داﺷﺘﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠـﮫ از ﻗﺪرت ﺳﯿﺎﺳﯽ ﭼﺸـﻤﮕﯿﺮی ﺑﺮﺧـﻮردار ﺑﻮدﻧـﺪ. ﺷﺎه اﯾﻦ را ﻋﺎﻣﻠﯽ ﻣﮭﻢ در ﻣﻌﺎدﻟﮥ ﻗﺪرت ﮐﺸﻮر ـﺮﻓﺘﻦ آن را ـﺪه ﮔـ ـﯽآورد و ﻧﺎدﯾـ ـﻤﺎر ﻣـ ﺑ ـﮫ ﺷـ ﻣﺨﺎﻃﺮهآﻣﯿﺰ ﻣﯽ داﻧﺴﺖ .ﺑﻨـﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑـﮫ ﺷـﮑﻠﯽ ﺗﺰﻟﺰلﻧﺎﭘﺬﯾﺮ در رﻋﺎﯾﺖ آﻧﭽﮫ ﺑـﮫ اﻋﺘﻘـﺎد وی روح اﺳﻼم ﺑﻮد ﻣﯽﮐﻮﺷﯿﺪ و از ھﺮ ﭼﮫ ﺑﺎ ﺷﺮﯾﻌﺖ اﺳــﻼم و اﺣﮑــﺎم ﻗــﺮآن در ﺗﻀــﺎد ﺑــﻮد ﻣــﯽ ﭘﺮھﯿﺰﯾﺪ .رؤﺳﺎی دوﻟﺖھﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﮫ ﯾﮑﯽ از راهھﺎی ﻣﮭ ﺎر ﮐ ﺮدن روﺣﺎﻧﯿﺎن اﯾﻦ اﺳـﺖ ﮐـﮫ آن ھﺎ را ﺑﺎ ﭘﻮل ﺑﺨﺮﻧﺪ و ﺑﺎ زور ﻣﺮﻋﻮب ﮐﻨﻨـﺪ. ﺷﺎه ﻣﻌﺘﻘﺘ ﺪ ﺑ ﻮد ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻏﯿﺮ از ﭘﻮل ھﻢ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ .رژﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ روﺣﺎﻧﯿـﺎن را در ﺣـﺪ ﻣﻤﮑـﻦ ﺗﺤﺒﯿﺐ ﻣﯽﮐﺮد .اﻟﺒﺘﮫ اﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳـﺖ ﺗـﺎ زﻣـﺎﻧﯽ ﮐﺎرآﯾﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺴﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺑﺎجدھﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ ،ﺷﺮﻃﯽ ﮐﮫ در ﺣﺪ زﯾﺎدی ﺑـﮫ رﻓﺘﺎر ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ واﺑﺴﺘﮫ اﺳﺖ .ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺷﺎه در ﻣﻮرد اﻓﺮادی ﻣﺎﻧﻨـﺪ آﯾـﺖ ﺑﺮوﺟـﺮدی ،ﻣﺮﺟـﻊ ﻣﻄﻠﻖ ﺗﻘﻠﯿﺪ ،در ﺳﺎلھﺎی ﺷﮑﻞﮔﯿﺮی ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎه، ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮد .ﺑﺮوﺟﺮدی ﻣﻮاﻓﻖ اﺳﻼﻣﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﮫ از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺘﺠﺎوز ﺑﺎﺷﺪ .ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت وی درﺑﺎرۀ ﺗﺎرﯾﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ،ﺑﮫوﯾﮋه ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﻘﻼب ﻣﺸـﺮوﻃﮫ، ﺑﮫ او آﻣﻮﺧﺘﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ اﺳﻼم ﺳﯿﺎﺳـﯽ ﺧﺴـﺎراﺗﯽ ﺑﮫ ﺑﺎر ﻣﯽآورد و ﺑـﮫ ﭘﯿﺎﻣـﺪھﺎﯾﯽ ﻧﺎﺧﻮاﺳـﺘﮫ ﻣﯽاﻧﺠﺎﻣﺪ .از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﻧﺘﻈﺎر ﺷﺎه از اﺳﻼم ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻌﺒﯿﺮی ﺑﻮد ﮐﮫ ﺧﻮد از ﻣﺒﺎﻧﯽ اﺧﻼﻗﯽ آن داﺷﺖ .از ﻧﻈﺮ ﺷﺎه اﺳﻼم دو ﺑﻌـﺪ واﺑﺴـﺘﮫ ﺑﮫ ھﻢ داﺷﺖ :اﯾﻤﺎن ﺑﮫ ﺧـﺪا و ﭘﯿـﺎﻣﺒﺮان او ﮐﮫ ﺧﯿﺮﺧﻮاه و دﻟﺴﻮز ﺑﻮدﻧـﺪ و ﻣﺠﻤﻮﻋـﮫای از ﻣﻮازﯾﻦ اﻋﺘﻘﺎدی ﮐﮫ از ﻧﻈﺮ ﻣﻌﻨـﻮی و اﺧﻼﻗـﯽ
ﺷﺎه 112
ـﺎن ـﺮد ﻣﮭﺮﺑـ ـﻮﯾﻖ ﻣﯽﮐـ ـﺖ را ﺗﺸـ ـﺮاد و ﺣﮑﻮﻣـ اﻓـ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﮫ دﯾﮕـﺮان ﮐﻤـﮏ ﮐﻨﻨـﺪ زﯾـﺮا ھﻤـﮫ آﻓﺮﯾﺪۀ ﺧﺪا و در ﻧﻈﺮ او ﺑﺮاﺑﺮﻧﺪ .اﻧﺴـﺎنھﺎ ﻧﯿﺎزھﺎ و ﺣﻘﻮﻗﯽ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑـﺎ ﮔﺬﺷـﺖ زﻣـﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ .اﮔﺮ روﺣﺎﻧﯿﺎن اھﻤﯿﺖ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﺎ زﻣﺎن را ﻧﻤﯽﻓﮭﻤﯿﺪﻧـﺪ ،ﺟﺎﻣﻌـﮫ ﺑـﮫ آﻧﮭـﺎ ﻧﯿﺎزی ﻧﺪاﺷﺖ زﯾﺮا در اﯾﻦ ﺻـﻮرت ﻓﻘـﻂ ﻣـﺎﻧﻊ ﭘﯿﺸــﺮﻓﺖ ﻣﯽﺷــﺪﻧﺪ .اﮐﺜﺮﯾﺘــﯽ از روﺣﺎﻧﯿــﺎن ـﺖ و آن را ـﺎل ﭼﯿﺴـ ـﮫ دﻧﺒـ ـﺎه ﺑـ ـﺪ ﺷـ ﻣﯽﻓﮭﻤﯿﺪﻧـ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ .ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ روﺣﺎﻧﯿـﺎن ﺷـﺎه را ﻣﯽآزرد وﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ .ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﮫ ﺑﮫ ﺷـﺎه ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﺪ روﺣﺎﻧﯿﺎن از روﻧﻖ اﻓﺘﺎده و ﺑـﮫ زﺑﺎﻟﮫدان ﺗﺎرﯾﺦ ﭘﯿﻮﺳﺘﮫ ﺑﻮدﻧﺪ وﻟﯽ ﺧﻮدﺷﺎن و ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺮدم از اﯾﻦ اﻣـﺮ اﻃـﻼع ﻧﺪاﺷـﺘﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ وﻗﺘﯽ ﻻزم ﻧﺒﻮد ،ﻧﮫ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺑـﺎ آﻧﮭﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖﮐﺮد و ﻧﮫ ﺑﮫ آﻧﮭﺎ ﺑﯿﺶ از ﻧﯿـﺎز آزادی ﻋﻤﻞداد.